"ปล่อยหนูไปนะค่ะ...ฮึก...ปล่อยหนูไป...อือ" คุณร้องไห้ออกมาอีกครั้ง มีครั้งไหนบ้างนะ ที่คุณจะไม่ร้องไห้ด้วยเรื่องพวกนี้...
"ไม่มีวัน...ยังไง เธอก็ต้องเป็นของฉัน..." เมื่อสิ้นเสียงของคำพูดร่างสูง เขาจึงลงไปไซร่ซอกคอขาวเนียนของร่างบางอย่างหิวโหย
"ฮึก...พี่จินหยุดเถอะ หนูขอร้อง...อือ" คุณพยายามดิ้นและขัดขื่นเขา แต่ดูเหมือนว่าร่างสูงจะไม่สะทบสะท้อนแต่อย่างใด
"หึ...ทีกะไอ้นั่น ทำเป็นยอม แล้วทีเป็นฉันบ้าง...ทำไมเธอถึงกลับรังเกียจนักล่ะ? ห๊ะ!?!" เขาถามคุณด้วยเสียงที่ดุดัน และในตอนนี้เขาอาจจะโกรธคุณอยู่ไม่น้อย "อ้อ สงสัยเธอคงจะเสีย 'ซิง' ให้กับมันแล้วสินะ ถึงยอมกับไอ้นั่นได้"
"พี่อย่ามาพูดอะไรมั่วๆ นะ เขาเป็นแค่เจ้านายของฉัน!"
"หึ...คิดว่า ฉันจะเชื่อคนอย่างเธอหรือไงกัน!" ร่างสูงนิ่งเงียบไปสักพักก่อนที่จะตอบกลับร่างบางไปอีก "ดี...เธอเสียซิงให้กับมันแล้ว งั้นเธอก็คอยลองดูแล้วกัน ว่าของฉันกับไอ้นั่นลีลาใครมันจะเด็ดกว่า..."
ฉีก!!!
ตอนนี้คุณถูกปีศาจอย่างซอกจินฉีกเสื้อผ้าของคุณอย่างไม่มีชิ้นดี จนเผยให้เห็นสัดส่วนโค้งว้าวของเอวคุณ และเนิ่นหน้าอกที่ถูกซ่อนไว้ภายใต้บราเซียร์ลูกไม้สีดำ
เมื่อร่างหนาเห็นสัดส่วนของร่างบาง เขากระตุกยิ้มที่มุมปากด้านซ้ายก่อน ที่จะถอดเสื้อนอกและกางเกงของตัวเองออกแล้วจัดการเหวี่ยงมันไปที่พื้น... ณ ตอนนี้ซอกจินมีแค่ร่างอันเปลือยเปล่าไร้การปกปิดใดๆ บนร่างกายของเขา และเมื่อคุณเห็นดังนั้น คุณก็พยายามจะหนี แต่ทว่า...ไม่ว่าคุณจะดิ้นหนีไปทางไหนของเตียง อย่างไรซะ...คุณก็ถูกร่างหนาจับไว้ได้อยู่ดี
"เธอหนีฉันไม่พ้นหรอก..."
"ปะ...อือ...อื้อ" คุณถูกร่างหนาบดขยี้ริมฝีปากของคุณจนแดง แล้วร่างหนาก็ได้สอดเอาลิ้นของตนเข้าไปในโพรงปากของร่างบางเพื่อที่จะหาความหวาน แต่สิ่งที่ร่างบางได้รับ...เธอว่ามันไม่ใช่ความหวาน แต่มันกลับเป็น 'ยาพิษ'
"..." เมื่อร่างหนาจูบแลกลิ้นกับร่างบางจนพอใจ เขาจึงผละมันออก และเปลี่ยนเป้าหมายไปเป็นเนิ่นอกที่ชูชันของคุณแทน
"ฮึก...อือ...พี่จินอย่าทำหนูเลย..." ไม่ว่าคุณจะร้องไห้อย่างไร อย่างไงซะ...ร่างหนาก็ไม่มีทางเห็นใจคุณอย่างเด็ดขาด เพราะว่า 'เขาเป็นคนที่ไม่แพ้น้ำตาของผู้หญิงอย่างไงล่ะ'
"หุบปากซะ!" เขาสบถมันออกมาด้วยความหัวเสีย เขาเริ่มรำคาญคุณที่สั่งห้าม แต่มีหรือว่าจะห้ามคนอย่างซอกจินได้ ซอกจินเริ่มที่จะปลดตะขอขอบบราเซียร์ของคุณ ก่อนที่เขาจะเอาปากไปครบครองยอดกุหลาบงามของคุณ เขาทั้งบีบ ขย้ำ และดูดมันอย่างเมามัน
"อือ...อือ" คุณพยายามกัดปากของตนเองเพื่อที่จะไม่ได้หลุดครางออกมา...
"อยากครางก็ครางออกมาเถอะ ฉันไม่ว่าหรอก...ดีเสียอีกที่เธอครางออกมา" ร่างหนาพูดพร้อมกับเอามือไปลูบไลที่กลีบกุหลาบภายใต้กระโปรงของร่างบาง และเขาก็ได้ค่อยๆ ถอดแพนดี้ตัวน้อยของคุณออกมาจนถึงเข่า
"..." เมื่อคุณรู้สึกว่า เขาถอดแพนดี้ตัวน้อยของคุณออกแล้ว คุณจึงรีบหุบขาตัวเองทันที...
"ไม่ต้องหุบหรอก เพราะไงซะ...เธอก็ต้องเป็นของฉัน" เขาพูดพร้อมกับจับขาคุณแยกออกจากกัน จากนั้นเขาก็เอามือเรียวๆ ของตน เข้าไปลุกล้ำในกลีบกุหลาบของคุณ เขาเริ่มเพิ่มจำนวนนิ้วของเขาเรื่อยๆ จาก 1 เป็น 2 จาก 2 เป็น 3 จาก 3 เป็น 4...
"อื้อ...อือ..." คุณเริ่มหลุดครางออกมานิดหน่อยด้วยความเสียว...
"..." ร่างหนาไม่ได้พูดอะไร นอกจากจะดูใบหน้าของคุณที่เต็มไปด้วยความโกรธ เขาชอบเสียจริงๆ เวลาที่ได้เห็นคุณโกรธเพราะฝีมือเขา ไม่ใช่จากฝีมือคนอื่น... เขาเริ่มถอดนิ้วออกจากช่องทางรักของคุณอย่างช้าๆ ก่อนที่จะยื่นใบหน้าที่สมบูรณ์แบบมากระซิบข้อความบ้างอย่างที่ข้างหูคุณ "บอกให้ปล่อย แต่ทำไมมันปล่อยมือฉันแบบนี้แหล่ะ"
"..." คุณไม่ได้ตอบอะไรเขา นอกจากจะเบนหน้าหนีเขาด้วยความอาย
"เดี๋ยวเธอได้เปียกกว่านี้แน่..." เขาพูดพร้อมกับเอาแกนกายของตนมาจ่อที่ช่องทางรักของคุณ เขาชักมันอยู่ตรงนั้นประมาณ 2 ถึง 3 ที ก่อนที่จะเอามันเข้าไปในช่องทางรักของคุณจนมิดลำ
"ฮึก...เจ็บ...เอามันออกไป" คุณพูดพร้อมกับปล่อยน้ำตาไหลออกมาด้วยความสัมผัสที่ไม่คุ้นเคยและไม่คุ้นชิน
"..." ซอกจินมองร่างบางด้วยความสงสัย ก่อนที่จะเคลือบไปเห็นเลือดสีแดงบริสุทธิ์ของคุณ และเมื่อเขาเห็นว่าร่างบางเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมหยุด เขาจึงจัดการจุมพิตไปที่ปากของร่างบางเพื่อที่จะให้เธอหายสนใจจากช่วงล่าง และมาสนใจกับจูบอันเร่าร้อนที่เขามอบให้แทน...
"อื้อ...อือ"
"อืม..." เมื่อซอกจินเริ่มแน่ใจแล้วว่า ร่างบางได้เคลือบไปกับจูบของตนเอง เขาจึงเริ่มขยับแกนกายของตนเอง แนบๆ เพื่อที่จะให้ร่างบางปรับกับมันได้ก่อน ก่อนที่เขาจะเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นเป็นเท่าตัว...
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"
"ดะ...ดี คะ...ครางแบบนั้นแหล่ะ ที่ฉันต้องการ"
เสียงเนื้อกระแทกกับเนื้อของทั้งสองได้ดังไปทั่วห้องนอน
พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ
"จะ...จะเสร็จแล้ว" ร่างสูงพูดออกมา ก่อนที่จะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นใส่ในช่องทางรักของร่างบาง ก่อนที่เขาจะล้มตัวลงมานอนข้างๆ ร่างบางที่ตอนนี้นั้น เธอได้หลับไปแล้ว เขากระชับกอดร่างบางไว้อย่างแน่น เหมือนกับว่า...เขากลัวเธอจะหายไปจากเขา
"เธอห้ามเป็นของคนอื่น...นอกจากฉันเพียงคนเดียวเท่านั้น" และทั้งคู่ก็เข้าสู่ช่องนิททาไปในที่สุด...
Guest
