Date – 21/09/2017 –
♡ คุณครูพี่ไล ♡
“นักเรียนอย่าง ยู ซอนโฮ ก็เลยไม่มีทางเลือกไงครับ : )” ว่าจบเจ้าของประโยคนั้นก็เผยแกนกายของตนที่พร้อมได้รับการปลดปล่อยจากความอึดอัดที่แน่นอยู่ในนั้น ซอนโฮเบิกตาโพรงเล็กน้อยก่อนที่ใบหน้าหวานจะขึ้นสีแดงระเรื่ออย่างไม่อาจควบคุมได้
ร่างบางค่อยๆย่อตัวลงจนใบหน้าอยู่ระดับเดียวกับแกนกายที่รอให้เขาได้สัมผัส ปากเล็กอ้าออกก่อนจะหุบลงไปและเม้มมันอย่างใช้ความคิด พลางตาหวานก็ช้อนมองร่างสูงที่ยกยิ้มให้เขาอย่างนึกหมันไส้
ทั้งที่ตอนแรกทำท่าโมโหเขาเสียเต็มประดา…ทีตอนนี้…!
ซอนโฮถอนหายใจเบาๆก่อนจะอ้าปากรับแท่งเอ็นร้อนนั้นและใช้มือช่วยประคองเพื่อโลมเลียมันไปตามที่อีกคนต้องการ เสียงครางที่แสดงถึงความพอใจค่อยๆถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากของควานลินตามอารมณ์
“อึก…” ซอนโฮสำลักไปเล็กน้อยเมื่อแกนกายถูกดันเข้าแทบจะสุดลำคอ เขากระแอมไอพลางส่งสายตาประทุษร้ายคนรักที่แกล้งดันท่อนเอ็นร้อนนั้นเข้ามาลึกเกิน แต่ทว่าเขาก็อ้าปากสัมผัสกับมันอีกครั้งและขยับขึ้นลงตามจังหวะช้าๆ ก่อนจะใช้มือช่วยรูดแกนกายนั้นและใช้ริมฝีปากกดจูบลงที่ปลายแกนกายอย่างจงใจยั่วยวนควานลินที่อารมณ์พุ่งขึ้นสูงสุดแล้ว
“อ่อยเหรอ?”
“อ๊ะ!” ร่างของซอนโฮลอยไปตามแรงดึงของควานลินก่อนจะถูกจับวางลงบนโซฟาภายในห้องพักนักกีฬาทันที
ควานลินจัดการเสื้อผ้าในส่วนที่ยังเหลือบนร่างกายของตนและคนใต้ร่างจนเปลือยเปล่าก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปอย่างร้อนแรง มือหนาลูบไล้ไปทั่วร่างกายของซอนโฮเพื่อปลุกอารมณ์อีกคนที่ตอนนี้ใบหน้าหวานนั้นเม้มปากตัวเองแน่นพร้อมกับสายตาแห่งความเคลิบเคลิ้มที่ทำให้ควานลินแทบคลั่งตายเสียตรงนี้
ซอนโฮกดเล็บลงไปที่แผงอกของควานลินจากมือที่วางทาบไว้บนอกแกร่งนั้น ควานลินถอนริมฝีปากก่อนจะซุกไซร้ซอกคอขาวที่หอมหวานอย่างไม่อาจหยุดยั้งที่จะสัมผัสมัน เขาขบเม้มที่ติ่งหูของซอนโฮอย่างหยอกล้อ แต่กลับปลุกอารมณ์ให้ร้อนแรงมากขึ้นไปอีก
“อื้อ~” ซอนโฮส่งเสียงออกมาอีกครั้งในขณะที่ควานลินยันกายของตนออกและจับขาของคนรักรุ่นน้องให้พาดเอวไว้ก่อนจะดึงสะโพกคนใต้ร่างให้เข้ามาใกล้อย่างแนบชิดมากกว่าเดิม
“อย่าเกร็งนะซอนโฮ ผ่อนคลายนะครับ” ควานลินว่าในขณะที่ค่อยๆใช้นิ้วเปิดช่องทางรักของซอนโฮอย่างเบามือ
“อ…โอ๊ย! อื้ออออ!” ปฏิเสธไม่ได้ว่าแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ควานลินและซอนโฮมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งเช่นนี้ แต่ซอนโฮก็ยังคงไม่ชินกับการถูกรุกล้ำเลยสักครั้ง
“ไม่เกร็งซิซอนโฮ ไม่งั้นพี่จะเข้าไปไม่ได้นะ” ควานลินว่าด้วยน้ำเสียงราวกับปลอบโยนและใช้มืออีกข้างประคองแก้มใสของคนใต้ร่างเบาๆเพื่อให้ผ่อนคลาย
จำนวนนิ้วที่สองและที่สามถูกเพิ่มเข้าไปในจังหวะที่เหมาะสม จนร่างกายของซอนโฮค่อยๆตอบรับกับสัมผัสและช่องทางรักนั้นก็ผ่อนคลายลงอย่างสัมผัสได้
ควานลินค่อยๆจับแกนกายของตนที่รอการปลดปล่อยออกมาจ่อไว้ที่ช่องทางที่กำลังจะสร้างความสุขให้กับเขา ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความขบขัน “พี่หายโกรธเราแล้วนะซอนโฮอ่า”
“หะ…อ…โอ๊ยยยย! อึก…พี่ไล…อื้ออออออ! อื้อออออ!” ซอนโฮส่งเสียงครางออกมาอย่างไม่อาจควบคุมความเจ็บปวดที่ได้รับ แต่มันกลับเต็มไปด้วยการเติมเต็มแห่งความสุขเหลือเกิน
ควานลินขยับสะโพกช้าๆเพื่อให้ซอนโฮได้ปรับตัวอีกสักนิด ก่อนจะจับขาซอนโฮให้อ้ากว้างออกเล็กน้อยเพื่อให้ถนัดกับกิจกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น เขาใช้มืออีกข้างสัมผัสไปที่แกนกายของซอนโฮก่อนจะออกแรงรูดมันขึ้นลงไปมาพร้อมกับจังหวะของสะโพกที่ขยับไปพร้อมๆกัน
“อ่า…อื้ออออ~” เสียงครางที่ดังระงมภายในห้องพักนักกีฬาช่างปลุกเร้าอารมณ์ของคนทั้งคู่ได้เป็นอย่างดี ซอนโฮจิกท่อนแขนแกร่งของควานลินที่จับเอวเขาไว้ก่อนจะกดจิกลงไปอย่างต้องการระบายความเจ็บปวด
ใบหน้าหวานที่อยู่ใต้ร่างหลับตาแน่นด้วยความเจ็บปวดที่แฝงมาด้วยความสุขในอารมณ์ แต่เสียงครางก็ยังคงดังออกมาจากปากสวยได้รูปนั้นอย่างไม่ขาดสาย เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นที่ใบหน้าพร้อมกับอุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้น แก้มใสของซอนโฮแดงซ่านจนทำให้ควานลินแทบจะคลั่งตายกับความน่าหลงใหลนี้
“อื้อ…ผ….ผมจะไม่ไหวแล้ว…อ๊า…” ซอนโฮส่งเสียงร้องบอกคนรักเมื่อรับรู้ได้ถึงความรู้สึกบางอย่างที่ต้องการปลดปล่อยจากมือของควานลินที่ยังคงช่วยซอนโฮอย่างเต็มใจพร้อมกับสะโพกที่ขยับเข้าออกอย่างต่อเนื่อง
ควานลินเร่งจังหวะการขยับสะโพกและมือแกร่งที่สัมผัสแกนกายของซอนโฮไปพร้อมๆกัน จังหวะถูกเร่งขึ้นและรัวเร็วจนเต็มไปด้วยเสียงหายใจหอบถี่ภายในห้องพักนักกีฬาและเสียงของเนื้อที่กระทบกันเท่านั้น
“พี่ไล…อื้อ…อื้ออออออ!”
“ซอนโฮอ่า…อ่า…”
จังหวะที่ถูกเร่งไปตามความรู้สึกถูกปลดปล่อยด้วยน้ำรักสีขาวที่พวยพุ่งออกมาเป็นสัญญาณของการเติมเต็มทางร่างกายระหว่างกัน ร่างสูงเอนกายลงข้างซอนโฮก่อนจะคว้าคนรักรุ่นน้องมากอดไว้
กลับไปอ่านต่อที่ Dek-D นะคะ ขอบคุณค่า :)
#LaiBaByYoo
Guest
