ค่ำคืนมืดมิดพายุโหมกระหน่ำ ท้องนํ้าปั่นป่วนบ้าคลั่ง บนท้องฟ้าปรากฏสายฝนร่วงหล่นลงมา พอสัมผัสผิวน้ำก็ถูกเกลียวคลื่นกลืนหายไป บางครายังปรากฏแสงประกายแปลบปลาบสว่างวาบจนสามารถมองเห็นกลุ่มเมฆทมึน ก่อนจะตามมาด้วยเสียงคำรามลั่น ประหนึ่งสัตว์ร้ายร้องคำรามด้วยความเกรี้ยวกราด
ท่ามกลางบรรยากาศอันวิปริต ท้องนํ้าพลันเกิดเกลียวคลื่นขนาดใหญ่ การเคลื่อนที่แปลกประหลาด ผิดแผกจากคลื่นลูกอื่นๆ แล้วในเวลาต่อมาเศียรสี...ก็ปรากฏออกมาอย่างน่าหวาดกลัว
ณ นครใต้พิภพบาดาลกำลังปั่นป่วนเพราะมีนาค 2 ตนกำลังสู้กันพาให้เมืองมนุษย์ปั่นป่วนโกลาหลวุ่นวายไปหมดในทุกที่ นาคทั้ง 2 ตนต่อสู้กันพาขึ้นมายังเมืองมนุษย์และปรากฏร่างอันน่ากลัว ของพญานาคราชอันยิ่งใหญ่ในท้องฟ้าน่าหวาดกลัวทั้งสองสู้กันยังไม่รู้แพ้รู้ ชนะ
จนพากันคือร่างมนุษย์กันทั้งคู่
เจ้าก็รู้ว่าหมาดปองรักใครคนนึงอยู่ใกล้ถึงไม่เลยทำให้ข้าไม่ได้อยู่ใกล้เขาคนนั้นบ้าง
ข้ารู้ว่าเจ้าหมายปองผู้ใดแต่ใครคนนั้นมีใจเสน่หาในตัวเจ้าบ้างหรือไม่เจ้าก็น่าจะดูออก
ว่าใครคนนั้นไม่เคยเหลียวมองเจ้าเลยแม้เจ้าจะพยายามใกล้ชิดเขาเพียงใด
เขาก็ไม่เคยเหลียวแลเจ้าในสายตาเจ้าก็รู้ก็เห็นมาโดยตลอดไม่ใช่หรือไม่ต้องมาเข็นฆ่ากันด้วยเรื่องที่รู้อยู่แก่ใจแล้วด้วยเหล้าน้องพี่
ข้าไม่สนถ้าไม่มีเจ้าเขาก็ต้องเหลียวมองข้าบ้างตายซะเถอะท่านพี่
ณ นครกลางเวหา
ได้มีทหารของ
เผ่าพันธ์ นาคามาขอเข้าเฝ้า
องค์ปักษาทิวากรเจ้าชายองค์เล็กของเขาปักษาอยากเร่งด่วน
รีบเร่งอันใดถึงมาขอเข้าเฝ้าข้าอยากเร่งรีบเช่นนี้
ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ข้าจะพูดอันใดพระองค์รีบไปขัดขวางการต่อสู้ในครั้งนี้ก่อนเถอะพระเจ้าค่ะก่อนที่สายเลือดเดียวกันจะฆ่ากันเองนะพระเจ้าค่ะ
มิมีคำพูดอันใด
องค์ทิวากรก็รีบเร่งออกจากวิมานตามทหารเผ่านาคาไปในทันที
อย่างเร่งด่วน
จนไปเห็นพญานาคาผู้ทรงอำนาจกำลังห้ำหั่นกันยังไม่รู้แพ้รู้ชนะ
มิทันคิดหรือรู้ตัวองค์ทิวากร
ก็เข้าฝางการต่อสู้ของนาคาทั้งสองเอาไว้
เเละเข้าทำร้ายองค์ภูวเดชนาคาจนล่าถอยไปด้วยความคับแค้นใจแล้วเจ็บป่วยใจอย่างแสนสาหัสเมื่อเห็นผู้ที่ตนหมายปองปกป้องพู้ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชายที่เป็นสายเลือดเดียวกันก็ รู้สึกเจ็บปวดทีกลางใจ
ใยเจ้าต้องมอบใจรักภักดีให้มันด้วย
ทำไมๆทำไม ต้องเป็นมันที่เจ้ามอบใจให้ทำไม
ในเมื่อข้ามอบใจรักให้เจ้าแล้วเจ้าไม่เห็นค่าต่อแต่นีไปข้าก็จะไม่มอบใจรักให้เจ้าอีก ด้วยแววตาแห่งความโกรธ
ณ ทางด้านขององค์นาคราชที่มี
เจ้าชายทิวากรคอยดูแลอยู่ไม่ห่างอาการบาดเจ็บหายภายในพริบตาด้วยเพราะยาสุดวิเศษของเผ่าปักษาทำให้หายเร็วขึ้น
องค์ทิวากรรู้และเข้าใจว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นแต่ก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกด้วยเพราะใจแห่งตนนั้นมีใครคนนึงอยู่ครอบครองจนหมดสิ้นจึงไม่อาจมอบใจรักให้ผู้ที่หมายปองตนได้
ไม่ต้องพูดอันใดข้ารู้และเข้าใจในเรื่องที่เกิดขึ้นและสิ่งที่ท่านกำลังจะขอข้าคงให้ไม่ได้เพราะใจดวงนี้ของข้าท่านก็รู้ว่ามันมีเจ้าของอยู่แล้วจนมันมิอาจมอบให้ผู้ใดได้อีก
" เพราะข้า ,,
เจ้าไม่ต้องพูดคำคำนั้นออกมาเพราะข้าคงมิอาจรับความรู้สึกดีๆที่เจ้ามอบให้ข้าได้
สองตาแดงกล่ำอยู่ ๆ ก็พัน
น้ำตาไหลรินออกมาอยากไม่รู้ตัว
ข้าเข้าใจแล้วนะเมื่อไม่มีอะไรแล้วข้ากลับละนะท่านพี่
แล้วทิวากรก็จากไปด้วยความรู้สึกเศร้าหมองใจเมื่อคนที่รักไม่รับรักตอบตน