มันเริ่มต้นที่บาร์โฮส จากลูกค้ากลายเป็นคู่ขา คู่นอน 

สุดแล้วแต่จะหาคำนิยาม ไม่มีสถานะ 

ไม่มีความสัมพันธ์...ไร้ซึ่งหัวใจ 

 

 

 

 

คำเตือน :: ©สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537  

ห้ามมิให้ผู้ใดกระทำซ้ำหรือดัดแปลงส่วนหนึ่งส่วนใดของบทความนี้โดยไม่ได้รับอนุญาต หากผู้ใดฝ่าฝืนจะถูกดำเนินตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด 

 

 

 

ฝากอุดหนุนนิยายเรื่องแรกของโปรดด้วยนะคะ 

 

 

ลิขสิทธิ์รักหัวใจเถื่อน 

โปรดปรารถนา 

www.mebmarket.com 

คุณเคยไม่ชอบขี้หน้าใครอย่างหนักหรือไม่ ถ้าเคย คงหนีไม่พ้นคนประเภทเดียวกับลิขสิทธิ์ แต่เชื่อว่าหลาย ๆ คน คงแสดงออกต่อคนที่คุณไม่ชอบในแบบฉบับของตัวเอง แล้วมาดูกันว่าชายหนุ่มคนนี้เขาจะกระทำแบบคุณบ้างหรือเปล่า กลั่นแกล้ง ดูถูกทุกครั้งที่พบหน้ากัน สารทวาจาร้ายๆให้เจ็บแสบเล่น ทั้งยังขโมยสวาทของคนที่เกลียดอย่างหน้าด้าน ๆ แต่แล้วเมื่อเกิดจุดพลิกผัน ความรู้สึกได้แปรเปลี่ยนไป ลิขสิทธิ์จะทำเช่นไร เพื่อให้ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ ภายใต้ความปากจัด อาจจะมีสิ่งที่เรียกว่า “รัก” ซุกซ่อนอยู่---------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------- ลิขสิทธิ์ไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปหากิ่งกาญจน์ “เป็นไงมั่ง เจ็บตรงไหน” ชายหนุ่มเอ่ยถามพร้อมกับถอดเสื้อตัวใหญ่ของตนสวมใส่ให้ร่างที่เกือบเปลือย “ตรงนี้” เธอชี้ไปที่หน้าท้อง “มึง!” ลิขสิทธิ์ร้องคำรามก่อนจะเข้าไปกระหน่ำฟัดสามร่างที่สลบอยู่อีกหน “คุณฤทธิ์ พอแล้ว มันบาป” กิ่งกาญจน์บอกเสียงสั่น “หุบปาก จะมาใจดีอะไรตอนนี้วะ” ลิขสิทธิ์ตะคอกกลับ เขาโมโหที่ไอ้โจรนั่นมันทำให้ยัยตัวอวบเจ็บตัวเลยเผลอใช้เสียงดังไปหน่อย “โดนมันจูบหรือยัง” แต่กระนั้นก็พยายามถามอย่างใจเย็น ทว่าคนโดนถามกลับน้ำตาไหลเธอเสียใจที่โดนตะคอก “ถาม! ว่าโดนมันจูบหรือยัง” คราวนี้ชายหนุ่มไม่สามารถใจเย็นได้อีกตะคอกกลับแรงกว่าเก่า “ตอบ!” “ยุ่งอะไรด้วยเล่า” กิ่งกาญจน์ร่ำไห้สุดแรง เธอเสียใจที่คนตรงหน้าเสียงดังใส่กันไม่หยุด “โธ่โว้ย” เมื่อไม่ได้คำตอบที่อยากได้ยินเขาจึงเข้าไปกระหน่ำซัดใส่ไอ้หน้าหนวดไม่ยั้งมือ 

 

 

หลอมละลายรัก 

โปรดปรารถนา 

www.mebmarket.com 

ปภังกรณ์ทำให้สุดาดวงรู้สึกได้หลากหลายเหลือเกิน โกรธ เกลียดและหมั่นไส้ผสมรวมอยู่ในตัวเขาแทบทั้งหมด แม้เธออยากจะฆ่าเขาให้ตายแต่ก็ต้องยอมศิโรราบแก่จูบของเขาอยู่เหมือนเดิม #### “โคตรจะยั่วแล้วใครจะทนไหว สุ! สุ!” ครั้นรู้ตัวว่าเผลอเรียกชื่อเล่นเขาหุบปากแทบไม่ทัน ก่อนจะเขี่ยเต้าอวบอิ่มเรียกเธอใหม่อีกครา “นี่! ตื่นก่อนสิ ช่วยกันก่อนแล้วเดี๋ยวจะให้นอน” หญิงสาวสะลึมสะลือพูด “มันหมดเวลานอนแล้วมั้ยคะ อีกไม่นานต้องไปทำงาน” “พูดเพราะจริงนะ เร็วๆเข้า เสร็จช้าไปทำงานสาย ทีนี้อดได้เบี้ยขยันจะมาว่าฉันไม่ได้นะ” เขาเริ่มหลอกล่ออีกครา และต้องกระตุกยิ้มเพราะมันได้ผลเกือบจะทุกครั้ง คนตัวเล็กในอ้อมแขนนี้หลอกง่าย #### “มาแล้วเหรอคะ” เธออู้อี้ถามเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงกอดรัดบวกกับแสงพระอาทิตย์ที่ส่องเข้าแยงตา “ฉันเพิ่งกลับจากสิงคโปร์” เธอขืนกายออกจากอ้อมกอดก่อนจะนั่งพับเพียบข้างๆร่างหนากำยำ “ฉันท้องค่ะ” “ก็บอกว่ายังไม่พร้อมจะมีเด็ก” ใจมันกระเด็นกระดอนออกไปไกลจากตัวมากกว่าทุกคราว สงสัยคราวนี้จะเอากลับคืนมายากเสียแล้ว เป็นประโยคที่พูดยากและต้องทำใจอยู่นาน หากว่าสุดาดวงก็ไม่อ้อมค้อม “คุณมั่นใจแค่ไหนคะ…ว่าเขาเป็นลูกของคุณ” คนฟังสะดุ้งลุกขึ้นยืน สิ่งที่หลุดออกจากปากเธอเมื่อสักครู่มันทำเอาเขาตกใจมากกว่าประโยคที่เธอบอกว่าท้องอยู่มาก “กำลังพร่ำอะไรอยู่ มีสติหน่อยสิ” “ฉันเองยังไม่มั่นใจเลยค่ะว่าใครเป็นพ่อ” เธอจะยอมให้ลูกถูกตราหน้าว่าเป็นลูกชู้และคนครหาว่าแม่ของแกไปแย่งสามีคนอื่นมาได้อย่างไร สุดาดวงพยายามกลั้นเสียงสะอื้นทว่ามันกลับไร้ผล เธอปล่อยโห่เพื่อระบายความอัดอั้น น้ำตาที่ไม่ได้ไหลมาร่วมจะสองเดือนกลับไหลออกมาอย่างทะลักทะลายคล้ายดั่งว่ามันกำลังเก็บกด “สุดาดวง!” น้ำเสียงของชายหนุ่มแข็งและห้วนกระด้างพานทำให้คนฟังนึกหวาดกลัว ปภังกรณ์กำมือแน่น ภาพตรงหน้าทำเอาหัวใจที่มันกระเด็นหลุดจากกายกลับเข้ามาอยู่ที่เดิมได้โดยง่าย และคงจะไม่มีวันหลุดออกไปอีกแล้ว “สามวันก่อนฉันยังเอากับเธออยู่” “สามวันก่อนฉันก็นอนกับกิตเหมือนกันค่ะ และฉันก็มั่นใจว่าคนในท้องคงไม่ได้เกิดจากคุณ” 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว