5เดือนก่อน
"แต่งงานกับพี่นะครับรันต์"
กล่องแหวนสีแดงถูกเปิดออกแหวนเรียวที่มีเพชรเม็ดโตฝังอยู่ตรงกลาง
"..พะ..พี่คริส ฮึก!"
"ว่าไงครับแต่งกับพี่มั้ย?"
"แต่งครับ ฮือ~"
พี่คริสสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของผม
ผมโผเข้ากอดคนรักด้วยความดีใจ
"ไม่ร้องนะครับเด็กดีของพี่"
"ก็รันต์ดีใจนี่ครับ"
เรากอดกันตัวกลมด้วยความดีใจของทั้งสองคน
1เดือนถัดมา
(วันแต่งงาน)
"บ่าวสาวมีอะไรจะพูดถึงกันและกันหน่อยมั้ยครับ เริ่มจากเจ้าสาวครับ"
ผมหันไปจ้องตาพี่คริส
"ครับ...เขาคือผู้ชายคนเดียวในโลกที่ผมรักที่สุดไม่ว่าสิ่งไหนที่เขาทำแล้วมีความสุขผมเต็มใจเสมอครับที่จะไม่ขัด ไม่ว่ายังไงผมก็จะให้อภัยเขาเสมอ และ สุดท้ายผมจะรักเขาไปจนวันสุดท้ายของชีวิตครับ.."
พี่คริสยิ้มให้ผม
"แล้วเจ้าบ่าวหล่ะครับมีอะไรอยากพูดกับเจ้าสาวตรงหน้ารึเปล่าาา"
พี่คริสสบตาผม
"รันต์คือคนที่ผมรักที่สุดและผมจะเคารพเขาเสมอ
ผมจะไม่มีวันทำให้เขาเสียใจ และจะรักเขาคนเดียวตลอดไป...ครับ"
ฮิ้วว~จูบเลยๆๆ
หมับ!จุ๊ป จ๊วบ!~
พี่คริสดึงผมเข้าไปจูบอย่างดูดดื่ม
อร้าย~!ฮิ้ววว~
มันเป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิตครับแต่ผมไม่รู้หรอกว่าอนาคตชีวิตคู่จะราบรื่นรึป่าวไม่ว่ายังไงก็ตาม ผมจะรักเขาคนเดียวตลอดไปและไม่ว่าเขาจะผิดแค่ไหนก็ตาม ผมจะให้อภัยกับเขาเสมอ...