ข้าผู้โดดเดี่ยว... ข้าผู้เด็ดเดี่ยว... ข้าผู้เก่งกาจ แกรนด์ดยุคหนึ่งเดียวแห่งเซอร์บรูซ มีสิ่งใดกันที่จะต้องการอีก ข้าเคยคิดเช่นนั้น
จนนาง... สตรีต่างเมือง.... ถูกกล่าวขานว่างดงามงั้นหรือ.... เฉลี่ยวฉลาดงั้นหรอ... แล้วอย่างไร... ก็เพียงแค่สตรี.... มักมากในเงินทองที่ข้ามี.... มัวเมาในผลประโยชน์ที่ได้จากข้า...หึ...
เช่นนั้นก็ย่อมได้.... ข้าจะยอมเล่นด้วย.... จนกว่าจะเบื่อหน่าย... ข้าจะเขี่ยเจ้าทิ้งเอง....
มันควรเป็นเช่นนั้น... แต่สุดท้าย.... ข้ากลับ.... หลิวหยางของข้า....
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
