ความอ่อนล้าที่ต้องเจอมาตลอดทั้งวันธนิทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่ม เลื่อนหน้าจอโทรศัพท์ก่อนเผลอหลับไป ห้วงเวลาแห่งความฝันคืบคลานมาหา ด้ายแดงแห่งโชคชะตาเดินทางมาบรรจบกันอีกครั้ง… 

จวนแม่ทัพ ขันทีแห่งวังหลวงอัญเชิญราชโองการฮ่องเต้.. 

“ เนื่องจากมีการก่อกบฏเกิดขึ้นทางตอนใต้ซึ่งทำให้เกิดการกระด้างกระเดื่องต่อราชสำนัก ฮ่องเต้มีบัญชาให้แม่ทัพใหญ่จางเจียอี้ยกทัพเข้าปราบกบฏต้าเซี่ย เพื่อให้บ้านเมืองเกิดความสงบเรียบร้อย จางเจียอี้รับราชโองการ…” 

“ จางเจียอี้ น้อมรับราชโองการ ” 

มือที่เต็มไปด้วยร่องรอยการฝึกซ้อมเเละเกียรติของนักรบนั้นยื่นรับราชโองการ ในใจเห็นว่าการยกทัพไปต้าเซี่ยครั้งนี้เห็นจะยากลำบากนัก นอกจากการเดินทางไกลหลายพันลี้เเล้วยังต้องเผชิญหน้ากับโจรชนเผ่าทั้งหลาย เห็นเช่นนี้จะต้องร้องต่อฮ่องเต้ให้ท่านหงเฉียนเว่ยเข้ารับตำแหน่ง รองแม่ทัพในครั้งนี้ 

เสียงกลองชัยดังสนั่น กองทหารนับหมื่นพร้อมออกเดินทาง ภายใต้การเตรียมการของจางเจียอี้ หน้าตาหล่อเหลาภายใต้ชุดเกราะหนา ผิวขาวปรากฏรอยคล้ำจากการออกศึกมานับครั้งไม่ถ้วน บนโต๊ะเเสดงเส้นทางการรบ คิ้วเข้มขมวดหากัน ปากบางเรียวออกคำสั่งอย่างหนักแน่น 

“ หงเฉียนเว่ย จงนำทหารจำนวนห้าพันนายเเยกไปทางเหนือ ส่วนข้าจะนำทัพไปทางใต้ ให้มาเจอกับข้าที่หน้าผาก่อนถึงต้าเซี่ยในจันทร์ทรดกลดคราวต่อไป ทัพจะบุกเข้าต้าเซี่ยในคืนจันทร์ทรงกลด หากเกิดอะไรกับข้าให้สั่งถอนทัพ รักษาชีวิตของเจ้าเเละเหล่าทหารไว้ ”   

ลำพังตัวข้ายังไม่มีครอบครัวจะตายเพื่อบ้านเมืองไม่ใช่เรื่องใหญ่นัก เเต่ทหารหลายคนมีครอบครัว มีลูกเมียที่เฝ้ารอให้กลับไปหา เจี้ยอี้เอ่ยกับตัวเอง เจียอี้ไม่เคยทิ้งใครไว้ข้างหลังสิ่งนี้เองทำให้เหล่าทหารรักและเคารพทั้งยังเชื่อมั่นในคำสั่งของเจี้ยอี้มาก  

หงเฉียนเว่ย รองแม่ทัพฝีมือดีพ่วงตำแหน่งเพื่อนสนิทของเจียอี้ ทั้งหน้าตาเองก็ไม่ได้เป็นรองจากเจียอี้เช่นกันแต่ความเก่งกาจด้านฝีมือดาบของเจียอี้ทำให้เฉียนเว่ยไม่เคยชนะเจียอี้เลยสักครั้ง เฉียนเว่ยหยิบหมวกเหล็กขึ้นมาสวม พลางพยักหน้าตอบรับ  

 “ ข้าจะระวังตัวเเละรักษาทหารไว้ให้มากที่สุด จบศึกนี้ข้าจะร้องต่อฮ่องเต้ว่าหงเฉียนเว่ยคนนี้ขอพักสักหน่อย ข้าผู้นี้เหนื่อยจะแย่  ”   

สิ้นการสนทนาเจียอี้และเฉียนเว่ยต่างแยกทัพออกเดินทาง ผ่านเส้นทางอันตรายคืนเเล้วคืนเล่า ทหารเริ่มอ่อนเเรงจากการเดินทางและการต่อสู้กับกองโจรที่ดักปล้น เจียอี้หวังให้ถึงต้าเซี่ยโดยเร็ว เพื่อจะได้ทหารพักเอาแรงสักหน่อยก่อนจะเริ่มบุกปราบต้าเซี่ย 

ก่อนคืนพระจันทร์ทรงกลด.. 

เจียอี้ยกทัพมาถึงต้าเซี่ยและปักหลักรอเฉียนเว่ยตามที่วางแผนไว้ และในช่วงสองสามวันนี้เจียอี้ได้ส่งทหารเข้าไปสืบข้อมูลทราบว่าเป็นเมืองท่ามกลางหุบเขาเขียวที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกหนา ผู้นำคือหยางเฉิงเป่าเเละชาวเมืองที่รวมกำลังต่อต้านเเละยึดต้าเซี่ยไว้ ถ้าสู้กันตรงๆคงจะมีการตายมากมาย ถึงจะมีผู้นำการกบฏจริงเเต่กลับมีชาวเมืองเห็นดีเห็นงามกับเรื่องนี้ เจียอี้ยังคงคิดไม่ตก แต่บัญชาฮ่องเต้ไม่อาจไม่แยแส 

ภายใต้ความเงียบงันของคืนพระจันทร์ทรงกลด เจี้ยอี้ประกาศยกทัพเข้าเมืองต้าเซี่ยเเละให้เฉียนเว่ยนำพลธนูทั้งหมดกระจายกำลังที่ทางเข้าออกรอบเมืองต้าเซี่ย กองทัพบุกเข้าต้าเซี่ยอย่างง่ายดาย กำลังทหารของต้าเซี่ยเองมีน้อยนิดทั้งยังไม่เชี่ยวชาญการรบนัก 

“ ท่านเเม่ทัพ หยางเฉิงเป่ากับลูกสาวถูกจับกุมแล้วครับ ” 

 ทหารนายหนึ่งรายงานหลังจากบุกยึดต้าเซี่ยได้สำเร็จ เจียอี้ส่งม้าเร็วไปแจ้งข่าวต่อเฉียนเว่ยและราชสำนักทันที  

หากทำตามกฏมณเทียรบาลเเล้วจะต้องประหารทันทีไม่มีการไต่สวน กบฎชั่วผู้คิดก่อการกบฏต่อราชสำนักทั้งตระกูล ทำให้เกิดความแตกแยกเป็นกกเป็นเหล่า ฝ่าบาททรงมีบัญชาให้ประหารผู้ที่ก่อกบฏทั้งหมดไม่ให้ไว้ชีวิตเแม้แต่ผู้เดียว สิ้นคำตัดสินของแม่ทัพใหญ่จางเจียอี้ หยางเฉิงเป่าทรุดกายลงร่ำไห้อ้อนวอนต่อจางเจียอี้  

“ ท่านแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ตัวข้านั้นมิได้คิดทรยศต่อราชสำนักเพียงแต่ชาวเมืองต้าเซี่ยถูกขุนนางชั่วกดขี่ข่มเหงขูดรีดภาษี ชาวเมืองทุกข์เข็ญเเต่ราชสำนักกลับเอาแต่เสพสุข หากจะเป็นความผิดของผู้ใดก็คงจะเป็นขุนนางชั่วเล่านั้น ข้ายินดีรับโทษทัณฑ์หากคิดว่ากระทำเช่นนี้เป็นการกระทำที่ชั่วช้า"  

ร่างบางระหงวิ่งเข้ามายกมือกางกั้นหยางเฉิงเป่าไว้ 

“ ท่านแม่ทัพได้โปรดไว้ชีวิตพ่อข้าด้วย ชาวต้าเซี่ยไม่เคยคิดทรยศกับฮ่องเต้  โปรดไว้ชีวิตท่านพ่อของข้าแล้วประหารข้าแทนเถิด ” หญิงสาวในชุดฮั่นฟูสีชมพูงดงาม ดวงตาเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา เสียงสั่นเครือกล่าวอ้อนวอนต่อจางเจียอี้ไม่หยุด  

จวนแม่ทัพที่ถูกประดับประดาไปด้วยผ้าแดง หยางซูเหยานั่งบนแท่นนอนในชุดสีแดง ใบหน้างดงามถูกปกคลุมด้วยผ้าแพรบางเบาสีเดียวกันเพื่อเข้าพิธี แม่ทัพหนุ่มเปิดผ้าแพรบางมือหนาประคองใบหน้าอีกฝ่าย  

หยางซูเหยาหลับตาพริ้ม ลมหายใจสั่นไหว เจียอี้สำรวจใบหน้างดงามตรงหน้า ผิวขาวดุจดั่งหิมะ แก้มปรากฏสีแดงระเรื่อ ปากบางสั่นระริก ก่อนจะโน้มตัวหาใบหน้างดงามนั้น เจียอี้ละเลียดละไมชิมความหวานจากปากบาง มือหนาค่อย ๆ ปลดเปลื้องชุดสีแดงที่ปกปิดร่างบาง… 

-ปัจจุบัน- 

“ คุณหมอคะ ลูกสาวฉันเป็นยังไงบ้าง ” หญิงวัยกลางคนวิ่งหอบมาแต่ไกลท่ามกลางความวุ่นวายหน้าห้องฉุกเฉิน  

“ หมอต้องแจ้งข่าวร้ายคุณธนิศญาณ์เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน ทำให้สมองขาดอ็อกซิเจนไปชั่วขณะ ตอนนี้คุณธนิศญาณ์มีโอกาสเป็นเจ้าหญิงนิทราครับ ”