นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาการใช้ภาษาที่รุนแรง มีคำหยาบ ใครที่คิดว่ารับไม่ได้อ่อนต่อโลกนิยมใช้ภาษาดอกไม้ ควรกดออก
ย้ำควรกดออก
เนื้อหาค่อนข้างรุนแรง
“จะพาฉันไปไหน”
“ฉันไม่ไป”
“ไปเคลียร์อะไรที่มันข้างๆไงจ๊ะสาวน้อย”
“ฉันบอกว่าไม่ไปไง ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรอ”
“นี่อย่าทำเก่งไปหน่อยเลยน่า”
“เธอมันก็แค่ผู้หญิงหากินเท่านั้น”
“อย่าทำเป็นเล่นตัวไปหน่อยเลยน๋า อยากได้เท่าไรว่ามาฉันไม่เกี่ยงอยู่แล้ว”
“นี่คุณเก็บเงินเศษเงินของคุณไปทำอย่างอื่นดีกว่าไหม ถ้ามันเหลือมากนักก็เอาไปโยนทิ้งน้ำก็ได้น่ะแต่อย่ามาใช้กับฉัน”
อะ อะ อะ ชู่ววว!!!! นิคพยายามปรามดีย่า
“อย่าพูดอย่างนั้นสาวน้อย”
“งานที่เธอทำนี่ ไม่ใช่เพราะต้องการเศษตังค์หรอ มันไม่ต่างกันเลย อย่าพูดให้ตัวเองดูดีไปหน่อยเลยน่า”
“เอ๊ะ หรือว่าพูดแบบนี้” นิคเว้นคำพูดไว้เหมือนกำลังคิด
“พูดแบบนี้ต้องการอัพราคาใช่ไหม บอกกันดีๆ ก็ได้ อย่าคิดน่ะว่าฉันจะตามไม่ทันเล่ห์คนอย่างเธอสาวน้อย”
“อย่ามาดูถูกฉันให้มากนักน่ะ”
“ใช่ฉันดูถูกเธอ แต่ยังดีกว่าดูผิดไม่ใช่หรอ”
“ฤทธิ์เยอะนักน่ะ แบบนี้สิดีฤทธิ์แบบนี้ถึงใจน่าดู”
“ดูสิว่าคนของฉันต้องแบกฉันห้องจากคนอื่นหรือเปล่า” ชาร์ลเอ่ย
“ปล่อย ปล่อยฉันน่ะไอ้ผู้ชายเฮงซวยจะพาฉันไปไหน”
“ดูสิว่าเธอจะเก่งสักแค่ไหน” เมื่อพูดเสร็จนิคก็จัดการบดจูบริมฝีปากเธอราวกับคนหิวกระหายเขาจู่โจมโดยที่เธอไม่รู้ตัว
อื้อ อื้อ อืม!!!!!
โอ๊ย!!!! เสียงนิคร้องด้วยเสียงหลง นิคไม่คิดว่าหญิงสาวจะกล้ากัดลิ้นเขา
“ทำบ้าอะไรของเธอเนี้ย”
“กัดลิ้น” หญิงสาวตอบแบบเล่นลิ้นแต่มันก็จริง
“ชอบแบบซาดิสก็ไม่บอก”
มาดูสิเธอกับไอ้นี่ใครจะแน่กว่ากัน นิคล่วงเอายาอะไรสักอย่างจากกระเป๋ากางเกง พร้อมชูขึ้นให้เธอดู
“นั่นมันยาปลุกเซ็กส์นี่”
“ใช่”
นิยายเรื่องนี้ไรท์เพิ่งเขียนเป็นเรื่องแรกฝากติดตามด้วยน่ะค่ะ
ฝาก เม้ม ไลค์ โหวตให้ด้วยน่ะค่ะ
Guest
