ร้ายจำนนรัก
7
ตอน
5.9K
เข้าชม
65
ถูกใจ
8
ความคิดเห็น
33
เพิ่มลงคลัง

 

 

 

บทนำ

สาวไทยบ้านหน้าตาก็แสนจะธรรมดาอย่างเตยหอมเธอคือเด็กผู้หญิงที่เป็นลูกของแม่ครัวเก่าของบ้าน 'สถิตเทวกุล' ที่ได้ขอลาออกไปแต่งงานมีครอบครัวใหม่เมื่อสิบกว่าปีที่ผ่านมา'นางตาล'ได้ฝากเด็กสาวใน วันวานด้วยเหตุเพราะกลัวจะเกิดปัญหาสุดฮิตระหว่างพ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยง

ในวันนี้หญิงสาวจึงเติบโตเป็นสาว เต็มวัยมาในร่มไม้ชายคาของบ้านบ้านสถิตเทวกุล แต่ก็ไม่ได้สวยสะดุดตาโดดเด่นอย่างกับใครๆเขา ในวัยเดียวกันที่ชอบแต่งเสริมเติมความงามอยู่เสมอเตยหอมวันนี้ในวัย24ปี เต็มที่จบมาทางด้านอาหาร ผู้สูงอายุโดยตรงเพื่อที่จบออกมาจะมาดูแลนายหญิงใหญ่ของ บ้านคือคุณนวลอนงค์ผู้ให้ความอุปการะเธอมาตลอดตั้งแต่แม่ ฝากหญิงสาวไว้ที่บ้านสถิตเทวกุลแห่งนี้ด้วยท่านมีอายุเพิ่มมากขึ้นทุกๆวัน โรคต่างๆจึงเริ่มเดินเข้ามาหาหญิงชราวัย76ปี เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  เตยหอมจึงกลายเป็นคนดูแลใกล้ชิดท่านไปโดยปริยาย เพราะทั้งลูกชายและลูกสาวรวมถึงหลานๆต่างก็มีแต่กิจการงานที่ต้อง เร่งรีบดูแล ดังคนสังคมเมืองใหญ่ทั่วๆไปนั่นเองต่อให้บ้านอยู่ในรั้ว เดียวกันยังแทบนับวันเวลาที่ได้เจอและพบเห็นหน้ากันได้น้อยมากๆแม้จะทานข้าวเย็นครบตัวพร้อมหน้ายังหาได้อยากยิ่ง

เพราะฉะนั้นเตยหอมจึงเป็น ทุกอย่างให้คนแก่ที่เหมือนถูกลืมไปโดยปริยาย... หากแต่หญิงสาวนั้นก็ไม่ได้เดือดร้อนแต่อย่างใดตรงข้ามหญิงสาวกลับชอบที่จะเป็นยายเพิ้งหน้ามันหัวฟูแต่งตัวเชยๆคอยอยู่ ใกล้ชิดหญิงชราเพราะเธอเองก็มีความผูกพันกับท่านดังแม่คนที่สองเลยก็ว่าได้ จึงไม่แปลก นักที่เธอจะได้ใจคนแก่ไปเต็มๆรวมถึงคนรับใช้ที่อยู่ในบ้านใหญ่จนถึงบ้านลูกๆของท่านสองคนที่ปลูกอยู่ในบริเวณเขตรั้วเดียวกันส่วนลูกสาวคนโตที่แต่งงานไปกับชาวต่างชาติ นั้นก็ย้ายไปอยู่กับสามีนานๆครั้งจึงกลับมาเยี่ยมคุณนวลอนงค์ เสียที

 

สาวหน้าตาบ้านๆในวัย24ปีเรียนจบปริญญาโทแล้วแต่เตยหอมก็ยังโสดสนิทเพราะกับคนภายนอกหญิงสาวพูดน้อยมากจะมีเพียง นาขวัญเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่สมัยเด็กเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่สนิทสุดและยังคงไป มาหาสู่กันเสมอเพราะบ้านของนาขวัญอยู่ถัดไปทางด้านหน้าปากซอยด้วยมารดาของเธอเปิดร้านเบเกอร์รี่และกาแฟสดอยู่ที่นั่นซึ่งยามว่างเตยหอมก็จะออกไปช่วยทำขนมไทยๆวางขายให้กับลูกค้าที่ชื่นชอบด้านขนมไทย   ส่วนนาขวัญนั้นเป็นอาจารย์สอนหนังสือในมหาวิทยาลัย เอกชนชื่อดังไม่ไกลจากบ้านเท่าใดนักทั้งสองจึงไปมาหาสู่กัน บ่อยครั้งที่มาหาจนทุกคนในรั้วบ้านสถิตเทวกุลเข้าใจไปเกินครึ่งเสียแล้วละว่าคุณเตยหอมสาวอ่อนหวานเรียบร้อยกับ อาจารย์สาวหุ่นนางแบบคล่องแคล่วสวยจัดคงเป็นคู่จิ้นไป เรียบร้อยแต่ทั้งสองก็หาใส่ใจไม่ส่วนคุณนวลอนงค์เองก็ดูจะเอ็นดู นาขวัญเป็นอย่างพิเศษไปด้วยอีกคนเพราะยามหญิงสาวมามักมีเรื่องเล่าสนุกๆ มาให้คนแก่ได้ฟังเสมอ....

ดังนั้นคนแก่ขี้เหงาคนหนึ่งกับผู้หญิงที่ขาดทั้งมารดาและบิดาจึงดูจะรักและผูกพันกันเป็นมากเป็นพิเศษจนบางทีหลานในไส้บางคนก็เกิดอาการริษยาที่เห็นบ่อยๆรู้สึกไม่ชอบใจหญิงสาวเพราะในสายตาเขาคนนั้นมองว่ายายเด็กกาฝากนี่กำลังเอาใจคนแก่เพื่อหวังทรัพย์สินเงินทองเสียละมากกว่าแถมยายนี่ใน สายตาคนที่มีอคตินั้นก็คือโคตรจะหยิ่งเพราะขนาดเจอหน้ากันจริงจังยังเดินหนีไม่คิดจะพูดคุยทักทายอะไรกับใครง่ายๆเลยแม้แต่น้อย

'โธ่เอ๊ย...คงคิดว่าเป็นคนโปรดของคุณยายละสิ!'

คนที่มีอคติคิดเองเออเองเสร็จสับ...

มื้อค่ำที่เรือนไทยปีกขวา

“นี่แม่วัลลีเย็นนี้เรือนกลางมีอะไรมาให้ขึ้นโต๊ะหรือบ้างเปล่าละ?”

คุณนัยนาลูกสาวคนเล็กของคุณยายนวลอนงค์นั่นมักชอบฝีมือของเตยหอมเป็นการส่วนตัวอยู่แล้วจึงมักสั่งให้เรือนใหญ่ทำอาหารมาเผื่อเรือนของตนเสมอหากท่านไม่มีงานเลี้ยงต้องออกไปยามค่ำกับสามีคือคุณอนุชิต วรกิจ เจ้าของบริษัทผลิตพาสฯหรืออะไหล่รถยนต์นั่นเองส่วนตัวคุณมัทนานั้นก็มีร้านเพชรที่ต้องดูแลเช่นกันและทั้งสองก็มีบุตรชายคนเดียวคือภัทรพล วรกิจ

“มีค่ะคุณมัทวันนี้เมนูคาวเป็นปลาเก๋าราดพริกต้มข่าไก่ค่ะส่วนของหวานมีช่อม่วงค่ะคุณอ้อแล้วก็แม่เตยหอมเขาฝากสลัดไก่น้ำมันงามาให้คุณนันท์เป็นพิเศษเพราะเธอว่าน้ำหนักคุณดูจะเพิ่มขึ้นไปหลายกิโลแล้วย้ำมาว่าคุณท่านต้องทานให้ได้นะคะ”

คุณนัยนายิ้มแก้มปริทันทีมีเตยหอมอยู่ในบ้านนี้ทุกคนคงต้องโดนจำกัดอาหารกันท่วนทั่วเพราะความที่หญิงสาวจบมาทางสายนี้โดยตรง

“แหมรู้ทันฉันไปเสียหมดเชียวนะยายหนูเตยหอมนี่นะ”

พูดไปก็ยิ้มเอ็นดูไปด้วยภัทรพลล่ะให้รู้สึกขวางยายเด็กเตยหอมนี่เสียจริงๆ จึงตัดสินใจไม่ร่วมมือเย็นที่บ้านแต่จะออกไปหาอะไรกินข้างนอกกับแฟนสาวอย่างเสียอารมณ์จะกินกับข้าวฝีมือยายเด็กจอมหยิ่งทั้งที่หน้าตาหรือก็ใช่จะสวยงามอะไรเลย...

“อ้าวพ่อภัทรจะไปไหนล่ะนั่นไม่ทานข้าวกับแม้แล้วหรือดูสิมีแต่ของน่าทานทั้งนั้นเลย”

คุณนัยนาเอ่ยเรียกบุตรชายที่จู่ๆก็พรวดพลาดลุกออกไปเสียอย่างนั้นส่วนคุณอนุชิตเพียงเหลือบตาขึ้นจากหน้าจอแทบเล็ตแล้วสนใจงานตรงหน้าต่อ

“พอดีผมเพิ่งนึกได้ว่านัดท่านข้าวกับโฉมเขาไว้นะครับแม่”

ชายหนุ่มโกหกมารดาหน้าตาเฉย

“ไปกับแม่คนนี้อีกแล้วรึตาภัทร พรุ่งนี้มีแขกจากญี่ปุ่นจะมาเยี่ยมชมโรงงานเราที่ระยองช่วยกลับมาให้ทันด้วยล่ะ”

เสียงเรียบของคุณอนุชิตที่ไม่ได้เงยหน้ามามองชายหนุ่มเลยด้วยซ้ำ  แต่แค่นั้นก็พอจะรู้ว่าบิดาไม่ปลื้มแฟนสาวของเขาเพียงใดเขาไม่เห็นจะเข้าใจโฉมผกาเป็นลูกสาวท่านนายพลใหญ่แถมเรียนจบเมืองนอกมาพร้อมๆกันกับเขาหน้าตาหรือก็สวยสดจนได้แจ้งเกิดเป็นนางเอกคิวทองทันทีที่กลับมาถึงเมื่องไทยได้ไม่นานชายหนุ่มสายหัวน้อยๆอย่างไม่สบอารมณ์ดูอะไรๆวันนี้มันก็ขวางหูขวางตาไปหมดนี่แม้แต่บิดายังไปชมชอบยายเด็กกะโหลกกะลาหน้าเป็นมันทั้งวันนั่นอีกคนหนึ่งแล้วรึนี่

อารมณ์เสีย  ตอนออกรถจึงรุนแรงตามอารมณ์ผู้ขับ....

 

 

 

 

 

ปรับเนื้อหาใหม่นะคะ

ช่อพุด

ช่อพุด

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว