รักเอยอย่าร้าวรอน
อารัมภบท
“ พี่พึ่งกลับจากงานโชว์ตัวมา นิดรู้ไหมว่าคืนนี้พี่ต้องวิ่งรอกถึงสี่งาน พี่เหนื่อยมากที่ต้องคอยทำตามความต้องการของคนนั้นคนนี้อยู่ตลอดเวลา คนนั้นก็จะเอาอย่างนี้คนนี้ก็จะเอาอย่างนั้น พวกเขาทำเหมือนพี่เป็นหุ่นยนต์คอยแต่จะตักตวงเอาผลประโยชน์จากพี่ ไม่เคยมีใครนึกถึงจิตใจของพี่เลย”
หลายต่อหลายคำพรั่งพรูออกจากปากของชายหนุ่มเมื่อเขาวางแก้วน้ำเย็นลง
“ พี่คิวต้องเข้มแข็งนะค่ะ”
เด็กสาวนั่งลงข้างๆแล้วกล่าวอย่างรู้ว่าเขากำลังอยู่ในภาวะที่จิตใจอ่อนแอ
“ พี่ก็มีแต่นิดเท่านั้นที่เป็นกำลังใจ” ชายหนุ่มเอื้อมมือไปแตะแก้มเนียนของเด็กสาวเบาๆอย่างทะนุถนอม “ สัญญาได้ไหมว่าจะเป็นอยู่อย่างนี้ตลอดไป”
คิรากรอ้อนวอนอ่อนหวาน
“ ค่ะ นิดสัญญา”
วนิศรารับคำ ใจอ่อนละลายไปแล้วกับคำพูดและแววตาของเขา
คิรากรรวบร่างของเด็กสาวเข้ามากอดด้วยความซาบซึ้งใจอีกครั้ง ดวงตาคมซึ้งของเขาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าของเด็กสาว แล้วริมฝีปากอิ่มที่เผยออยู่น้อยๆนั้นก็ทำให้เขาลืมตัว เขาก้มลงไปสัมผัสมันเบาๆด้วยริมฝีปากของเขา
...............
ด้วยรักและขอบคุณจาก...ลภัสรินทร์ (กันตินันท์,กานติณัฎฐ)
.................
( นี่คือลิ้งค์ของนิยายเรื่องนี้นะคะ )
http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiODIzMDY3IjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiOTkyNzUiO30
.....................
งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ ตามกฎหมายทุกประการ ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของงานเขียนเล่มนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินการตามกฎหมาย
................
หมายเหตุ : ที่ลงสถานะของนิยายว่า จบแล้ว นั้นคือหมายถึงว่านักเขียนได้เขียนนิยายเรื่องนี้จนจบแล้วและได้นำไปวางขายในรูปแบบของอีบุคเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ตรงนี้คือการนำมาลงให้ทดลองอ่านกันแค่บางส่วนเท่านั้น ซึ่งถ้าใครสนใจจะอ่านต่อจนจบก็ติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ กานติณัฎฐ,กันตินันท์ หรือเฟสบุค กันตินันท์,กานติณัฎฐ ก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ