Normal : Share house ลวงให้รัก

 พอคิดว่าตัวเองเริ่มหาเงินได้ด้วยตัวเองก็ไม่รีรอที่จะออกจากบ้านเพื่อยืนหยัดด้วยตัวเองให้ครอบครัวเห็นว่าฉันเองก็สามารถดูแลตัวเองได้เหมือนกัน แต่สุดท้ายดันถังแตกเนี่ยสิ… 

 ถ้าคิดว่าฉันจะกลับไปง้อพ่อกับแม่ล่ะก็..ขอบอกสั้นๆเลยว่า ไม่-มี-ทาง!! แต่คืนนี้ฉันจะไปนอนที่ไหนเนี่ย โฮฮฮT0T 

 พระเจ้าจะใจร้ายปล่อยให้สาวน้อยอย่างฉันนอนข้างถนนหรือไงกัน! 

 ร่างบางที่กำลังทะเลาะกับความคิดของตัวเองอยู่นั่นได้ลากกระเป๋าเดินทางของตัวเธอไปตามทาง ใบหน้าหวานเอาแต่ก้มหน้าเดินงุนงัน ไม่รู้เลยว่าข้างหน้ามีเสาขวางทางอยู่ 

   ปั่ก! 

 แรงกระแทกบนหน้าผากนั้นถือว่ามีอนุภาพการทำลายล้างระดับหนึ่ง เพราะทำให้เธอถึงกับลงไปนั่งจ้ำเบ้ากับพื้นเต็มๆ 

“โอ๊ย…เจ็บๆ”คนตัวเล็กได้แต่ลูบหน้าผากตัวเอง ดวงตาคู่สวยจ้องไปที่เสาอย่างอาฆาตแค้น“เอ๊ะ? Share House งั้นหรอ…” 

 แต่พอลองมองไปที่เสาดีๆ ปรากฏว่ามีใบประกาศต่างๆ ติดเต็มไปหมด ไม่ว่าจะหาพนักงาน กู้เงิน และตาของเธอนั้นได้จับจ้องไปที่ใบประกาศ ‘Share House’ 

 คนตัวเล็กได้ดึงใบนั้นออกมาเพื่ออ่านรายละเอียดดู ซึ่งมันทำให้เธอถูกใจไม่ใช่น้อยจนต้องรีบวิ่งไปยังจุดหมายอย่างไม่ลังเล ใช้เวลาไม่นานเธอก็มายืนอยู่หน้าเพนท์เฮาส์หลังหนึ่ง 

“อ๊ะ!!”ในขณะที่เธอกำลังจะเดินไปที่หน้าประตูก็ต้องสะดุดกับก้อนหินตรงหน้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่แทนที่เธอจะล้มลงไปกลับถูกใครอีกคนพยุงขึ้นทัน ไม่สิ ต้องเรียกว่ากอดซะมากกว่า! 

 เจ้าของอ้อมกอดนั้นดูแล้วอยู่ในช่วงวัยทำงาน แต่งกายสะอาดตา มิหนำซ้ำใบหน้าคมนั้นพูดได้เต็มปากเลยว่า ‘หล่อ’ พอได้ยินเสียงแล้วก็อดไม่ได้ที่จะเขินไม่ได้ 

“สวัสดีคนสวย เดินระวังๆ หน่อยสิครับ” 

“ขะ…ขอบคุณนะคะ…” 

“แล้ว…มาทำอะไรแถวนี้ครับ?” 

“อะ..เอ่อ…คือฉันเห็นใบประกาศลงว่าที่นี่share houseค่ะ!” 

“งั้นหรอกหรอ แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ” 

“เพรทค่ะ เพรทเซล” 

“ยินดีที่รู้จักนะ ฉันมายลอร์ด เจ้าของเพนท์เฮาส์หลังนี้”