อุบัติรักชั่วข้ามคืน 25+ (พระเอกรวย นางเอกภายนอกไม่สวย)

อีโรติก

อุบัติรักชั่วข้ามคืน 25+ (พระเอกรวย นางเอกภายนอกไม่สวย)

อุบัติรักชั่วข้ามคืน 25+ (พระเอกรวย นางเอกภายนอกไม่สวย)

noonaa(นูน่า)

อีโรติก

9
ตอน
101K
เข้าชม
284
ถูกใจ
107
ความคิดเห็น
703
เพิ่มลงคลัง

นิยายเรื่องนี้เป็นจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีเจตนาพาดพิงใคร

และเนื้อหาไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคลในรูปภาพทั้งสิ้น

หากชื่อไปตรงกับผู้ใดต้องขออภัยไว้ด้วย

 

แกลเลียต ราวินทร์ กรีชัยนรังกุล

33 ปี

CEO หนุ่มรุ่นใหม่ ใจดี อบอุ่นถึงขั้นร้อนแรง สายป๋า

"ไม่เคยมีใครปฏิเสธฉัน จำไว...อย่าถอยหนีแม้แต่ก้าวเดียว ไม่งั้นจะโดนฉันตะครุบให้"

 

 

รวีวรรณ นามกุลฤกษ์ (วีร์)

23 ปี

เด๋อ แต่งตัวเชย พูดน้อยต่อยหนัก ตัวเล็ก หุ่นเอ๊กซ์ เสปคป๋า

"ฉันจะไม่นอนกับคุณอีกเป็นครั้งที่สอง"

 

 

อุบัติรักชั่วข้ามคืน 25+

 

"คุณทำงานที่บริษัทนี้มานานเท่าไรแล้วครับ เมย์" หนุ่มฝึกงานหน้าฝรั่งถามขึ้นหลังจากเงียบฟังเพลงกันสักพัก

รวีวรรณยกแก้วขึ้นจิบ ไม่ชินกับชื่อที่ถูกเรียกเอาเสียเลย แต่เธอจะรู้สึกดีกว่าที่ไม่ถูกเรียกโดยชื่อจริง อีกทั้งคนคุยด้วยก็หล่อเหลาน่าสนใจ แม้ท่าทางจะถูกเป็นหนุ่มซื่อสายเนิร์ด และถึงจะสวมแว่นสายตาทว่าไม่อาจปิดสายตาวิบวับยามมองร่างกายเธอ หญิงสาวหันแก้มสีแดงระเรื่อไปหาอีกฝ่ายพร้อมรอยยิ้มน้อย ๆ โน้มตัวหอมเข้าไปพูดใกล้ผ่านเสียงดังของเพลงรอบด้าน

"แค่ครึ่งปีเท่านั้นเองค่ะ ฉันตัดสินใจออกมาใช้ชีวิตเองข้างนอกโดยไม่ต้องอาศัยที่บ้าน คอนโดฉันก็อยู่ใกล้แค่นี้ อยู่คนเดียวมันก็ลำบากอยู่เหมือนกันนะคะ"

 

"แย่จังเลยนะครับ"

แกลเลียตมองนัยน์ตาหวานฉ่ำของเธออยู่ครู่หนึ่ง รู้โดยทันทีว่าหล่อนคนนี้กำลังยั่วยวนเชิญชวนเพียงไหน ผิดจากภาพลักษณ์เฉิ่มเชยช่วงที่ทำงานไปเป็นโยชน์ ชายหนุ่มกระตุกยิ้ม ตอนแรกเขารู้สึกเบื่อที่เธอขอนัดดื่มกันวันนี้เพราะเห็นเขาเป็นคนเนิร์ดเหมือนกัน แต่ครั้นเห็นเธอนั่งรอที่เคาน์เตอร์โบกมือทักทาย ชายหนุ่มแปลกใจกับการเปลี่ยนแปลงของเธอจนตื่นเต้น มือหนาเคลื่อนไปวางบนตักนุ่มนิ่มโผล่พ้นชุดแส็กสั้นอย่างถือวิสาสะเพื่อลองหยั่งเชิง เธอยกยิ้ม ก้มลงวางศีรษะลงบนบ่าเขาราวกำลังบอกว่าเริ่มเมาแล้ว ทั้งที่เพิ่งเริ่มดื่มกันไปเพียงสองแก้วเท่านั้น แบบนี้หมายความว่าเขากำลังคิดถูก คนร้ายลึกอย่างเธอไม่มีทางเมาง่าย ๆ แน่

 

แม่สาวเฉิ่มเชยสวมแว่นหนาเตอะ ทำงานหน้ามันขลับ ใครจะไปรู้ว่าหลังเลิกงาน เธอคือแม่เสือสาวดี ๆ นี่เอง

 

เสียงประตูปิดปังไม่ดังเท่าร่างใหญ่ถูกผลักให้เอนไปกระแทกซ้ำอีกที แกลเลียตรู้สึกตื่นเต้นขึ้นอีกเป็นเท่าตัวเมื่อเจ้าของแรงนั้นเป็นเสือสาวหุ่นเซียะต่อหน้า เธอก้มลงปลดกางเกงเขาอย่างคล่องแคล่ว รู้แม้กระทั่งน้ำหนักมือเร้าอารมณ์เขา ชายหนุ่มหอบหนักดึงเธอขึ้นมาจุมพิต จะเล่นงานให้เขาเป็นฝ่ายถูกกระทำท่าเดียวไม่ยอมแน่ มือใหญ่สองข้างอุ้มเธอลอยขึ้นจนคนถูกกระทำร้องอุ๊ยอย่างแปลกใจ ชั่ววินาทีหนึ่งเขาเห็นว่าคนแรง ๆ อย่างเธอมีแววเขินอาย ยามมือใหญ่ไล่สัมผัสสำรวจร่างกาย

"เซ็กซี่ชะมัด ราวกับคนละคนเลย" เขาละเลียดสายตามองร่างอ่อนนุ่มตรงหน้า เธอยังไม่ได้โป๊ เพียงแค่นอนช้อนตาขึ้นมองเขา หากทว่าในแววตาบอกความรู้สึกทุกอย่างออกมาชัดเจนจนคนมองรู้สึกได้ เสือร้ายอย่างเขา ไม่ได้สัมผัสความรู้สึกอย่างนี้มานานเท่าไรแล้ว เขาคิดว่าสาวบริสุทธื์เท่านั้นจะทำให้เขามีอาการเช่นนี้ได้

แกลเลียตไม่เคยชอบสาวมากประสบการณ์นัก เขาชอบสาวไร้เดียงสามากกว่า แต่สิ่งที่ทำให้ชายหนุ่มตื่นเต้นคือภาพลักษณ์ของเธอดูไม่เหมือนสาวมากประสบการณ์ ครั้นได้เห็นอีกมุมหนึ่ง เขากลับรู้สึกชอบแทนที่จะหลีกเลี่ยงอย่างทุกครั้ง

 

รวีวรรณกลืนน้ำลายลงอึกใหญ่เมื่อเห็นหน้าค่าตาของอีกฝ่ายชัดแจ้งบนเตียงของเธอ เขาไร้เสื้อผ้าอาภรณ์และแว่นตาที่สวมใส่ ไม่เคยคิดเลยว่าหนุ่มเนิร์ดซื่อ ๆ แสนสุภาพในคราแรก จะดูเหมือนชายที่ผ่านสมรภูมิรบมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนยามอยู่บนเตียง เขาเก่งและดูเชี่ยวชาญในเรื่องปั่นป่วนอารมณ์หญิงสาว รู้ทุกที่ที่สัมผัสว่าเธออ่อนไหวมุมไหน

แต่

เธอหวังว่าเขาจะไม่รู้ทันว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ!

 

"ยายวีร์ รู้ข่าวเรื่องซีอีโอปลอมตัวมาเป็นเด็กฝึกงานไหม เห็นว่าเขามาสังเกตการณ์ได้หลายวันแล้ว ฉันหวังว่าจะไม่ใช่แพทนะ เขาดูเป็นเด็ก แล้วก็ซื่อเกินกว่าจะเป็นผู้บริหารได้" เมย์ เพื่อนสาวสะกิดรวีรรณขณะทั้งสองเดินเข้าไปในแผนก ผู้ฟังรู้สึกผิดนิด ๆ ที่เผลอใช้ชื่อเธอมาแอบอ้างหลอกลวงแพททริค ซึ่งหนุ่มคนนั้นก็เสร็จสิ้นภารกิจไปแล้ว โดยคืนนั้นเป็นคืนสุดท้ายที่ทั้งสองพบกัน อันที่จริงที่งสองก็เพิ่งพบกันวันนั้นเพราะแพทททริคฝึกที่แผนกอื่น

"เป็นก็บ้าแล้ว อีกอย่างผู้บริหารของเราชื่อก็เป็นภาษาไทย เขาคงเป็นคนไทย"

"เธอไม่รู้อะไร เขาเป็นลูกครึ่ง แต่ยังไงก็คงไม่ใช่แพทหรอก เขาดูไม่มีราศีเอาซะเลย ยังจำตอนที่เขาเดินทะเล่อทะล่าหอบเอกสารมาชนเธอได้รึเปล่า" เมย์ถาม รวีวรรณพยักหน้าตอบรับไปพลางเดินไปพลาง ทว่าแรงสะกิดจากด้านหลังเรียกให้หญิงสาวหยุด

เธอหันกลับไปหาเจ้าของนิ้วมือที่รั้งบ่าไว้ เห็นเป็นชายตัวสูงสวมสูทหรูมองเธอด้วยสายตาแตกต่างจากที่เคยมองกัน

"เมย์ ใช่เธอจริง ๆ ด้วย"

 

-----------------------------------------------------------------------

นางเอกขี้อ่อยแบบไม่รู้ตัว

พระเอกสายป๋า ขี้เอาใจ

อยากรู้ว่าสนุกขนาดไหนต้องติดตามอ่านกันค่ะ รับรองว่าเผ็ช!!!

 

 ปล. ถ้าชอบก็กดไลค์ คอมเม้นเป็นกำลังใจให้เค้าหน่อยน้าาา

 

ด้วยรัก

 

ศรัทธาวลี

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว