ความฝันของผมก็แค่อยากอยู่แบบสบายๆ ไม่ต้องทนลำบาก หาเช้ากินค่ำอีก
แต่ไม่ได้ต้องการแบบที่นอนๆ อยู่ก็ทะลุมิติมาแบบนี้
หืม จีนโบราณงั้นหรอ เหอะ! จะทะลุมิติมาก็ช่วยเกรงใจเกรด1 ภาษาจีนผมด้วยเถอะ!
.
.
อุส่าห์ได้มาเกิดใหม่ในจวนขุนนางที่โคตรรวย ดันเกิดมาเป็นคุณชายเจ็ดลูกชังของคนในจวนอีก!
แถมยังต้องมารู้ว่าโลกใหม่นี้ คือนิยายในเรื่อง "บุปผากลางใจสีชมพู" ที่ตัวเองเพิ่งอ่านจบไป
มันจะเป็นการดีมากถ้านางเอกของเรื่องไม่ได้เป็นน้องสาวของผม จางเหลียนฮวา
.
.
.
" ข้าเพียงแค่ต้องการอยู่ใกล้เจ้า " ร่างหนาในอาภรณ์สีดำ เคลื่อนกายเข้ามาใกล้หญิงสาว พร้อมกับส่งสายตาแห่งความห่วงใยมาให้
" ข้าเกรงว่ามันจะไม่เหมาะสม หากใครมาเห็น... " หญิงสาวชุดขาวยังพูดไม่ทันจบก็ถูกน้ำเสียงที่ปนความไม่พอใจแทรกขึ้นมา
" ตอนนี้คิดเพียงแค่เรื่องของข้าก็พอ อย่าได้สนใจผู้อื่นเมื่ออยู่กับข้าอีก "
สองใบหน้าจ้องตากันราวกับว่าโลกนี้ มีเพียงเราสอง รับรู้ถึงความรู้สึกระหว่างกันผ่านสายตา
แหม ได้เลย เมินๆ ผมไปเถอะครับ ผมที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้เป็นเพียงแค่อากาศ ไร้ตัวตน ไม่มีพิษภัยใดๆ เชิญหวานกันต่อได้เลยครับ
ถ้าให้ดีขอพุทราเคลือบน้ำตาลซักไม้ระหว่างรอได้ใหม จะได้เข้ากับบรรยากาศ เอาให้เป็นเบาหวานไปเลย ว่าแต่...เอ๊ะ สมัยนี้มันตรวจหาเบาหวานได้หรือยังนะ?
.......................................................................................
Guest
