โซ่หัวใจอสูรทมิฬ NC25++ (อีคอน x พลอยใส)

อีโรติก

จบ โซ่หัวใจอสูรทมิฬ NC25++ (อีคอน x พลอยใส)

โซ่หัวใจอสูรทมิฬ NC25++ (อีคอน x พลอยใส)

ชลนิล (BLACK SHADOW)

อีโรติก

59
ตอน
898K
เข้าชม
4.65K
ถูกใจ
3.77K
ความคิดเห็น
1.55K
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
ใครจะคิดว่าเพราะคำสั่งของพี่ชายที่สั่งให้เขา ​ อีคอน อีเมอร์สัน ดูแลหญิงสาว พลอยใส เพียงเพราะผมไปกระทืบพ่อเธอจนเจ็บปางตายจะนำมาซึ่งเรื่องราวที่ทำให้หัวใจเขาสั่นคลอนไม่เว้นแต่ละวัน

คำเตือน!! ในฉาก NC ค่อนข้างจะรุนแรงและอธิบายละเอียดผู้อ่านอายุต่ำกว่า 18 ปีควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

 

เกริ่นนำ 

 

ทำไมเหรอ การที่ผม​ อีคอน อีเมอร์สัน คนนี้ เกิดมาไม่ชอบแบกรับภาระ รักสันโดด เกลียดการประชุม (เกี่ยวเหรอ) มันผิดมากเหรอ ที่พี่ชายตัวดีที่ผมแสนเคารพอย่าง ลีโอ อีเมอร์สัน 

จะต้องมอบหมายงานให้ดูแลสิ่งมีชีวิตที่เรียวว่ามนุษย์ผู้หญิงอย่าง พลอยใส พรวลัย กวินภัค เพียงเพราะผมไปกระทืบพ่อเธอจนเจ็บปางตาย (โอ้แม่เจ้า!!) แต่ขอบอกไว้เลยว่าผมไม่ใช่คนใจดี คิดจะเลี้ยงดูฟรีๆ คงไม่มีวัน 

"อือ~" 

 

อีคอนครางเบาๆ เมื่อมือที่จับท้ายทอยลูบลงมาบีบสะโพกผาย 

ดันเข้าหาตัวตนที่เริ่มพองตัวอยู่ในกางเกงยีนเปียกชื้น เสียดสีไปมากับร่องงามรู้สึกวาบหวาม จนพลอยใสสะดุ้ง 

ดวงตากลมโตหลับตาพริ้มสมองขาวโพลนเคลิมเคลิ้มกับรสจูบที่คนตัวใหญ่มอบให้ ยื่นมือเรียวคล้องคอหนาไว้เพื่อไม่ให้ล้มพยายามจูบตอบอย่างเงอะงะ 

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ!! 

"ฮ่า ฮ่า เป็นจูบที่รสชาติแย่มาก" 

อีคอนผละออกจากร่างบาง ใช้มือกุมหน้าท้องหัวเราะดังลั่นให้กับจูบของเด็กน้อย 

"ฮึก!!~ ใช่สิหนูมันอ่อน หนูจะไปสู้คนที่เขามากประสบการณ์ได้ยังไง ฮือ ฮือ!!~" 

น้ำตาแห่งความน้อยใจและอับอายไหลเป็นทาง ทั้งที่เป็นจูบแรกของเธอแท้ๆ ไม่น่าเผลอเลยจริงๆ 

"เห้ยๆ อย่าร้องดิ มันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น" 

อีคอนตกใจเล็กน้อยเมื่อเด็กสาวร้องไห้ ใช่มือลูบแผ่นหลังคนตัวเล็กเบาๆ 

"เดี๋ยวจูบบ่อยๆ ก็เก่งเองแหละ" 

"ไม่!! หนูไม่จูบกับคุณแล้ว" 

 

 

คู่รอง 

เพราะการโดนพวกพ้องหลอกให้ไปดูโลมาสีชมพูในห้องน้ำ (=_='') ในวันนั้น ทำให้ผม​ อุนางิ ยูตะ เป็นผู้ถูกเลือกจากสาวน้อยในการรับเลี้ยงดู โลมา (หัวนม) สีชมพูอย่าง โลมา ลลิตา ทินมณี​ ในวันนี้ 

แถมเธอคิดว่าผมคือผู้มีพระคุณสุดชีวิตที่ช่วยเธอจากการถูกข่มขืนต้องรับใช้สุดหัวใจ  แต่เดี๋ยวนะ!! ผมไม่เข้าใจว่าการอ่อยผมแทบทุกเวลาที่หายใจนี่มันคือการรับใช้แบบไหนกันวะ!! 

"พะ พี่ยูยะจะทำอะไร" 

โลมาถามเสียงสั่นเมื่อยูยะโน้มหน้าเข้ามาใกล้ วางมือที่แก้มของเธอ 

"ได้เวลาแก้แค้นแล้ว" 

ยูยะคลี่ยิ้มเจ้าเลห์ นิ้วโป้งวางทาบบนปากบางก้มลงไปจูบนิ้วโป้งของตัวเองทันที ก่อนผละออกในสามวินาทีต่อมา 

"เธอกินข้าวมารึยัง" 

"กะ กินแล้วค่ะ" 

"ดีแล้ว เพราะถ้าไม่กิน เธออาจจะตายได้" 

ยูยะตอบยิ้มๆ ยืนขึ้นเต็มความสูง หันไปมองยูตะที่ยืนหน้านิ่งเรียบอยู่ด้านหลัง 

"กลับมาแล้วหรอยูตะ" 

"พี่ยูตะ!!~" 

โลมาเรียกชื่อยูตะดังลั่น ดีดตัวขึ้นยืนด้วยความตกใจ เขาเข้ามาตั้งแต่ตอนไหนไม่เห็นได้ยินเสียงเดินเลย 

"กูมาขัดจังหวะใช่ไหม" 

เสียงเย็นยะเยือกที่ได้ยิน ทำให้โลมารู้สึกขนลุก แตกต่างจากยูยะที่คลี่ยิ้มกว้างสะใจกับสิ่งที่เห็นเป็นที่สุด เอาจริงๆ เขาเห็นเงายูตะที่กำลังเดินเข้าบ้านผ่านกระจกตูโชว์ คิดอยากดูหน้าตาพี่ชายเวลาหึง แก้แค้นที่ทำให้เขาต้องเสียเวลารอโลมาโดยเสียเวลาเปล่า 

"เปล่าไม่ได้ขัดจังหวะอะไร" ยูยะยักไหล่น้อยๆ "โลมาบอกกูว่าจูบไม่เก่งเลยสอนให้ก็แค่นั่น งั้นกูกลับก่อนนะ หมดหน้าที่แล้ว" 

โลมาได้แต่ยืนนิ่งมองดูยูยะที่เดินยิ้มออกไป แต่แอบหันมาพูดอะไรบางอย่างที่เธออ่านออก คือคำว่า 'โชคดี' 

'โอ๊ย!!! นี่มันอะไรกัน' 

"พะ พี่ยูตะคือว่า" 

โลมาเดินช้าๆ เข้าหาร่างใหญ่ที่ยังคงยืนนิ่งจ้องเธอด้วยสายตาดุดัน 

"คือมันไม่ใช่อย่างที่พี่ยูตะเห็นนะ โลมาไม่ได้จะ...อุ้บ!!~" 

 

 

 

นิยายเรื่องที่ 3 ของผม  เป็นเรื่องราวของ อีคอน หนุ่มที่กวนตีนที่สุดในสามโลก และ ยูตะแฝดผู้พี่ของยูยะ ที่ชอบช็อกโกแลตและของสวยๆ งามๆ เป็นชีวิตจิตใจ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว