คำโปรย
ปาลิน..หนูปินด์ เธอดั่งดอกไม้ ที่เติบโตในอณาเขตของเขา ...ดอกไม้..ปล่อยทิ้งไว้บนกิ่งก้านก็โรยรา ..นำมาปักแจกันก็แห้งเฉา.. คุณค่าของมันไม่ต่างจากเศษวัชพืช.. ปุราณ....ปราณ...เขาเปรียบดั่งภุมริน ผู้มีปีกอิสระโผบิน จะเป็นไรไปแค่ดอกไม้ดอกหนึ่ง...เมื่อเธอ..มีหนี้ต้องชดใช้ให้เขา..
รีวิว (1)
เกี่ยวกับนักเขียน
ให้ดาวนักเขียน
อีบุ๊กของ พริมาดา- จันทร์ละมุน (2)
อีบุ๊กเรื่องอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
