ขยี้สวาทดอกฟ้า 20++
22
ตอน
16.2K
เข้าชม
88
ถูกใจ
19
ความคิดเห็น
96
เพิ่มลงคลัง

ขยี้สวาทดอกฟ้า

 

บาร์โฮสท์คืออาชีพที่กัณฐ์หรือทศกัณฐ์ทำตั้งแต่ก้าวเข้ารั้วมหาวิทยาลัย เขาทำเพราะอยากมีรายได้ส่งตัวเองเรียน ความยากจนและลำบากในวัยเด็กทำให้เขาเข้าสู่เส้นทางสายนี้เพราะคำชักชวนของรุ่นพี่ในคณะ การที่เขาสอบติดคณะวิศวะกรรมศาสตร์นั้นทำให้ชายหนุ่มผู้ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาตัดสินใจหาเงินส่งตัวเองเรียน ในขณะเดียวกันก็ต้องหาเงินมาดูแลแม่ที่ป่วยเป็นโรคหัวใจ ทุกอย่างบีบคั้นให้เขาเลือกทำงานป็นเพื่อนคุยยามราตรีให้แขกนักท่องราตรีที่หลงไหลในตัวเขา ทุกอย่างมันดำเนินอย่างปกติจนกระทั่งเขาได้พบกับพาขวัญ

ทายาทสาวคนเดียวของเจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ร่ำรวยติดอันดับในประเทศ  เรื่องบังเอิญนำพาให้เขาได้พบเธอและน่าแปลกที่ตลอดเวลาที่ทำงานในไนต์คลับพบเจอผู้หญิงมากมายเขากลับไม่เคยรู้สึกกับใครได้เท่าทีรู้สึกกับพาขวัญแม้ว่าจะถูกเธอดูถูกสาระพัดเขาก็ยังยืนยันว่าจะปีนขึ้นไปเด็ดดอกฟ้าอย่างพาขวัญมาเชยชมให้ได้

...........................................

 

พาขวัญ

"ให้ดีฉันก็ดีได้ ให้ร้ายฉันก็ร้ายเป็น โอ๊ย ปล่อยนะ ยะ ...อย่า"

 

ทศกัณฑ์

"อย่าคิดจะร้าย เพราะถ้าเธอร้ายใส่ฉัน ฉันจะทำโทษเธอ"

.................................................

intro

ทศกัณฐ์มองหน้าผู้หญิงสวยจัดตรงหน้า แววตาคู่สีน้ำตาลอ่อนกลมโตจ้องมองเขาอย่างเอาเรื่อง หล่อนกัดริมฝีปากสีชมพูนั้นอย่างพร้อมจะเผชิญหน้า

ทศกัณฐ์รู้โดยสัญชาตญานว่าผู้หญิงตรงหน้าต้องไม่ชอบเขา

เด็กสาวในชุดมัธยมปลายท่าทางดื้อเอาเรื่อง

“ฉันไม่ได้อยากได้หนังสือ...ฉันอยากคุยกับแมวขโมยอย่างนาย”

“แมวขโมยงั้นเหรอ?”

ทศกัณฐ์ทวนคำ

“ใช่...แกมันแมวขโมยมายุ่งกับเมียพ่อฉัน...ไอ้คนไม่มีศิลธรรม”

เสียงพูดของคนตรงหน้าไม่เบานัก นั่นทำให้ผู้คนมากมายในห้างสรรพสินค้าหันมามองกันเป็นตาเดียว

“นี่ไงล่ะหลักฐาน”

ร่างบางหยิบรูปถ่ายในมือโยนใส่หน้าทศกัณฐ์ เขาหยิบมันมาดูปรากฏภาพเขากับไอลดาเมียเด็กของเจ้าสัวไพบูลย์ที่กำลังเมาจนไม่มีสติ เขากำลังประคองเธอจนอาจดูใกล้ชิดมากจนคนอื่นมองไปในทางชู้สาว

“คุณกำลังเข้าใจผิดนะ”

“หึ...ไม่ผิดหรอก...อย่าคิดว่าฉันไม่รู้....ยัยไอลดามันออกไปพบแกบ่อยๆแทบจะทุกคืน แถมยังไปส่งกันถึงคอนโด คอยดูนะ ฉันจะบอกเรื่องนี้กับพ่อ”

หล่อนอยากบอกผู้เป็นพ่อแต่เพราะไพบูลย์ไปดูงานที่อเมริกา และหล่อนก็ไม่อยากให้ผู้เป็นพ่อเครียดจนไม่เป็นอันทำงานในเวลานี้จึงเก็บไว้บอกหลังจากนี้อีกสองสามวันที่ไพบูลย์ผู้เป็นพ่อจะกลับมา

“เอาสิครับ...บอกเลย....ถ้าพ่อของคุณสงสัยหรือข้องใจอะไรก็มาถามผมตรงๆ”

“แกคิดเหรอว่าพ่อจะเชื่อแกมากว่าฉันที่เป็นลูกสาวแท้ๆ”

“คุณพาขวัญครับ....เด็กเอาแต่ใจกับผู้ใหญ่ที่มีเหตุผล คุณคิดว่าพ่อคุณจะเลือกฟังใคร?”

“แก....แกว่าฉันเหรอ....ไอ้...ไอ้แมงดา”

คำเจ็บแสบถูกพ่นใส่ทศกัณฐ์ เขายกยิ้มเย็นชาใส่คนที่กำลังโมโหสุดขีด ชายหนุ่มหันหลังเดินหนีออกมาราวกับว่าสิ่งที่พาขวัญพูดไร้สาระเสียเต็มประดา

“แกกับฉันได้เห็นดีกันแน่”

คำพูดไล่หลังประโยคสุดท้ายของพาขวัญไม่ทำให้ทศกัณฐ์กลัวเลย เขาอมยิ้มน้อยๆ น่าแปลกที่เขาไม่เคยต้องตาใครผู้หญิงคนไหนเท่าคุณหนูพาขวัญตัวแสบคนนี้เลย

..............................................

เจอกันในเรื่องจ้าาา

1 คอมเมนท์ 1 กำลังใจนะคะ

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว