คนหนึ่งจากคนที่เคยร่าเริงสดใสกลายเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดก้มหน้าก้มตาทำแต่งานวิจัยของตัวเองอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ความรักสำหรับเธอได้จบลงตั้งแต่วันที่เธอตัดสินใจเดินทางไปเรียนต่อที่อเมริกาแล้วแต่พอได้ดูรูปถ่ายเมื่อสิบปีก่อนความรู้สึกแปลกๆก็ก่อตัวขึ้นในใจเธออีกครั้งเธอจะจัดการความรู้สึกนี้ได้ยังไง
อีกคนหนึ่งจากคนที่เคยเงียบขรึมวันนี้กลับกลายเป็นหนุ่มหล่อเจ้าเสน่ห์ที่สาวๆหลงใหลกันไม่น้อยเขากลายเป็นคนช่างพูด ชวนหลงใหลมากที่สุดหากแต่ว่าหัวใจเขาดันมีเจ้าของอยู่ข้างในนั้นเสียแล้วเขายังคงเฝ้ารอวันที่จะได้พบเจอเธอเสมอเขาอยากจะแก้ตัวสิ่งที่เขาไม่เคยได้อธิบายกับเธอ...หากได้เจอเธออีกครั้งละก็เขาจะไมามีวันยอมปล่อยมือจากเธอง่ายๆอีกแน่นอนเพราะบทเรียนเมื่อสิบปีก่อนมันคือบทเรียนราคาแพงที่ทำให้เขาต้องสูญเสียเธอไป...
แต่แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากเสียงของหัวใจทำให้คนสองคนโคจรกลับมาเจอกันอีกครั้ง และ ครั้งนี้พวกเขาทั้งคู่จะมาสามารถสานสัมพันธ์รักที่จบลงอย่างค้างคาเมื่อสิบปีก่อนได้หรือเปล่าความป่วนของเขาจะสามารถคว้าหัวใจเธอกลับมาได้มั้ยเรามาลุ้นไปพร้อมๆกันได้เลยจ้าาาาา
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะพี่ฮยองชิกถ้าพี่ไม่ได้เป็นอะไรกรุณาออกไปจากห้องทำงานของฉันได้แล้ว” ฉันแห้วขึ้นอย่างไม่พอใจหลังจากที่เขาลุกขึ้นจากเตียงมาคว้าแขนฉันไว้พร้อมกับมองหน้าฉันอย่างกวนๆ...นี่เขาใช่คนเดียวกับเมื่อสิบปีก่อนจริงๆหรือเปล่าเนี่ย!!!! “ฉันดูเหมือนคนไม่เป็นอะไรหรือไงเธอเป็นหมอประสาอะไรไม่รู้ว่าคนไข้ป่วยตรงไหน” คำพูดของเขาทำให้ฉันพูดไม่ออกเลยจริงๆ “หมายความว่าไงฉันก็บอกไปหมดแล้วนิ” “ฉันเจ็บตรงนี้ด้วย...” เขาพูดขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วไปที่หน้าอกข้างซ้ายตัวเองก่อนจะพูดขึ้นต่อ “มันเจ็บมาสิบปีแล้วเพราะใครบางคนขโมยมันไปแล้วหายไป...มันเจ็บมากจริงๆนะที่หายไปแบบนั้น” เขาพูดพร้อมกับสบตามาที่ฉันนั่นทำให้ฉันพูดไม่ออกก่อนที่ฉันจะรีงตั้งสติแล้วสะบัดมือออกจากเขาได้สำเร็จ “ขอโทษนะ...แต่ว่าฉันคงรักษาให้ไม่ได้หรอกเชิญพี่กลับไปรักษาที่อื่นสะ” “ไม่...ฉันไม่ยอมแพ้เหมือนตอนนั้นหรอกนะกาอิน” “นี่พี่จะหน้าด้านหน้าทนเกินไปแล้วนะ” “ไม่รู้สิเพราะเป็นแบบนี้แค่กับเธอ...” “>//// สวัสดีค่าลีดเดอร์ทุกคนวันนี้ไรท์กลับมาอีกแล้วพร้อมกับนิยายเรื่องใหม่เรื่องที่เท่าไหร่จำไม่ได้แต่ก็ฝากนิยายเรื่องนี้ในอ้อมอกด้วยนะจ๊ะ.... ปล. หากเนื้อหาผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ ปล2. รูปภาพของตัวละครทั้งหมดเป็นเพียงรูปประกอบเท่านั้น
Guest
