บทนำ

ท่ามกลางความผันผวนและเปลี่ยนแปลงของกาลเวลา กลับมีบุรุษผู้หนึ่งผู้ยืนหยัดอยู่ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงนั้นราวกับว่าตัวเขาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับสายลมแสงแดด ที่คงทนเนิ่นนานไร้วันสูญสลายหรือดับสิ้นไป

เหนือธรรมชาติ

คำๆ นี้น่าจะเป็นคำจำกัดความชีวิตของโฮรัน (Hauran) ได้ดีที่สุด

หกพันปีก่อน (จริงๆ คือห้าพันกว่าๆ แต่ตีเป็นเลขกลมๆ) เขาเป็นเพียงองครักษ์ผู้ภักดีผู้หนึ่งข้างกายองค์ฟาโรห์ แต่ด้วยเหตุการณ์สะเทือนสวรรค์สะท้านนรกเหตุการณ์หนึ่ง ทำให้ตัวเขาและองค์ฟาโรห์ผู้เป็นนายเหนือหัวกลายเป็นอมตะ ไม่แก่ชราแม้ว่าวันเวลาจะผ่านมาเนิ่นนานกว่าที่พวกเขาจะจดจำเหตุการณ์ต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตได้

ทว่าสิ่งที่เขาและองค์ฟาโรห์ไม่เคยลืมเลือนไปเลยสักครั้งก็คือเหตุการณ์ในวันนั้น

เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาและผู้เป็นนายนี้หาใช่พรที่ได้รับจากเทพบิดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่...แต่กลับเป็นคำสาปแช่งอันเกิดจากความเจ็บปวดและเคียดแค้นของคนผู้หนึ่ง

นั่นจึงเป็นสาเหตุให้เขาและองค์ฟาโรห์มีชีวิตอยู่มาจนถึงตอนนี้

อยู่เพื่อชดใช้ความผิดนั้นด้วยช่วงชีวิตอันยาวนานไร้การสิ้นสุด...

ทว่า...

แม้ทุกอย่างที่ผ่านมาจะเจ็บปวดและทรมานจนชินชา แต่สุดท้ายทุกอย่างก็จบสิ้นลงเมื่อคำสาปได้รับการแก้ไขและปลดปล่อย เช่นเดียวกันกับหัวใจดวงนี้ของเขาที่ได้รับซึ่งอิสระจากพันธนาการทั้งหลายทั้งปวง

และมันก็ถึงเวลาแล้วที่เขาจะได้ทำตามที่หัวใจเรียกร้องต้องการเสียที หลังจากที่เฝ้ารอมาเนิ่นนานกว่าหกพันปี...

“ที่รัก...ตื่นขึ้นมากินอะไรหน่อยสิครับ คุณนอนมานานแล้วนะ”

“!”

“ทำหน้างงอะไร?” คนตัวสูงกว่าเลิกคิ้วถาม “แบบนี้แสดงว่าจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้?”

“...” คนตัวเตี้ยกว่าขยับกายเล็กน้อยแต่ไม่ได้เอื้อนเอ่ยคำใดออกไป แอนดริอัสสัมผัสได้ว่าเนื้อตัวภายใต้ผ้าห่มของเขาว่างเปล่าไร้ซึ่งเสื้อผ้าอาภรณ์ใดๆ ห่มห่อ

แน่ล่ะ…ก็เล่นจ้ำจี้กับตาลุงนี่ทั้งคืน ลืมตาตื่นได้ก็บุญแล้ว

ยังจะมาหลงเหลือเสื้อผ้าอะไรอีก!

“จำไม่ได้จริงๆ สินะ” โฮรันว่าพร้อมก้มหน้าลงต่ำ ครู่เดียวจมูกคมสันของเขาก็อยู่ห่างจากพวงแก้มนุ่มของแอนดริอัสไม่ถึงหนึ่งเซนติเมตร “แบบนี้ต้องทวนความจำ”

“ทวนความจำอะไร!” คนเกือบถูกหอมแก้มรับรุ่งอรุณร้องขึ้นทันที

“ก็ทวนความจำว่าคุณรีอัสเป็นเมียผมแล้วยังไงล่ะ”

“!...ใครเป็นเมียลุง อย่ามามั่วนิ่มนะ!”

“อ้าว? ...แล้วที่คุณเรียกผมว่าผัวครับผัวขาทั้งคืน มันหมายความว่ายังไงล่ะ?”

แอนดริอัสหน้าเหวอ จำไม่ได้ว่าเมื่อคืนนี้เขาเรียกอีกฝ่ายอย่างนั้นจริงหรือไม่ เพราะเมื่อคืนนี้นอกจากเขาจะเมาเหล้าหนักแล้วเขายังเมา...คนตรงหน้ามากพอๆ กัน

“จำไม่ได้ก็บอก...ผมพร้อมทวนความจำให้คุณทั้งวันทั้งคืนเลย...โดยเฉพาะความทรงจำดีๆ บนเตียง”

“...”

*******

อีตาลุงมันหื่นตั้งแต่บทนำเลยเรอะ!

ขอบคุณที่เขามาอ่านนะคะ

AU-On