พี่ชาย! [My brother]  nc25+++
20
ตอน
157K
เข้าชม
340
ถูกใจ
197
ความคิดเห็น
661
เพิ่มลงคลัง

 

 

 ทำความเข้าใจกันก่อนอ่านนะ


1. นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยาย Y หรือชายรักชายแต่อย่างใดนะคะ ชื่อว่าพี่ชายก็จริงแต่เป็นรักระหว่างชายหญิงค่ะ

2. อาจจะมีฉากบางฉากที่ไม่เหมาะสมกับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี เพราะค่อนข้างมีเนื้อหาที่รุนแรง และมีเนื้อหาเกี่ยวกับเพศที่ต้องใช้วิจารณญาณในการอ่านพอสมควร เนื่องจากเป็นนิยายอีโรติก ฉะนั้นฉากบางฉากจะไม่มีการเซ็นเซอร์หรือตัดทิ้งไปใดๆทั้งสิ้น

3. เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ฉะนั้นฉาก รูปภาพ หรือแม้กระทั่งตัวละคนไม่ได้มีตัวตนอยู่จริง ไม่ได้ยกเรื่องของผู้ใดมาเล่าโดยตรง เป็นเพียงการสะท้อนสังคมเท่านั้น

4. หากใครมีข้อสงสัยใดๆสามารถวนกลับไปอ่านข้อ 1. ใหม่ได้เลย

 

พร้อม.......

 

 

 

พี่ชาย! [Broken to my heart] 

 

"ศรัญย์" Say : คำว่าพี่น้อง ใครๆเขาก็มักจะกีดกันความสัมพันธ์ที่มักจะเกิดขึ้นทั้งนั้น

มันคือความอัปยศ และน่าอับอายของชาติตระกูล

คนดีๆ เขาไม่เอาคำว่ารัก มาปนกับสายเลือดหรอก

 

 

 

 

 

 

น้องสาว [Listen to my heart] 

"ศนิ" Say : คนเรามีหัวใจแค่ดวงเดียว เกิดและตายแค่ครั้งเดียว

การจะรัก มอบทั้งกายและใจให้ใครแล้ว

แค่คำว่าพี่น้อง ก็เอาไม่อยู่หรอก!

 

 

 

#ห้ามรักน้องสาวตัวเอง

#พี่ชายจอมอุดมการณ์

#น้องสาวจอมเกเร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ตัวอย่าง

 

 

part : ความหึงของพี่ชาย 

 

"ศนิเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจมากนะ เท่าที่ฉันรู้จักมา เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ไม่เคยเอาใจไปผูกไว้กับใครเลย"

 

ศรัญย์นั่งฟังเพื่อนร่วมคณะกำลังกล่าวถึงน้องสาวของเขา ในกลุ่มเด็กหัวกระทิที่กำลังนั่งล้อมวงคุยกัน ศรัญย์เพียงเป็นหนึ่งในนั้น ชายหนุ่มกำลังอ่านหนังสืออยู่ เพียงแค่ฟังนิ่งๆไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร

 

"นั่นสิ ศรัญย์นายโชคดีมากนะที่มีน้องสาวแบบนี้ ดูแลดีๆล่ะ ช่วงนี้หนุ่มๆทั้งมหาลัยกำลังคลั่งน้องแกเลยล่ะ"

 

"เห็นแค่ตอนเด็ก ไม่อยากเชื่อว่าโตเป็นสาวแล้วจะสวยขนาดนี้"

 

"นั่นสิ แกจำตอนที่น้องเขาใส่ชุดดรัมเมเยอร์ตอนม.ปลายได้ป่ะ โอ้โหฉันนี่ตาค้างไปเลยล่ะ"

 

"แปลกนะ นี่ก็อยู่ปีหนึ่งแล้วทำไมถึงยังไม่มีแฟนอีก สวยขนาดนั้นแท้ๆ"

 

พรึ่บ!

 

จู่ๆศรัญย์ก็ลุกขึ้น ทำเอาเพื่อนทุกคนถึงกับหันไปมองด้วยความสงสัย

 

"ขอตัวไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดนะ"

 

เขาถอดแว่นตาออกแล้วเหน็บปกคอเสื้อไว้ ก่อนจะถือหนังสือแล้วเดินละออกไปจากกลุ่มเพื่อนนั่นด้วยท่าทีรำคาญใจ

 

"อะไรวะ นี่มันกำลังโมโหเราอยู่รึเปล่า"

 

"นั่นสิ ก็เราดันพูดถึงน้องสาวมันนี่นะ"

 

"แปลก ปรกติพี่น้องคู่นี้ก็ไม่ค่อยจะสนิทกันเท่าไหร่นิ เห็นเจอหน้ากันทีไรทำหัวเสียใส่กันตลอด"

 

"เออน่ะ มันก็คงจะหวงน้องมันน่ะแหละ น้องสาวทั้งคนแถมสวยขนาดนั้น ไม่ให้หวงแล้วจะให้หึงรึไง!"

 

ศรัญย์ได้ยินเหล่าเพื่อนๆยังคงพูดกันอยู่ เขาจึงรีบสาวเท้าเดินออกมาจากตรงนั้นโดยเร็วเพราะไม่อยากได้ยิน กี่ครั้งแล้วที่ได้ยินคนพูดถึงศนิในทางชื่นชมแบบนั้น ได้ยินแล้วโมโหชะมัด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

part : ความร้ายของน้องสาว

 

 

พลั่ก!

 

"โอ้ย!"

เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดหลังจากเจ้าตัวโดนผลักเข้าชนกับกำแพงอย่างจัง ใครบางคนพร้อมพักพวกเดินกรูกันเข้ามาอย่างหาเรื่อง 

 

"ศนิ ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันกลัวแล้ว"

เจ้าของชื่อยืนกลอกตากับลูกไม้ตื้นๆแบบนี้ ก่อนจะถลาเข้าไป แล้วยกเท้าขึ้นเหยียบไหล่ของเหยื่อที่ล้มอยู่บนพื้น

 

"แกคิดว่าคำพูดฉันมันเป็นเรื่องล้อเล่นรึไง นังขยะ!"

 

"โอ้ย! ศนิฉันเจ็บ"

 

" ฉันบอกแกแล้วใช่ไหมว่าให้เลิกยุ่งกับพี่ชายฉัน ถ้าเขาเกิดชอบแกขึ้นมา ฉันตามไปเผาบ้านแกแน่"

 

"ฮึก ฮือๆๆ เธอก็รู้ว่าเขาไม่มีทางชอบฉันหรอก ปล่อยฉันไปเถอะนะ"

 

"ทำไมฉันต้องปล่อย ปล่อยไปคนอย่างแกมันก็ไม่สำนึก นอกจากฉันต้องสู้รบปรบมือกับพวกที่ตามพี่ฉันไม่เว้นแต่ละวันแล้ว ฉันต้องทนมาระแวงพวกไร้สมองอย่างแกอีก อีผี!"

 

"กรี๊ดดด ฉันกลัวแล้ว"

 

ศนิทึ้งผมเหยื่อขึ้นมา แล้วตบไม่ยั้ง จนกระทั่งคนโนทำร้ายเริ่มหมดสติ

 

"จำไว้  อยู่ให้ห่างพี่ชายฉันซะ เพราะถ้าขืนมีครั้งที่สองอีก ฉันเล่นแกแน่"

 

 

 

 

 

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้เป็นแนวเมโลดราม่า หน่วงทั้งเรื่อง ไม่เหมาะสำหรับเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี หรือคนที่เป็นภาวะซึมเศร้า และคนโลกสวย เพราะนิยายแนวเมโลดราม่ามันเป็นการผสมผสานระหว่างความหวานอมขมกลืนอย่างหาที่สุดไม่ได้ ใครที่อ่านไปแล้วรู้สึกอึดอัด หายใจไม่ค่อยสะดวก หรือคิดว่ามันไม่ใช่แนวของตัวเอง เชิญคลิ๊กเม๊าที่เครื่องหมาย X ด้านขวาสุดค่ะ

 

 

 

 

 ติดตามเพจได้ที่นี่

พี่ชาย My brother

พี่ชาย My brother

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว