อารมณ์หงุดหงิด(อาเจียน)
-
:
-
2เดือนต่อมา
-
Fey.
มิโกะ
-
ทันทีที่ก้าวเท้าออกมาจากประตูห้องเรียนภาพตรงหน้าของเขาก็คือหญิงสาวรุ่นน้องที่กำลังยืนรอเจอเขามาพักหนึ่งแล้ว
-
Miko
รุ่นพี่คะ
-
Miko
พอจะว่างคุยสักหน่อยไหมคะ
-
Fey.
มีเรื่องอะไรรึป่าว
-
Miko
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอรุ่นพี่เลยนะคะ
-
Miko
รุ่นพี่กับพี่คนนั้น
-
Miko
คงเป็นแฟนกันจริงๆสินะ
-
Fey.
....
-
Miko
อันที่จริง
-
Miko
ที่หนูมาหาพี่ในวันนี้หนูมีเรื่อองสำคัญจะบอกค่ะ
-
Fey.
เรื่องสำคัญเรื่องนั้นคือ?
-
Miko
หนูชอบพี่ค่ะ
-
Fey.
...มิโกะ
-
Miko
หนูรู้ค่ะว่ายังไงพี่ก็ต้องปฏิเสธ
-
Miko
แต่ที่หนูชอบ
-
Miko
ไม่ใช่พี่ที่เป็นแบบนี้
-
Miko
แต่เป็นเขาที่อยู่ในตัวของพี่ต่างหาก
-
Fey.
มิโกะ..เธอ
-
Miko
ค่ะ
-
Miko
หนูรู้
-
Miko
แล้วก็รู้นานแล้ว
-
Fey.
.....
-
Miko
น่าตลกจริงๆเลยนะคะ
-
Miko
ทั้งที่เป็นคนๆเดียวกันแท้ๆ
-
Miko
แต่ทำไมถึงได้ต่างกันขนาดนี้
-
Fey.
เธอรู้เรื่องนี้ได้ยังไง
-
Miko
จะบอกยังดีล่ะคะ
-
Miko
ถามหนูแบบนี้
-
Miko
หรือว่า
-
Miko
ตัวพี่นั้นลืมทุกอย่างไปแล้วจริงๆ
-
Fey.
เธอเป็นคนของพัศดีอย่างงั้นหรอ
-
Miko
แล้วคิดว่ายังไงละคะ
-
Miko
หนูเหมือนกับคนเลวร้ายพวกนั้นหรอคะ
-
Fey.
.....
-
Miko
เห้อ
-
Miko
น่าเสียใจจริงๆ
-
Miko
คุณเป็นคนมอบชีวิตใหม่ให้หนูแท้ๆ
-
Miko
แต่คุณดันจำอะไรไม่ได้เลย
-
Miko
คงมีแต่เขาสินะที่จะตอบคำถามนี้ได้
-
Miko
หนูมาคิดดูดีๆแล้ว
-
Miko
หนูคงจะรักฆาตกรหน้ากากคนนั้นแล้วละนะ
-
Miko
แต่หน้าเศร้า
-
Miko
ที่เขาดันถูกความอ่อนแอบดบังอยู่อย่างนี้
-
Miko
ตราบใดที่ยังเป็นคุณ
-
Miko
หนูก็คงไม่มีโอกาสได้เจอกับเขา
-
Fey.
เธอรู้อะไรเกี่ยวกับเขา
-
Miko
ก็รู้มาว่า
-
Miko
ครั้งหนึ่ง
-
Miko
เขาเคยมอบชีวิตใหม่ให้กับเด็กสาวคนหนึ่ง
-
Miko
ที่กำลังหลงทางท่ามกลางความืดมิดและความสับสนของจิตใจ
-
Miko
มีมือเปื้อนเลือดของฆาตกรที่สังหารคนนับร้อยยื่นเข้ามา
-
Miko
แต่แปลก
-
Miko
ที่เธอนั้นไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวเขา
-
Miko
แต่กลับขอให้เขามอบความตายให้แก่เธอซะงั้น
-
Fey.
.....
-
Miko
เอาเป็นว่า
-
Miko
ไม่ใช่พวกคนเลวร้ายพวกนั้นหรอกนะ
-
Miko
หนูก็แค่คนที่ต้องการพบกับเขาคนนั้น
-
Miko
แต่ดูเหมือนว่าเขาจะใจร้ายมาก
-
Miko
ที่มาทำให้หัวใจสุดด้านชาของคนๆหนึ่งรู้สึกรักแล้วก็จากไปแบบนี้
-
Miko
เขาก็คงจะด้านชาไม่ต่างไปจากหนูตอนนั้นสินะคะ
-
Miko
ส่วนเรื่องที่คุณถามว่าหนูรู้ได้ยังไงนั้น
-
Miko
นี่ค่ะ..
-
Miko
ความรู้สึก
-
Miko
คุณก็รู้ว่าคุณกับเขาชั่งไม่เหมือนกันเอาซะเลย
-
Fey.
.....
-
Miko
ทำสีหน้าแบบนี้
-
Miko
แปลว่า
-
Miko
พี่คนนั้น
-
Miko
ยังไม่รู้สินะคะว่าจริงๆแล้วคุณเป็นใคร
-
Miko
เดาว่า
-
Miko
ถ้าเธอรู้
-
Miko
ก็คงจะผิดหวังมากๆ
-
Miko
ไม่ต่างไปจากหนูในตอนนี้
-
Miko
ที่คุณจำเรื่องราวในคืนนั้นไม่ได้เลย...ผิดหวังจริงๆนะคะ
-
Fey.
ฉันไม่อยากฆ่าเธอนะมิโกะ
-
Miko
แค่หนูรู้ความลับก็ถึงกับจะต้องฆ่าปิดปากเลยงั้นหรอคะ
-
Miko
จริงสินะ
-
Miko
คนตายย่อมพูดมไม่ได้อยู่แล้ว
-
Miko
ที่ผ่านมา
-
Miko
คุณน่ะ..ฆ่าพวกเขาเพื่อปิดบังความลับเรื่องนี้สินะคะ
-
Miko
แล้วคุณก็โทษว่าทุกสิ่งทุกอย่างคือเขาที่เป็นคนทำ
-
Miko
ทั้งที่จริงมันคือคุณ
-
Fey.
เธอกำลังติดกับที่ตัวฉันอีกคนสร้างขึ้นมาอยู่นะมิโกะ
-
Fey.
ฉันไม่ต้องการที่จะตื่นมาเจอมือทั้งสองข้างเปื้อนเลือดของเธอที่ไม่ได้ทำผิดอะไร
-
Fey.
ไอ้เจ้านั่นจะไม่ปล่อยเธอไว้ถ้าหากเธอยังไม่รีบไปจากตรงนี้
-
“ผมต้องเตือนเธอก่อนที่เธอจะตกเป็นเหยื่อ...ผมไม่รู้หรอกนะว่าความสัมพันธ์ของตัวผมอีกคนกับเธอเป็นยังไงแต่ที่แน่ๆคือเธอกำลังจะตกเป็นเหยื่อของมัน...แล้วผมก็ไม่ต้องการที่จะตื่นมาเห็นมือทั้งสองข้างที่เต็มไปด้วยเลือดของผู้บริสุทธิ์ที่ไม่ได้ทำความผิดอะไรอย่างเธอ”
-
“นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนมาพูดแบบนี้...ใช่...ผมเห็นจนชินแล้วและทุกครั้งก็มักจะโดนเปรียบเทียบระหว่างตัวตนนั้นกับผมคนนี้ไม่ต้องสงสัยว่าใครดีเด่นในสายตาพวกเขา...เพราะผมคือด้านเลวเสมออยู่แล้วสำหรับคนพวกนี้”
-
“และทุกๆครั้งจุดจบของคนพวกนี้ก็คือความตาย...นี่แหละคือสิ่งที่ผมต้องเตือนเธอ...เพราะไอ้เจ้านี่มันไร้หัวใจมันไร้ความรู้สึกมันไม่รักใครหรอก!ไม่งั้นแต่ละคนที่มาพูดกับผมแบบนี้จะกลายเป็นศพมาให้ผมสะเทือนจิตหรอ”
-
“เกลียดตัวเองที่ไปหลอกคนอื่นจนวุ่นวายแบบนี้...ถ้าสามารถสื่อสารกับตัวเองได้ก็คงอยากจะบอกกับบุคลิกนั้นว่า”หัดรักเดียวใจเดียวหน่อยจะตายรึไงใช้สิ่งที่พระเจ้าให้มาซะคุ้มเลยนะ”
-
Miko
ต่อหน้าต่อตาก็ยังโทษว่าเป็นเค้าอยู่อีกหรอคะ
-
Fey.
ฉันก็ลืมไป
-
Fey.
ที่ผ่านมาก็ไม่เคยเปลี่ยนความคิดของเหยื่อได้อยู่แล้ว
-
Fey.
เหยื่อ...ก็คงจะเป็นเหยื่อวันยังค่ำ
-
Fey.
ถ้าไม่ถูกเชือดก็คงจะไม่รู้สึก
-
Miko
ฆาตกรก็คือฆาตกรวันยังค่ำ
-
Miko
ผ้าขาวที่เปื้อนเลือดไปแล้ว
-
Miko
ดูยังไงก็สกปรก
-
Miko
ไม่มีวันขาวสะอาดได้แม้จะหันอีกด้านขึ้นมาบังหน้า
-
Miko
แต่มันก็ยังเห็นรอยเลือดจากด้านนั้นอยู่ดี
-
Miko
ให้หนูบอกไหมคะ
-
Miko
ว่าด้านที่เป็นปีศาจจริงๆมันคือคุณไม่ใช่เขา
-
Fey.
.....
-
Miko
แต่ว่านะคะ
-
Miko
เห็นแก่ที่หนูรักคุณ
-
Miko
เรื่องนี้จะเป็นคนละบระหว่างเราตลอดกาล
-
Fey.
เธอต้องการอะไรกันแน่มิโกะ
-
Miko
จูบจากริมฝีปากคู่นั้นยังไงละคะ
-
กล่าวจบมิโกะก็ได้จู่โจมขโมยจูบของเฟลิกซ์อย่างรวดเร็วริมฝีปากได้รูปถูกความนุ่มนวลของสัมผัสจากปากหญิงสาวบดขยี้ในขณะที่เขาไม่ทันตั้งตัว..คิ้วเข้มขมวดเข้าหาเป็นจังหวะเดียวกับที่ดวงตาสีนิลก็ได้จ้องมองคนตรงหน้าโดยไร้ซึ่งการตอบกลับใดๆมีเพียงความเฉยชาที่หญิงสาวได้รับจากเขา
-
แม้ว่าเขาจะต่างกับที่เธอรู้จักแต่ความเย็นยะเยือกที่เธอสัมผัสได้จากตัวเขามันยังคงเหมือนเดิมไม่ว่าเขาจะอยู่ในตัวตนไหน
-
ขณะเดียวกัน..การกระทำทุกอย่างก็ได้ถูกสายตาคู่หนึ่งจ้องมองอยู่ไม่ไกลนักก่อนที่ดวงตาคู่นั้นจะเอ่อล้นไปด้วยหยดน้ำตาแห่งความผิดหวังอันไหลผ่านใบหน้างดงาม
-
Butterfly.
.....
-
“อีกแล้วหรอ...ลับหลังฉันเค้าเป็นแบบนี้...ไม่รู้ว่าฉันจะต้องมาเห็นภาพแบบนี้ไปอีกสักกี่ครั้งไม่รู้ว่าฉันจะต้องเสียใจกับเขาคนนี้มากมายขนาดไหนกี่ครั้งแล้วที่เขาทำแบบนี้...เหนื่อยแล้วไม่ไหวแล้วที่จะเข้มแข็งต่อไปเหนื่อยที่จะราวีเหนื่อยที่จะต้องตามหึงหวงอยู่ตลอดเวลา”
-
“เหนื่อยที่จะต้องทำเป็นเข้มแข็ง...ไม่ไหวแล้วจิตใจมันอ่อนแอไปหมด...ใช่สิ...ก็ได้ในสิ่งที่ต้องการไปหมดแล้วนี่..ฉันยังจะเหลือคุณค่าอะไรอยู่อีก...ยอมแพ้แล้ว..ไม่อยากแข่งกับใครอีกแล้วยิ่งนานวันยิ่งรู้สึกว่าตัวเองไม่ต่างอะไรกับของเล่น”
-
“สู้ถอยออกมาซะตอนนี้ยังจะดีกว่าไม่อยากเห็นหน้าคนๆนี้...เกลียดที่สุดกะอีแค่ไม่นอกใจทั้งตอหน้าและลับหลังยังทำไม่ได้...แล้วฉันจะยื้ออยู่ต่อไปทำไม”
-
Fey.
บัต!
-
ครั้นรู้ตัวอีกทีก็พบว่าการกระทำทุกอย่างนั้นถูกสายตาของคนรักเห็นจนหมดสิ้น...เขาจึงรีบดึงตัวของรุ่นน้องผู้ที่ขโมยจูบให้ผละออกก่อนจะรีบเดินตรงเข้าไปหาแฟนสาวด้วยความร้อนใจทว่าเธอกลับหันหลังวิ่งออกไปโดยไม่ฟังเหตุผลใดๆจากปากของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว
-
White
บัตเตอร์ฟลาย
-
White
เป็นอะไร
-
White
ร้องไห้ทำไม
-
Butterfly.
ไวท์
-
บัตเตอร์ฟลายโผล่เข้าสวมกอดอดีตคนรักในทันทีที่วิ่งออกมาแม้ว่าเขาจะรู้สึกมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้ามากมายแต่เขาก็ยังไม่ลืมที่จะปลอบโยนเธอที่กำลังร้องไห้ไม่หยุดจนน่าแปลกใจ
-
White
บัตเป็นอะไร...บอกไวท์ได้ไหม
-
White
ใครทำอะไรบัต
-
Butterfly.
ไวท์อย่าปล่อยมือบัตนะ
-
Butterfly.
กอดบัตไว้แบบนี้ได้ไหม
-
Butterfly.
ยตขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่ผ่านมา
-
White
ขอโทษทำไมบัตไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย
-
Butterfly.
ขอโทษในทุกเรื่องที่บัตเคยหลอกไวท์
-
White
เรื่องมันผ่านมาแล้วนะไวท์ไม่ถือสาหรอก
-
White
ใครทำอะไรให้บัตเป็นแบบนี้
-
White
ไม่เอาไม่ร้องไห้นะ
-
White
ไวท์ไม่ชอบเลยเวลาเห็นบัตร้องไห้แบบนี้
-
White
บัตไม่เหมาะกับน้ำตาเลยนะ
-
ไวท์กล่าวพลันเอื้อมมือมาเช็ดน้ำตาบนใบหน้าให้กลับบัตเตอร์ฟลายขณะเดียวกันสายตาของเขาก็ได้เหลือบไปเห็นใครอีกคนที่เพิ่งจะวิ่งตามมาจากด้านหลังของหญิงสาว...เพียงเท่านั้นเขาก็เข้าใจได้ในทันทีถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
-
Butterfly.
บัตแค่ต้องการกอดไวท์อีกสักครั้ง
-
Butterfly.
อย่าทิ้งบัตไปอีกคนได้ไหมกอดบัตไว้แบบนี้ได้ไหม
-
Butterfly.
บัตขอร้อง
-
White
ไม่เอานะ
-
White
บัตเตอร์ฟลายที่ไวท์รู้จักไม่ใช่คนเจ้าน้ำตาแบบนี้นะ
-
White
ตอนนี้คนที่บัตอยากกอดมากที่สุดคงไม่ใช่ไวท์หรอก
-
ไวท์พูดก่อนจะปล่อยมือออกจากบัตเตอร์ฟลายและจ้องมองไปยังชายหนุ่มที่กำลังเดินตรงเข้ามา
-
White
แต่มันคือเขาต่างหาก
-
White
ไวท์คิดว่าบัตต้องการเคลียร์กับเขาอยู่นะ
-
Butterfly.
ไวท์!ไม่เอา
-
Butterfly.
อย่าทิ้งบัตไว้แบบนี้
-
Butterfly.
ไวท์...กลับมาก่อน
-
Fey.
บัต
-
Butterfly.
ไม่!ออกไป!อย่ามายุ่งกับกู
-
Butterfly.
จะไปไหนก็ไป
-
Fey.
บัตฟังก่อน!
-
Fey.
มันไม่ใช่อย่างที่มึงคิดนะ
-
Fey.
ฟังกูอธิบายก่อน
-
Butterfly.
กูไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น!
-
Butterfly.
มึงอย่ามายุ่งกับกูจะไปไหนก็ไป
-
Butterfly.
อยากไปอยู่กับมันก็เชิญเลย!
-
Butterfly.
กูไม่อยากเห็นหน้ามึง
-
Fey.
แต่มันไม่ใช่อย่างที่มึงคิดเลยนะบัต
-
Fey.
ฟังกูอธิบายก่อนดิ
-
Butterfly.
เราเลิกกันเถอะ
-
Fey.
.....
-
Butterfly.
กูไม่ไหวแล้ว
-
Butterfly.
กูเหนื่อยที่จะต้องเป็นฝ่ายมาตามหึงตามหวงมึงอยู่อย่างนี้
-
Fey.
ไม่...
-
Fey.
ไม่เลิกเด็ดขาด
-
Butterfly.
แต่กูจะเลิก!
-
Fey.
คิดว่าความสัมพันธ์ของเรามันควรจบกันง่ายๆแบบนี้หรอ
-
Fey.
มีอะไรกลับไปคุยกันที่ห้องดิวะอย่าพูดคำนี้ออกมามันไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะ
-
Butterfly.
แล้วไอ้ที่มึงไปจูบกับคนอื่นล่ะ!มันเรื่องเล่นๆสำหรับกูหรอ
-
Fey.
แต่มันไม่ใช่อย่างที่มึงคิดไง
-
Fey.
มันก็แค่..
-
Butterfly.
ก็แค่...?
-
Butterfly.
ก็แค่ข้อแก้ตัว!
-
Butterfly.
ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว
-
Butterfly.
กูไม่อยากฟังอะไรจากปากของมึง
-
Fey.
กลับไปคุยกันที่ห้อง
-
Butterfly.
ไม่ไป!
-
Butterfly.
กูไม่อยากเห็นหน้ามึง
-
Butterfly.
!!!
-
ไม่ทันที่บัตเตอร์ลฟายจะได้พูดอะไรต่อเฟก็เข้ามาอุ้มร่างของเธอขึ้นพาดไหล่แล้วเดินออกไปโดยไม่ฟังคำสบถด่าทอของเธอแม้ว่าหญิงสาวจะพยายามขัดขืนและดิ้นรนมากขนาดไหนทว่ามันก็ไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านหรือยอมปล่อยเธอลงเลย
-
J
ไอ้มูล
-
moon
ว่า
-
J
มึงเห็นอย่างที่กูเห็นใช่ไหม
-
moon
อือ
-
J
ไอ้เชี่ยแม่ง
-
J
โคตรเหี้ยเลย
-
moon
ทำไมกูต้องมาเห็นตอนกำลังแดกข้าวด้วยวะ
-
moon
ไอ้เหี้ยที่อื่นมีตั้งเยอะไม่ไปง้อกัน
-
moon
มาง้อต่อหน้ากูทำไม
-
moon
น้ำเน่าชิบหาย
-
moon
อ้วกจะพุ่งแดกไม่อร่อยละไอ้สัสอุตส่าห์แดกอยู่ในร้านอาหารก็ยังไม่เว้นจะตามมากระตุ้นอ้วกกูให้ได้
-
J
ดีนะที่กูอิ่มแล้ว
-
J
ที่กูจะบอกคือ
-
J
กูเคยแซวมันเอาไว้
-
moon
มีใครบ้างล่ะไม่แซวพวกมันสองตัว
-
J
ว่าละช่วงนั้นกูเห็นอีเจ๊แม่งดูเพลียๆมาทุกวันเลยก็บังเอิญไปกวนตีนมันเล่นๆว่าโดนผัวจัดหนัก
-
J
ที่แท้ผัวมันก็เพื่อนกูนี่เอง
-
moon
เออ!ไอ้ห่าแล้วก็บอกไม่ชอบเค้าไม่เอาเค้า
-
moon
สภาพ!
-
moon
หลงจนโงหัวไม่ขึ้นเลยนะ
-
J
คืนนี้กูมีเรื่องนินทาละ
-
:
-
Room
-
Butterfly.
ปล่อย!
-
Butterfly.
ปล่อยกูลงเดี๋ยวนี้นะ!
-
เมื่อเปิดประตูเข้ามาภายในห้องบัตเตอร์ฟลายก็ยังคงดิ้นรนขัดขืนอย่างไม่หยุดกระทั่งเขาต้องยอมปล่อยเธอลงแต่โดยดี...ทันทีที่หญิงสาวถูกวางลงบนที่นอนเธอก็เริ่มที่จะคิ้วขมวดมือกอดอกด้วยความโกรธแม้ว่าเขาจะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆแต่เธอก็ยังพยายามหันหน้าหนี
-
Fey.
บัต...
-
Butterfly.
.....
-
Fey.
ขอโทษ..
-
Fey.
ถ้าทำให้มึงรู้สึกไม่ดี
-
Fey.
แต่ฟังก่อนได้ไหมมันไม่ใช่อย่างที่มึงคิดจริงๆนะ
-
Butterfly.
.....
-
Fey.
เห้อ..
-
Fey.
พูดอะไรไปตอนนี้มึงก็คงหาว่ากูแก้ตัว
-
เมื่อไม่ได้รับการตอบกลับใดๆจากแฟนสาวเฟย์ก็เริ่มที่จะถอนหายใจกับท่าทีอันเงียบนิ่งของเธอที่เขาแทบจะไม่เคยเห็นมาก่อนเสียด้วยซ้ำนับตั้งแต่ที่คบกันมา
-
Fey.
แค่อยากให้รู้ว่ากูไม่เคยคิดจะนอกใจมึงสักครั้ง
-
Fey.
แต่เรื่องที่เกิดขึ้นมันคืออุบัติเหตุ
-
Fey.
มึงจะโกรธกูก็ได้นะแต่อย่าพูดแบบเมื่อกี้อีกได้ไหม
-
Fey.
มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะ
-
Butterfly.
....
-
Fey.
ขอล่ะบัต..
-
Fey.
พูดอะไรทีได้ไหม
-
Fey.
อย่าเงียบแบบนี้
-
Fey.
กูใจคอไม่ดี
-
เฟย์พูดพลันค่อยๆสวมกอดร่างบอบบางของคนรักเอาไว้แม้ว่าเธอจะไม่หันกลับมามองเขาเลยก็ตามที
-
Fey.
ขอโทษบัต
-
Fey.
ขอโทษจริงๆ
-
Fey.
ทีหลังจะเดินหนีตั้งแต่แรกจะไม่ปล่อยให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้
-
Fey.
อย่าทิ้งกันได้ไหม
-
Fey.
ตัวเธอ...เค้าขอโทษ🥺
-
Butterfly.
ก็ได้...
-
Butterfly.
หายโกรธก็ได้
-
Butterfly.
แต่อย่าให้เห็นว่าทำอีกนะ
-
Fey.
มึงกูรู้นี่...กูคลั่งรักขนาดไหน
-
Butterfly.
เออรู้!ปล่อยกูได้แล้ว
-
Butterfly.
กูอึดอัด
-
Butterfly.
ร้อนจะตายห่าอยู่ละเนี่ย
-
Fey.
ขอกอดอีกสักห้านาทีไม่ได้หรอตัวเธอ
-
Butterfly.
ไม่!ออกไปเลย
-
ทันทีที่ผละออกบัตเตอร์ฟลายก็ได้เอื้อมมือไปหยิบทิชชูที่วางอยู่บนโต๊ะข้างๆหัวเตียง
-
Fey.
จะทำอะไร..
-
Fey.
ไม่เอา..
-
Butterfly.
อยู่นิ่งๆดิ๊!
-
บัตเตอร์ฟลายตวาทเสียงแข็งเมื่อเขาเอาแต่หันหน้าหลบไปมาจนทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิด
-
Fey.
เช็ดแรงขนาดนี้เดี๋ยวปากก็ฉีกกันพอดี
-
Butterfly.
แรงแหละดีจะได้ลบรอยจูบออกยัยนั่นออก
-
Fey.
ทำแบบนี้มันไม่ออกหรอกนะ
-
Butterfly.
....เออ!ใช่มันคงไม่ออกหรอกจากความคิดของมึงก็ด้วยยังคิดถึงเค้าอยู่อะดิ
-
Fey.
ทำไมชอบประชด...ก็แค่จะบอกว่า
-
Fey.
ถ้าอยากให้มันออกก็ต้องจูบทับสิ
-
Butterfly.
....
-
กล่าวจบเฟย์ก็ค่อยๆขยับยื่นใบหน้าเข้าหาบัตเตอร์ฟลายอย่างช้าๆสายตาของเขาจ้องมองริมฝีปากอมชมพูของหญิงสาวอย่างไม่ลดละทว่าวินาทีที่กำลังจะมอบรสจูบลงบนเรียวปากนั้นเธอกลับหันหน้าหนีพร้อมทั้งยกมือขึ้นปิดปากเอาไว้แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป
-
Fey.
บัต!
-
เฟย์รีบเดินตามบัตเตอร์ฟลายเข้าไปในห้องน้ำทันทีที่ได้ยินเสียงเธออาเจียนและเมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าเธอนั้นกำลังอ้วกออกมาอย่างไม่หยุด
-
Fey.
เป็นอะไรไป..
-
Butterfly.
อย่าเข้ามานะ!
-
Fey.
แต่...
-
Butterfly.
กลิ่นน้ำหอมมึงแรงมากเลยอะ
-
Butterfly.
ทำกูปวดหัวเวียนหัวจะอ้วก
-
Butterfly.
ยิ่งไม่สบายอยู่
-
Butterfly.
ออกไปเลย
-
Fey.
กูฉีดตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนะ
-
Fey.
ตอนนี้ก็ไม่น่าจะกลิ่นแรงอะไรขนาดนั้นนี่
-
Butterfly.
หยุด!
-
Butterfly.
ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว
-
Butterfly.
ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้
-
Butterfly.
ไม่ไหวแล้ว
-
Butterfly.
กลิ่นฉุนปวดหัวมาก
-
:
-
21:34
-
Butterfly.
ขยับออกไป
-
Fey.
ขอกอดหน่อยไม่ได้หรอ
-
Butterfly.
ไม่!กูอึดอัด
-
Butterfly.
ขยับออกไปเลย
-
Butterfly.
ปล่อยให้กูนอนสบายๆสักวันเถอะ
-
Butterfly.
ขอร้อง
-
Fey.
แต่ว่า...
-
Fey.
ถ้าไม่ได้กอด
-
Fey.
กูคงนอนไม่หลับ
-
Butterfly.
เรื่องของมึงสิ
-
Butterfly.
ขยับออกไปให้ห่างกูเลย
-
Butterfly.
คนยิ่งไม่สบายอยู่เนี่ยอย่ากวนได้ไหม
-
Butterfly.
ปล่อยให้กูได้นอนพักผ่อนสบายๆบ้าง
-
Fey.
....;-;
-
“เกิดอะไรขึ้นกับเธอกัน...พักหลังมานี้รู้สึกว่าเธอจะหงุดหงิดง่ายโกรธง่ายงอนง่ายจนน่าแปลกใจ...ผิดจากเมื่อก่อนไปเยอะเลย...สองอาทิตย์ที่ผ่านมานี้เวลาเธอโกรธก็มักจะไม่พูดและเดินหนีไปทักหาก็บล็อกผมด้วยก็มี...”
-
:
-
Line
-
ชมรมคนสถุน
-
22:43
-
J
พวกมึง
-
Donna
ห๊ะ?
-
loren
มีไร
-
J
แป๊บนะทำลายหลักฐานก่อน
-
J removed Fey. from the group.
-
J removed Butterfly. from the group.
-
Donna
What?
-
loren
อะไรของมึงเนี่ย
-
loren
ลบเพื่อนกูออกจากกลุ่มทำไม
-
J
อย่าเพิ่งเชิญมันเข้ากลุ่มนะ
-
J
ให้กูนินทาจบก่อน
-
J
ละเดี๋ยวค่อยเชิญเข้าใหม่
-
Nana
อะไรของมึงวะเนี่ย
-
Nana
ดึกดื่นป่านนี้ไปหานินได้แล้วไป
-
J
ไม่!นอนไม่ได้
-
J
คืนนี้ต้องได้นินทาก่อน
-
Meya
มะ!นินทามากูพร้อมเสือกละ
-
J
ว่าแต่ไอ้มูนไปไหน
-
loren
อะไร
-
loren
ถามหาผัวกูทำไม
-
loren
จะแอบแซ่บกับผัวกูหรอ
-
loren
อย่านะ
-
loren
ให้กูแซ่บกับเมียมึงอย่างเดียวก็พอแล้ว
-
moon
กูอยู่นี่มีเหี้ยไร
-
Donna
ที่บอกว่ามีเรื่องจะนินทาเนี่ย
-
Donna
เรื่องอะไร
-
Donna
ไม่สนุกกูบล็อกนะไอ้สัส
-
Donna
อย่ากวนตีนนะ!กูเพิ่งเรียนวิชากดจุดมาเมื่อเช้ามึงอยากหลับไม่ตื่นหรอ
-
J
ใจเย็นๆสิตัวเธอ
-
loren
ไอ้ห่านี่อย่ามาไร้สาระ
-
loren
มีเหี้ยไรรีบพิมพ์ค่ะ
-
J
เรือเราถึงฝั่งแล้วนะ
-
loren
ห๊ะ?
-
loren
เรือ
-
loren
เรืออะไร
-
J
ก็ไอ้สองตัวที่กูเพิ่งลบออกจากกลุ่มอะ
-
J
มันแอบคบกันอยู่
-
loren
What
-
loren
มึงรู้ได้ยังไง?
-
J
ก็เมื่อตอนหัวค่ำ
-
J
กูเห็นพวกแม่งง้อกัน
-
J
กูจับใจความได้ว่า
-
J
บัตพยายามบอกเลิกมัน
-
J
แต่มันไม่เลิก
-
J
อาการดูจะหนักมาก
-
J
กูว่าเพื่อนกูโดนทำของใส่แน่ๆ
-
loren
มันพูดว่าไงบ้างล่ะ
-
loren
จะเสือกทั้งทีก็เสือกให้สุดหน่อย
-
J
ให้กูสวมบทเป็นพวกมันไหม
-
Donna
จัดมา
-
J
ไอ้มูน
-
moon
ห๊ะ
-
J
มะ!มาช่วยกูทบทวนความน้ำเน่าที
-
moon
ไม่ไอ้สัสกูจะอ้วก
-
moon
แค่คิดจะพูดตามพวกมันกูก็ขนลุกสู้ละ
-
loren
ตัวเอง
-
moon
ข๋า
-
loren
เค้าอยากรู้
-
loren
สวมบทให้เค้าหน่อยไม่ได้หรอ🥺
-
moon
หวานใจขอมาแบบนี้ใครล่ะจะกล้าปฏิเสธ
-
moon
มะ!ไอ้เจกูพร้อมละ
-
J
โถ่!ไอ้เหี้ย
-
J
ว่าแต่ไอ้เฟย์
-
J
มึงก็ไม่ได้ต่างกับมันเลยนะ
-
moon
เริ่มได้ละไอ้สัส
-
loren
เดี๋ยว
-
loren
ก่อนจะสวมบท
-
loren
แทนจากชื่อพวกมันเป็นชื่อพวกมึงได้ไหม
-
J
ก็เหี้ยละ
-
loren
ได้ไหมตัวเอง🥺
-
moon
ได้ครับ
-
J
ไอ้มูน!ไอ้ชิบหาย
-
moon
เจมันไม่ใช่อย่างที่มึงคิดเลยนะ
-
J
ไอ้สัส!กูขนลุกสู้
-
moon
เร็ว!ดิ๊!มึงเล่นไม่เล่นเนี่ย
-
J
ครับๆเล่นก็เล่น
-
moon
ฟังกูก่อนนะเจมึงกำลังเข้าใจกูผิดแล้ว
-
J
ไม่กูไม่ฟังอะไรทั้งนั้น
-
J
จะไปไหนก็ไป
-
J
กูไม่อยากเห็นหน้ามึง
-
Donna
อีเหี้ยรอเรนมึงก็หาให้พวกมันทำเนอะ55555
-
moon
แต่มันไม่ใช่อย่างที่มึงคิดเลยนะเจฟังกูอธิบายก่อน
-
J
เราเลิกกันเถอะมูน
-
J
กูไม่ไหวแล้ว
-
J
กูเหนื่อยที่จะต้องเป็นฝ่ายตามหึงหวงมึงอยู่อย่างนี้
-
Meya
ตอนพิมพ์นี่
-
Meya
พวกมึงเขินกันบ้างไหมถามจริง
-
Nana
กูจะขิตละอีเหี้ย5555
-
moon
มีอะไรกลับไปคุยกันที่ห้องดิ
-
loren
วุ้ย!กลับไปคุยกันที่ห้องเลยนะ5555
-
Donna
มันพูดงี้จริงดิ
-
Donna
หรือพวกมึงแต่งเติมกันเอาเอง
-
J
มันพูดงี้จริงๆ
-
Donna
กูไม่เชื่อมันน้ำเน่าเกินไป
-
Donna
ผิดแปลกจากเพื่อนกูมากๆ
-
Donna
มึงมันชอบใส่ร้าย
-
J
ตัวเธอ...ทำไมไม่เชื่อใจกันบ้าง
-
Donna
มึงกวนตีนไง
-
Donna
มันเลยเชื่อใจยาก
-
J
ขอร้องเถอะพวกมึงเชื่อกูบ้างทุ่มสุดตัวขนาดนี้
-
J
ขนลุกชิบหาย
-
J
จบจากนี้กูจะไปหาอ้วกละสัส
-
loren
กูว่าพวกมึงแต่งเรื่อง
-
loren
พวกมึงแค่ชอบกันละก็เลยชวนกันเข้าห้องทางอ้อม
-
loren
แหม่!อย่ามาเนียนนะ
-
loren
ทำทีเป็นใส่ร้ายเพื่อนแล้วชวนกันเข้าห้องเนี่ย
-
loren
ถ้าชอบก็บอกกันดีๆ
-
loren
กูจะยอมหลีกทางให้
-
J
กูละอยากตายไอ้สัส
-
J
ไงก็ชั่งเถอะ
-
J
พวกมึงก็เงียบๆไว้นะ
-
J
อย่าให้มันรู้เด็ดขาดว่ากูนินทามัน
-
J
มันยิ่งไม่ชอบให้ใครยุ่งเรื่องของมันอยู่
-
T
พี่
-
J
ห๊ะ?
-
T
ผมขอโทษ
-
T
แต่ว่าตอนนี้มันไม่ทันแล้วครับ
-
J
หมายความว่าไงไม่ทัน
-
T
พี่เขานั่งอ่านแชทอยู่ข้างๆผมเนี่ย
-
J
ไอ้ธี!!ไอ้สัส
-
T
ผมขอโทษครับพี่
-
J
ตายกูตาย!
-
T
พี่เขาบอกให้ผมเชิญเค้าเข้ากลุ่ม!
-
T
ทำไงดีครับ
-
J
กูควรเป็นคนพูดคำนี้ไอ้ห่า!
-
J
ซวยแล้วกู
-
loren
ตายแบบไม่ได้ผุดได้เกิดของจริงสินะมึง
-
Nana
กูไม่เกี่ยวเด้อ
-
Nana
กูอยู่ของกูเฉยๆ!
-
Meya
กูก็ไม่เกี่ยว
-
Meya
ไอ้พวกเหี้ยนี่เกี่ยวหมดแหละยกเว้นกู
-
T has added Fey. to the group
-
Fey joined the group.
-
T has added Butterfly. to the group
-
Butterfly joined the group.
-
J
ไอ้ธี!
-
J
ให้กูได้คิดหาวิธีแก้ตัวก่อนไอ้ห่า!
-
J
อย่าเพิ่งรีบเพิ่มมันเข้ากลุ่มดิวะ!
-
T
ขอโทษครับพี่
-
T
แต่ผมก็รักชีวิตเหมือนกัน
-
T
พี่เค้าบอกว่าถ้าผมไม่ยอมเพิ่มเค้าเข้ากลุ่มผมจะซวยไปด้วยอีกคน
-
loren
Ripไว้ก่อนเลยได้ไหม
-
Fey.
นินทากูสนุกเลยนะมึง
-
J
กรี๊ด!!!!!😱😱
-
J
พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วย!
-
moon
เห้ย!
-
moon
เพิ่งนึกได้
-
moon
กูตากผ้าทิ้งไว้
-
moon
เดี๋ยวขอออกไปเก็บผ้าก่อนนะ
-
moon
โชคดีพวกมึง
-
Moon has left the group.
-
J
ไอ้ห่าราก
-
J
อย่าทิ้งกู!
-
loren
กูก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าค้างหม้อต้มมาม่าไว้
-
loren
ขอตัวก่อนนะมึง
-
Loren has left the group.
-
Nana
กูง่วงแล้วอะ
-
Nana
ไปนอนก่อนนะ
-
Nana
ฝันดีเบบี๋ทุกคน
-
Nana
จุ๊ปมวฟ
-
Nana has left the group.
-
J
เชี่ย!แม่งออกกลุ่มกันจะหมดเลยหรอวะ
-
J
กูออกตอนนี้จะทันไหม
-
Meya has left the group.
-
J
เมย์!!!อย่าเพิ่งไปอยู่กับกูก่อน!
-
Fey.
กูยังไม่ได้คิดบัญชีกับมึงเลยนะ
-
J
-
J
อย่ามายุ่งกับกู
-
Butterfly.
เล่นอะไรของพวกมึงเนี่ย
-
Butterfly has added Loren to the group
-
Loren joined the group
-
Butterfly to has added Moon to the group
-
Moon joined the group.
-
Butterfly has added Nana to the group
-
Nana joined the group
-
Butterfly has added Meya. to the group
-
Meya joined the group
-
Butterfly.
ออกกลุ่มกันหมดทำไม
-
Butterfly.
มีเรื่องอะไร
-
J
ไม่มีอะไรอย่าเลื่อนขึ้นอ่านแชทบนก็พอ
-
Fey.
นึกว่าหลับไปแล้วซะอีก
-
Butterfly.
หลับได้ไงล่ะ
-
Butterfly.
ลุกอ้วกจะหมดไส้หมดพุงอยู่แล้วเนี่ย
-
Butterfly.
มึงหายหัวไปไหน
-
Butterfly.
รีบกลับมาเลยนะ
-
Fey.
กูเพิ่งออกมานั่งคุยกับไอ้ธีอยู่ไม่ไกลนี้เอง
-
Butterfly.
งั้นก็รีบกลับมาสิไอ้สัส
-
Butterfly.
จะปล่อยให้กูตายก่อนรึไง
-
Fey.
กำลังกลับ
-
:
-
End
-
ไรท์ๆๆๆๆๆ
ขอคนละหนึ่ง like และ หนึ่งคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ🙏❤️🥺
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น