คำโปรย
"เอ่อ...คือ...ทำไมไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนล่ะคะ" นลดาไม่หันไปมองคุณป๋าของเธอแม้แต่น้อย เพราะเธออายมากจริง ๆ ถ้าเธอหันไปก็ต้องพบกับเจ้าสิ่งนั่นของผู้ชายพอดีน่ะสิ เพราะคุณป๋าของเธอยืนอยู่ข้าง ๆ ห่างกันแค่คืบเธอรู้สึกหวิว ๆ ขึ้นมาอีกแล้วต่างจากวายุกรโดนสิ้นเชิงเขาทั้งทำตัวปกติ อย่างกับเป็นเรื่องธรรมดาอย่างงั้น "จะแต่งทำไมคะ เดี๋ยวป๋าจะสอนหนูทำงานนะคะหันมาสิ" วายุกรพูดเสียงหวานอย่างเจ้าเล่ห์ เอามือลูบหัวนลดาเบา ๆ พร้อมให้เธอหันหน้ามาทางลูกชายของเขา
รีวิว (1)
เกี่ยวกับนักเขียน
ให้ดาวนักเขียน
อีบุ๊กของ รัญราตรี (6)
