(ไรท์ ลงให้อ่าน 60% นะคะ)
น้ำผึ้ง หรือ ภุมริน โจรสาว ผู้ใช้ชีวิตอยู่กับป่าเขา มาตั้งแต่กำเนิด เธอเป็นเด็กกำพร้า ไร้การศึกษา ดำรงชีวิตด้วยการ ลักเล็ก ขโมยน้อย ปล้น และ ปล้น จนเจอดี!!
"ให้ตายสิ
เธอนึกว่าตัวเอง เป็นคนป่าหรือยังไงกัน ถึงมาเปลื้องผ้าอาบน้ำ อยู่ตรงนี้"
ภุมริน เหลียวซ้าย แลขวา เมื่อไม่พบว่า จะมีใครอยู่ในละแวกนี้
หญิงสาว ก็ปลดเปลื้อง เสื้อผ้าอาภรณ์ ของตัวเอง ออกไปจนหมด
แผ่นหลังนวลเนียน กับ สะโพกผาย กลมกลึง
มันตรึงตาเขา...
ร่างบางเปลือยเปล่า แหวกว่ายอยู่ในลำธารน้ำใส เย็นฉ่ำ...
เสียงลมพัดโบกเบาๆ ผสมผสานกับเสียงนกร้อง
ดุจดั่งเสียงเพลง บรรเลง อันแสนจะไพเราะ
ท่ามกลางป่าเขา
เพลิดเพลิน ไปกับธรรมชาติรอบกาย
จนนึกไม่ถึง...
ว่าเธอ ไม่ได้อยู่ที่นี่ แค่เพียงลำพัง!!
มือเรียวบาง ลูบไล้ ถูไถ
ไปตามทรวงอก อวบอิ่ม นุ่มหยุ่น
อย่างจะหยอกล้อกับมัน...
"ให้ตายสิ เธอกำลังจะทำให้เขาคลั่ง"
ชายหนุ่ม สบถคำหยาบอยู่ในใจ ไม่รู้กี่ครั้ง!!
เขาไม่สามารถที่จะละสายตา
ออกจากภาพสวยงาม ที่อยู่เบื้องหน้า ตรงนี้ได้เลย
มันกำลังคอยปั่นป่วน... หลอกหลอนอารมณ์ดิบ
ภายใน แก่นกายชาย ของเขาอยู่
ภูบดินทร์ ได้แต่ขบเม้ม ริมฝีปากเอาไว้แน่น...
อย่างจะควบคุมตัวเอง!!
Guest
