134
หน้า
10
ตอน
10
ดาวน์โหลด
0
รีวิว
คำโปรย
_เนื้อหาบางส่วน_ 💛💛💛🧡🧡🧡❤️❤️❤️ “เจ็บ..ข้าเจ็บ” แม้จะสูญเสียเยื่อพรหมจรรย์ไปแล้ว แต่ร่องหลืบก็ยังเจ็บพร่าเพราะท่อนเนื้อของสองบุรษที่ผ่านมาไม่ได้มีขนาดใหญ่โตจนนางหายใจแทบไม่ออกเช่นนี้ “เจ้าอย่าเกร็งสิ แม่นางน้อย ปล่อยกายปล่อยใจไปกับข้าเถิด” “ข้าไม่ใช่แม่นางน้อย ข้ามีสามีแล้ว” เมื่อได้ยินคำว่าสามี องค์ชายสี่ก็เผลอตะบี้ตะบันบดอัดท่อนเนื้อออกสุดเข้าสุดจนเหมยฮวาค้างเกร็ง รู้สึกชาหนึบที่บริเวณร่องหลืบ แม้มองไม่เห็นก็พอรู้ว่าส่วนนั้นคงเปิดปลิ้นแย้มบานไปตามขนาดจนแทบปริฉีกเป็นแน่
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
เกี่ยวกับนักเขียน
ให้ดาวนักเขียน
อีบุ๊กของ ไรท์ปุ๋ย ❤️ (11)
