​EP 19

"อื้อ~" หญิงสาวบนเตียงนอนใหญ่ครางออกมาเสียงแผ่วเมื่อถูกรบกวนเวลานอนยามดึก ลูกแมวตัวน้อยยกมือขึ้นปัดป้องไปทั่วหน้าเพื่อกำจัดสิ่งนั้น แต่กลับได้ยินเสียงหัวเราะเอ็นดูกลับมาแทน ดาหลาค่อยๆลืมตาขึ้นมาในความมืด เมื่อรู้สึกว่ามีน้ำอะไรสักอย่างหยดลงตรงแก้มใส ภายในความมืดมิดที่ยังพอมีแสงสว่างอย่างร่ำไร ดาหลามองเห็นผู้ชายคนนึงกำลังนั่งโน้มตัวลงมาหาเธอด้วยรอยยิ้มอบอุ่นที่ยังคงประดับอยู่ตรงมุมปาก

"นอนเถอะ" จอห์นเอ่ยบอกเสียงเบาพลางเลื่อนมือไปตบตูดมนเป็นการกล่อม เขากลับมาได้สักพักแล้ว แต่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเมื่อครู่ ก่อนจะเดินเข้ามาหาตัวเล็กในห้องนอน เพราะออกไปอาบน้ำนอกห้องด้วยกลัวว่าดาหลาจะตื่น ความจริงอยากนอนกอดเธอจะแย่ แต่กลัวกลิ่นและสัมผัสของผู้หญิงคนนั้นจะทำให้ตัวเล็กของเขาไม่ชอบใจ จอห์นแคร์ทุกอย่างทุกความรู้สึกของดาหลา แม้จะเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม

ลูกแมวน้อยสะลึมสะลือผงกหัวขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆขยับตัวไปวางหัวลงบนหน้าตักแกร่งที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวปกปิด การกระทำของเธอเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากจอห์นได้ไม่ยาก 

"กอดด้วย~" ดาหลาเอ่ยออกมาเสียงงัวเงีย พลางตวัดแขนกอดเอวสอบไว้แน่น เวลามีจอห์นอยู่ใกล้ๆมันช่างอบอุ่น ผู้ชายคนนี้อบอุ่นแค่กับเธอคนเดียว นั้นคือสิทธิพิเศษที่ดาหลาไม่ต้องการให้ใครได้จากเขาอีก และแน่นอนว่าจอห์นก็ไม่มีวันทำเช่นนั้นกับใครนอกจากเธอ

"ขี้อ้อนขึ้นนะเรา นอนเถอะ พรุ่งนี้วันหยุดจะได้นอนยาวๆ" เอ่ยบอกพลางลูบผมลูกแมวขี้อ้อนเบาๆ เวลาผ่านไปเพียงไม่กี่นาทีดาหลาก็หลับไปต่อ ด้วยเพราะเมื่อครู่ก็ง่วงอยู่แล้ว จอห์นอมยิ้มเล็กน้อยแล้วค่อยๆประคองศีรษะของอีกคนให้นอนหนุนหมอนดีๆ ส่วนตัวเองก็เดินเอาผ้าขนหนูไปเก็บ เพราะเวลานอนไม่จำเป็นต้องใส่อะไร

- เช้าวันต่อมา -

ครืด~ ครืด~ 

เสียงมือถือที่ดังรบกวนการนอนของทั้งสองทำเอาจอห์นขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างหงุดหงิด มือหนารีบเอื้อมไปหยิบมือถือตรงหัวเตียงมากดปิดเสียงก่อนเพราะกลัวแมวน้อยที่นอนหลับอุตุอยู่บนอกจะตื่น แต่พอเห็นชื่อบนหน้าจอ จอห์นก็แทบจะอุทานออกมาเป็นทำนองธรณีกันแสงเลยทีเดียว ให้ตายเถอะ! ช่วงนี้สงสัยจะดวงตกจริงๆ

ติ้ด! 

"คะ..." (ครับ) 

(ไอ้ห่าจอห์น!!!) ยังไม่ทันที่จอห์นจะได้พูดจบ เสียงทรงพลังจากปลายสายก็ตวาดขึ้นเสียก่อน ฟังจากน้ำเสียงแล้ว จอห์นคิดว่า....ไม่น่ารอด 

"เอ่อ..บะบอสมีอะไรรึเปล่าครับ หรือจะกลับมาวันนี้ ที่ออสเตรเลียอากาศดีไหมครับ นายหญิงเธอคงชอบแน่ๆเลย แหะๆ" เอ่ยถามรัวๆ เพื่อเบี่ยงเบนความผิด 

(อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง! คุณกีร่าเพิ่งโทรมาถอนหุ้นเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา กูต้องการคำอธิบาย! และมึงต้องบอกกูเดี๋ยวนี้!!) คาเวียร์เอ่ยถามมาตามสายด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด จอห์นถึงกับหัวใจเต้นแรงอย่างไม่เป็นส่ำ หากแต่อีกมือก็ยังคงลูบผมตัวเล็กเบาๆเพื่อเป็นการกล่อม 

"คุณกีร่าเธอทะเลาะกับดาหลานิดหน่อยครับ ผมก็เลยเลือกดาหลา แล้วก็จัดการเธอ" 

(.....) บอกไปตรงๆอย่างรวบรัดตัดเอาแต่เนื้อหา ปลายสายเงียบไปสักพักพร้อมกับเสียงถอนหายใจหนักๆที่จอห์นได้ยินอย่างชัดเจน 

(น้องเป็นยังไงบ้าง แล้วมึงล่ะ โอเคนะ?) เป็นอย่างที่คิดจริงๆ คาเวียร์มักจะเลือกบุคคลที่เป็นครอบครัวมากกว่าผลประโยชน์ทางธุรกิจหรือคนอื่น 

"น้องโอเคแล้วครับ ร่างกายแข็งแรงดี ตอนนี้ไปเรียนได้แล้ว ส่วนผมก็กระชุ่มกระชวยดีครับ เหมือนได้เกิดใหม่" เอ่ยบอกทีเล่นทีจริง

(หึ ก็ดี ถ้าว่างก็ไปช่วยไอ้นิคมันหน่อย มันคงหัวหมุนช่วงนี้) 

"ครับบอส แล้วบอสจะกลับเมื่อไรครับ" 

(อีก 2 อาทิตย์ แค่นี้แหละ หนูน้อยอยากกินไอติมแล้ว" 

(ครับ) 

ติ้ด!

แม้จะแอบหัวเราะคาเวียร์ในตอนท้าย ประโยคแต่ก็ตอบออกไปอย่างสุภาพ คิดว่าจะโดนย้ายหน้าที่จากมือซ้ายไปเป็นคนขับรถแล้วซะอีก เฮ้อ~

ติ้ง!

เสียงข้อความที่ถูกส่งเข้ามาทำจอห์นขมวดคิ้วเข้าหากันยุ่งเมื่อเห็นว่าเป็นชื่อของใคร มือหนาจัดการกดเข้าไปที่ข้อความแล้วเปิดอ่านด้วยความรู้สึกเฉยๆ

'เราจบกันแค่นี้แหละ! ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยุ่งกับคุณอีก! พอกันที ผู้ชายแบบคุณมันน่าขยะแขยง! สักวันคงได้ตายเพราะความรักบ้าบอแบบนั้น! เหอะ! ขออย่าให้เจอกันอีกเลย!'

​

หืม? การที่คุณจะส่งข้อความตัดพ้อแบบนี้หาใครสักคน คุณจะต้องเป็นคนสำคัญสำหรับคนๆนั้นไม่ใช่หรอ? จอห์นแสยะยิ้มสมเพชให้กับข้อความของกีร่าที่ส่งมา ว่าจะไม่ส่งกลับแล้วนะ แต่เผอิญว่าเขาเป็นคนมีมารยาทเนี้ยสิ ส่งกลับไปสักหน่อยคงไม่เสียหายอะไร

'โชคดีนะครับ ว่างๆก็ไปตรวจเลือดบ้าง ผมภาวนาขออย่าให้เราได้เจอกันอีก ไปที่ชอบที่ชอบนะครับ อย่ามาเบียดเบียนผมกับเมียอีกเลย ไปแล้วไปลับ อย่ากลับมานะครับ'

พิมพ์เสร็จก็กดส่งไปทันที คำอวยพรของเขาหวังว่าเธอจะชอบนะ ก็เขาอวยพรใครไม่เก่ง แต่จะให้พูดกับเธอว่า 'จะไปตายที่ไหนก็ไปเถอะครับ' แบบนั้นมันแรงไป

คนมีมารยาทแบบเขาทำไม่ได้หรอก

------------------------------- 

หราจอห์นหรา 555555555 นางรักเมียมากนะเออ ตอนหน้าจะจัด NC ให้นะคะ และตอนต่อไปก็คงจบแล้ว คืนนี้อาจจะเปิดเรื่องใหม่นะ (พยศรักนายหัวเถื่อน) แต่ช่วงนี้โดบยายาวไป 😂

​

​

เค้าไม่ได้ป่วยการเมืองนะ 😢 อย่าเข้าใจว่าแอบหนีการอัพนิยาย เข้าใจเค้าด้วยนะ