(อ่านฟรีไม่ติดเหรียญ) ไฟวอน (ดราม่าและ NC)

ถ้าเด็กในท้องของเธอคลอดเมื่อไรก็อย่าสอนให้เรียกฉันว่าพ่อ 

    “สิ่งสุดท้ายที่กอดอยากขอให้คุณใหญ่กรุณาเป็นธุระคงเป็นการเซ็นใบหย่าที่วางไว้ใต้จดหมายใบนี้ กอดขอสิทธิการเลี้ยงดูลูกตามกฎหมายและจะไม่เอาอะไรไปจากบ้านหลังนี้นอกจากกระเป๋าเสื้อผ้า สำหรับผู้ชายที่ชื่อนพรุจแล้ว... กอดคงเป็นได้แค่ส่วนเกินของเขา เด็กในท้องของกอดเติบโตขึ้นทุกวัน ถ้าคุณอยากถามถึงเขาในฐานะคนรู้จัก กอดคงบอกได้ว่าเจ้าตัวเล็กแข็งแรงดี ส่วนแหวนแต่งงานกอดวางคืนไว้ในกล่องกำมะหยี่สีแดงในลิ้นชักหัวเตียงนอน ระหว่างเราคงไม่มีอะไรค้างคากันแล้วใช่ไหมคะ 

คุณน่าจะบอกกอดก่อนว่าไม่พร้อมกับการมีครอบครัว...” 

แนะนำตัวละคร 

นพรุจ(คุณใหญ่)  

ผู้ชายเจ้าชู้ไม่พร้อมจะหยุดอยู่ที่ใคร แต่ท้ายสุดก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่เลือกให้ เขาไม่ต้องการมีครอบครัว ไม่อยากเป็นสามี ไม่อยากเป็นพ่อ ไม่อยากมีลูก เมื่อต้องเข้าหอกับผู้หญิงที่ตนไม่ปรารถนาก็เลยตั้งใจจะทำร้ายหัวใจเธอ  

อารียา(โอบกอด)  

สาวน้อยกำพร้าเติบโตมาจากบ้านอุปถัมภ์และต้องแต่งงานกับลูกชายเพื่อนสนิทของแม่บุญธรรมที่เสียชีวิตไป แรกๆก็ยอมคุณใหญ่มาตลอดเพราะกลัวว่าจะสูญเสียคำว่า 'ครอบครัว' ไป บวกกับการอุ้มท้องลูกของเขาจึงทำให้หญิงสาวไม่อยากให้ลูกคลอดออกมาโดยไม่มีพ่อ แต่เพราะถูกทำร้ายจิตใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าเธอเลยตัดสินใจเดินออกมาจาก 'บ้าน' ที่มีคุณใหญ่อยู่ เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่กับลูกสาวตัวน้อยๆ  

หนูหริ่ง  

เด็กน้อยฟันน้ำนม รักแม่โอบกอดที่สุดแม่กอดไม่เคยบอกแกเลยว่า 'เรา' มาจากไหนรู้ตัวอีกทีก็เมื่อหนูหริ่งกับแม่กอดอาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆ ที่มีต้นตะแบกสีม่วงออกดอกสะพรั่งอยู่หน้าชายคา แต่เมื่อ 'ลุงใหญ่' ย้ายมาอยู่บ้านหลังตรงข้าม แรกๆแม่กอดก็จูงมือแกเอาขนมไปแขวนหน้าบ้านคุณลุงเพื่อทำความรู้จักดีอยู่หรอก แต่ทำไมหลังจากแม่กอดเห็นหน้าหล่อๆ ของคุณใหญ่แล้วถึงได้ไม่ยอมให้หนูหริ่งไปเล่นกับลุงใหญ่นะ ไม่เข้าใจเลย  

หนูหริ่ง : "คุณลุงๆดูนี่สิค้าเจ้าหญิงกำลังจะแต่งงานกับเจ้าชายละ ชุดสีขาวๆ ฟูฟ่องเลยมีดอกกุหลาบด้วย"  

นพรุจอดยิ้มไม่ได้เขาแตะริมฝีปากลงไปบนแก้มของเด็กน้อย  

คุณใหญ่ : "ตอนแม่กอดของหนูแต่งงานแม่กอดสวยกว่าเจ้าหญิงอีก"  

อารียาเดินมาเห็น 'อดีตสามี' กำลังเอาลูกสาวนั่งตักก็ไม่ใคร่จะพอใจ เธอเข้าไปแตะมือบนแก้มของหนูน้อย  

โอบกอด : "ทุ่มกว่าแล้วนะคะไปนอนกันดีกว่านะ" 

หลังจากพาลูกสาวเข้านอนและกล่อมจนอีกฝ่ายหลับใหล อารียาจึงเดินลงมาหมายจะ 'ไล่' แขกไม่ได้รับเชิญออกไปจากบ้าน 

โอบกอด : "คุณออกไปได้แล้วค่ะฉันจะปิดบ้านแล้ว"  

คุณใหญ่ : "เธอยังโกรธฉันใช่ไหม..." 

อารียาไม่อยากร้องไห้ แต่น้ำตาก็ไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้  

โอบกอด : "คุณจำไม่ได้เหรอว่าคุณทำอะไรฉันตอนที่ฉันท้องหนูหริ่ง..."  

เธอจำได้ว่าคืนนั้นเธอยืนอยู่หน้ากระจก ร่องรอยกลีบกุหลาบสีแดงกระจัดกระจายไปทั่วเนื้อตัวโดยเฉพาะทรวงอิ่มที่อารียาถนอมไว้ให้ลูกดูดดื่มหยาดอาหาร... มันเต็มไปด้วยการแสดงตนเป็นเจ้าของ  

โอบกอด : "ฉันหลับตาแน่นเพราะไม่อยากให้ลูกในท้องรู้ว่าพ่อของเขากำลังขืนใจแม่"  

คำถามที่พบบ่อยๆ  

1.อัปจบไหมคะ? 

-อัปจบค่ะ  

2.วางแผนไว้ว่าอย่างไรบ้างคะสำหรับนิยายเรื่องไฟวอน(ในน้ำตา)? 

-อยากทำให้ดีที่สุดค่ะ ตอนนี้เขียนให้จบก่อนแล้วอย่างอื่นค่อยว่ากัน  

3.ไรท์อ่านคอมเมนต์หมดไหมคะ?  

-อ่านครบทุกคอมเมนต์และพยายามตอบให้ทั่วถึงทุกคอมเมนต์ค่ะ อยากให้นักอ่านรู้ว่าคุณเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้นักเขียนมีพัฒนาการก้าวหน้าขึ้น  

4.ถ้าให้จัดระดับความร้ายกาจของนพรุจหรือคุณใหญ่พระเอกของเรื่องไรท์จะจัดไว้ที่เท่าไรคะ?  

-ให้เกรด A เลยค่ะคุณใหญ่นิสัยดีจนได้เกรด A? เปล่าค่ะไม่ใช่นางร้ายมากๆค่ะร้ายระดับจอมมารเกรด A !!!  

5.ต่อจากนี้เป็นต้นไปหนูโอบกอดนางเอกของเรื่องจะเอาคืนคุณใหญ่ไหมคะ?  

-แน่นอนค่ะ จริงๆอารียาหรือโอบกอดเป็นคาแรกเตอร์ที่ไรท์จัดว่ามีรักโลภโกรธหลงที่เข้มข้นมาก ทุกการกระทำมีเหตุมีผล อย่าเพิ่งด่านางเลยค่ะว่านางโง่ 555 เพราะถ้านางตาสว่างแล้วพระเอกของเรานี่ละค่ะที่ต้องเจ็บจนกระอักเลือด  

ท้ายสุดนี้อยากบอกว่ารักนักอ่านทุกคนนะคะ(ขอคอมเมนต์กับหัวใจด้วยได้ไหมคะคริคริ)  

คำเตือน  

1.ไฟวอนเป็นนิยายที่มีฉากรุนแรง มีฉากที่พระเอกข่มเหงน้ำใจนางเอก ถ้าไม่ชอบแนวนี้แนะนำให้กดปิดเลยนะคะ TOT 

2.ไรท์ไม่แน่ใจว่าเรตของไฟวอนคือเท่าไร แต่นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนว Dark Romance เข้มข้นทั้งเรื่องเพศและความรู้สึกของตัวละคร 

3.นางเอกของเรื่องเป็นคนยอมพระเอกมากๆ (แต่ก็มีเหตุผลว่าทำไมถึงยอม) ส่วนพระเอกเอาแต่ใจมากๆ ชอบรังแกนางเอก 

4.ครึ่งหลังของเรื่องจะเป็นช่วงที่นางเอกเอาคืนพระเอก ส่วนช่วงแรกจะยอมพระเอกตลอดเพราะเธอจะค่อยๆ สะสมความรู้สึกไปเรื่อยๆ ในความสัมพันธ์สามีภรรยา