4 Oiran of the Aran

'สี่นาง...สิ่งล้ำค่า'

เปรียบดั่งขุมทรัพย์แห่งตำหนักอารัญที่อยู่สูงเกินกว่าชายใดจะเอื้อมถึง

ว่ากันว่า...พวกนางคือโอยรันทั้งสี่ที่ถูกกล่าวขานแห่งเมืองชิลซอล ความงดงามของนางดังทั่วใต้หล้า ลื่อเลืองไปทั่วทุกหนแห่ง เศรษฐกิจหลักของเมืองได้มาจากชื่อเสียงของโอยรันแห่งอารัญ หากแต่ไม่มีใครเคยพบเห็นนาง...

มีเพียงแต่บทกล่าวที่ถูกสลักอยู่หน้าประตูใหญ่แห่งอารัญเท่านั้น...

'นางคนพี่...เปรียบดั่งลูกแก้วอันล้ำค่า งดงามเพียงแรกพบ บริสุทธิ์ดุจเทพ-อัปสรองค์สง่า เทพสวรรค์บรรจงสร้าง เลื่องลือนาม..ความงามแห่งอารัญ

นางคนรอง...เสมือนดั่งเกล็ดหิมะแดนเหมันต์ ไร้ฤทัยหยิ่งทะนงตนศักดิ์ หากเสน่ห์ล้นเหลือเพียงสบตา ยั่วยวนชายใดใคร่ค้นหา ลือนามว่าเสน่ห์แห่งอารัญ...

นางคนน้อง...ดุจดั่งกุหลาบแรกบานแย้ม นุ่มนวลอ่อนช้อย คล้อยใจให้โอนอ่อน ละมุนหอมกลิ่นเกสร หวานหยดย้อยดั่งความงาม เล่าขานว่าคือความอ่อนหวานแห่งอารัญ...

นางคนเล็ก...เป็นดั่งสุริยันทอแสง แย้มสรวลชวนโปรดปราน ดั่งทิวากาลยามรุ่งสาง ล้วนสยบบรรจบที่รอยยิ้ม ปริ่มปิติสุกผาใต้ทั่วหล้า คือปรีดาแห่งอารัญ...

เปรียบดั่งสีอรรองชมพู ดั่งนางนารีแดนสวรรค์ กลิ่นบุปผาอบอวลทั่วอารัญ หากสีนิลที่ซ่อนเร้นใต้กายา คือจิตใจที่มั่นคงไร้โอนอ่อน ทมิฬตัดแสงอร...คือศรรักจากใจดวงดารา

เป็นสี่นาง..สิ่งล้ำค่า คือโอยรันแห่งอารัญ...'

พวกนางคือความลึกลับ หลบซ่อนอยู่ในเรือนรับรองสีแดงแห่งโอยรัน...ไม่มีผู้ใดเคยเห็นนางทั้งสี่แลออกมานอกชายคา แม้เพียงปลายเส้นผมก็มิอาจต้องตา...นอกเสียจากยอมจ่ายด้วยก้อนเงินก้อนโต และบุรุษผู้มีโชค...ที่นางเลือกเท่านั้น...

ยามแสงจันทร์ส่อง...คือยามของอารัญ

โอยรัน...นางโลมชั้นสูงแห่งอารัญ

คือ 4 โอยรันแห่งอารัญ...

.

.

.

ฟิค 4 Oiran of the Aran ประกอบด้วย 4 เซ็ต ดังนี้...

.

.

.

แก้วตามหาสมุทร

คิมแทฮยอง...ไม่ใช่วี เขาไม่ไปสถานที่พเนจรเช่นนั่นหรอก...

"อารัญคืออะไร?"

เขา...นักปราชญ์ อดีตบัณฑิตเอกจบนอกที่กลับมาคราวนี้ ดูเหมือนชิลซอลจะมีสิ่งแปลกใหม่ให้เขาต้องเผชิญดั่งเช่น โอยรันแห่งอารัญ ที่ถูกกล่าวขานทั่วอาณา และคิมจีซู...บุคคลที่จะเข้ามาทำให้นักปราชญ์เช่นเขาต้องตั้งคำถามกับหัวใจตัวเองครั้งใหญ่...

"ความรักคืออะไร...แล้วความรู้สึกแบบไหนกัน ที่เรียกมันว่าความรัก?"

"ในนามของความรัก...ข้าสรรเสริญความรักในหัวใจของข้าเสมอมา แล้วท่านล่ะ? ท่านสรรเสริญหัวใจตัวเอง...เหมือนที่ข้ากำลังสรรเสริญหัวใจของท่านหรือไม่?"

ผลึกรักพ่ายเพลิง

เป็นถึงโอยรันแล้วอย่างไร ข้าคิดสูงกว่านั้น...

"ข้าชอบเจ้า"

หากเปรียบนางเป็นดั่งเกล็ดหิมะ เขาก็คงเป็นดั่งไฟเย็น

นางผู้หยิ่งทะนงตนดั่งนางพญา ที่มีเป้าหมายเดียวคือการได้เป็นภรรยาของ มินยุนกิ ผู้ถือครองอารัญ เชื้อสายตระกูลมิน เพื่อที่อำนาจ หออารัญ และเขา...จะตกเป็นของนางแต่เพียงผู้เดียว แต่ทว่า...

"น่ารำคาญ"

กลิ่นกุหลาบซ่อนพิษ

นางช่างสวยสง่า...แต่ดูอ่อนโยนดั่งเช่นกลีบกุหลาบ

"เจ้า...ใช่โรเซ่หรือไม่?"

เพื่อนสนิทวัยเยาว์คนเดียวของเขาที่หายไปคือ โรเซ่ เด็กสาวผู้ห้าวหาญที่คอยปกป้องจีมิน จากการโดนรังแกมาโดยตลอด จนกระทั่ง...เมื่อนางได้หวนกลับมาพบกับเขาอีกครั้ง

แต่เป็นสถานะนางโลม...ที่เป็นดั่งดอกกุหลาบอันสูงศักดิ์แห่งอารัญ กับเขา...ที่สืบเชื้อสายรัชทายาทแห่งเมืองชิลซอล

"ขออภัยเจ้าค่ะ...ข้าชื่อพัค แชยอง"

อย่าให้เขาได้ล่วงรู้หัวใจที่สั่นไหว...องค์ชายกับนางโลมเป็นสิ่งต้องห้าม

สุริยันแสงรัตติกาล

ไม่มีนางโลมใดอยากอยู่อารัญไปชั่วนิรันดร์...

"ลักพาตัวข้า"

จอนจองกุก เขาเป็นเพียงโจรป่าธรรมดาคนหนึ่งที่ออกดักขโมยข้าวของชาวบ้านเป็นธุรกิจทุกยามราตรี หากแต่คืนนี้ช่างโชคร้าย...ที่ตัวเองดันหนีทหารแล้วไปหลบอยู่ในตำหนักหนึ่งเข้า...ตำหนักใหญ่ที่มีชื่อว่าอารัญ

ใครจะไปรู้ว่าวันหนึ่งโจรอย่างเขาจะถูกหญิงงามวิปลิตล่ามโซ่เข้าให้

"ทำไมข้าต้องลักพาตัวเจ้าด้วย?"

"เพราะข้าคือโอยรันแห่งอารัญไงเล่า...ตัวข้ามีชื่อเสียง มีค่ามาก ทำเงินเยอะด้วยนะ เจ้าไม่อยากขโมยข้าไปงั้นหรือ..."

พบกันได้ เร็วๆนี้...