เริงรักแรงแค้น

บทนำ    เอเดนนักธุรกิจผู้เคยผิดหวังจากความรัก เขามีอายุ 35 ปี แต่กับเป็นผู้นำเข้าและส่งออกแบบจิวลี่อันดับ Top 10 ของโลก เรื่องทำงานไม่เคยเป็นสองรองใครแต่หากเรื่องหัวใจเขาปิดตายเพื่อเคยผิดหวังมาก่อนกับสาวๆมากมายที่เคยรุมล้อมเขาไม่เคยได้ให้ใครเข้าใกล้ทุกคนล้วนสงสัยว่าเขานั้นมีปมอะไรหรือไม่

แคร์ รี สาวน้อยผู้มองโลกด้านบวก สาวน้อยวัย 22 ลุกครึ่งไทยอังกฤษหน้าตาสวยหวาน อัธยาศัยดีเป็นที่รักของทุกคนที่อยู่ใกล้และตอนนี้เธอกำลังจะเรียนจบเลขานุการนั้นคือความใฝ่ฝันของเธอที่มีความสามารถพูดได้หลายภาษาเพราะคุณพ่อของเธอเป็นชายชาวอังกฤษและเป็นครูสอนภาษาพูดได้ถึง 5 ภาษาคือไทย จีน อังกฤษ ฝรั่งเศษและเยอรมัน เธอกำลังตื่นเต้นที่จะได้เข้าสัมภาษณ์ฝึกงานที่บริษัทชั้นนำด้านจิวลี่ที่เธอใฝ่ฝัน

หยุด! ชายหนุ่มลูกครึ่งไทยฝรั่งเศษที่หน้าคมคาย ในตาสีน้ำตาลเข้ม บนใบหน้าที่มีเคราครึ่มหนาขึ้นเล็กน้อยบอกกับชายวัยกลางคนที่ทำตำแหน่งผู้จัดการและเปรียบเหมือนเรขาคู่ใจของเขาด้วยความดุดัน และดูตึงเคลียดในเวลาทำงาน ตอนนี้เขากำลังสำภาษณ์นักศึกษาฝึกงานเพื่อจะมาทดลองงานในบริษัทนำเข้าเครื่องเพชรอันดับต้นๆของฝรั่งเศษ ตอนนี้เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาต้องมาทำหน้าที่สัมภาษณ์ด้วยตัวเองทั้งๆที่เขาน่าจะไปทำงานอย่างอื่นที่สำคัญกว่านี้เขารู้สึกงุนงงและรู้สึกเสียเวลาเป็นอย่างมากเขาบอกกับอดัมเรขาหนู่มคู่ใจว่า อดัมนายทำเองได้ไหมทำไมฉันต้องมานั่งสำภาษณ์และก็ดูพร้อมซักถามเองนายทำแทนฉันเลยแล้วกัน  แต่อดัมก็ตอบขึ้นด้วยความเกรงกลัวแต่ก็ต้องทำตามหน้าที่ว่า "นายลืมแล้วหรอครับว่าเดือนหน้าผมขอลางาน 1 เดือนแล้วนายก็อนุญาติแล้วเพราะผมต้องไปเยี่ยมภรรยาที่ใกล้คลอดที่ไทยเราตกลงกันแล้วว่านายจะให้ผมหยุด และเราจะเอานักศึกษาฝึกงานที่จะมาทำงานช่วงนี้มาทำตำแหน่งแทนผม"  เอเดนจึงนิ่งเงียบซักพักแล้วถอนหายใจ บอกว่าเขาขอโทษที่ลืมไปเอเดนเป็นคนดุและไม่ค่อยมีใครทำงานถูกใจเขาเท่าไรจะมีก็แต่อดัมนี้แหละที่ทนทำงานกับเขาเกือบ 5 ปีและรู้ใจเขาที่สุดจะไม่ให้ลาก็ไม่ได้เพราะเขาจะลางานแค่ปีละครั้งอีกทั้งหากลาก็จะเคลี่ยงานเรียบร้อยและไม่ให้มีปัญหาตามมา "เอเดนจึงบอกไปว่า"เหลืออีกคนต้องสัมภาษณ์ อดัมบอกกับนายหนุ่มผู้น่าเคารพว่าเหลืออีก 5 คนครับนาย แต่ล้วนเป็นผู้หญิงทั้งหมดเอเดนแปลกใจว่าทำไมมีแต่ผู้หญิงเพราะเขาไม่ชอบทำงานกับผู้หญิงเสียเลย เพราะผู้หญิงชอบเอาแต่ใจ ขี้งอนจู้จี้จุกจิก แถมเรื่องมากเรื่องแต่งตัว เขาได้แต่สงสัยแต่ก็สงสารเรขาหนุ่มจึ่งบอกปัดไปมางั้นฉันเชื่อใจนาย นายเลือกๆไปเถอะเอาที่ไม่เรื่องมากพูดได้หลายภาษาและก็ที่สำคัญสามารถไปทำงานที่ต่างประเทศกับเขาได้โดยไม่ต้องมีห่วงเรื่องเดินทางบ่อยกับการไปเจรจากับนักธุรกิจต่างประเทศก็พอ แล้วเขาก็กำลังลุกจะออกจากห้องสัมภาษณ์แต่ก็ต้องชงักเพราะเห็นหญิงสาวน่ารักคนหนึ่งกำลังหอบเอกสารประวัติส่วนตัวส่งให้พนักงานหน้าห้อง"หัวใจเขารู้สึกเต้นแรงผิดปกติเมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าสาวน้อยนั้น ที่ริมฝีปากชมพูอ่อนๆที่ทาเคลือบบางๆด้วยลิปกอส ชุดเดสสีชมพูอ่อนๆขับกับผิวขาวๆดวงตากลมโต ผมสีน้ำตาลอ่อน"เขาหันมาบอกอดัมและสั่งด้วยเสียงเนียบที่สุดว่าอดัมไม่ต้องสำภาษใครแล้วนะฉันเหนื่อยจะไปพักก่อนเข้าประชุม ให้รับเด็กคนนั้นที่ยืนอยู่หน้าห้องเลยนะแล้วบอกเขาให้เข้ามาพบฉันพรุ่งนี้นะ...หลังพูดจบเขาก็เดินจากไปทันที...อดัมงงอยู่ซักพักแต่ก็ทำตามที่นายขออย่างว่าง่ายโดยมิได้ขัดเพียงแต่คิดว่าด้วยนิสัยของนายหนุ่มนั้นไม่ชอบอะไรที่ยืดเยื้อเขาคงอยากให้จบการสัมภาษณ์ลงเร็วๆก็เท่านั้น