ในอดีตเนิ่นนานมาแล้วทั้งแวมไพร์และหมาป่าต่างต่อสู้กันอย่างไม่รู้จักจบสิ้น แม้ว่ามันจะผ่านไปนานนับหลายร้อยปี แต่ ณ ปัจจุบันในโลกที่มนุษย์มีวิวัฒนาการในด้านต่างๆจนผู้คนไม่สนใจทั้งพวกแวมไพร์และหมาป่า ทิ้งไว้เป็นเพียงตำนานและความหลัง หันมาสนใจ สิ่งที่สำคัญกว่านั่นคือ 'อำนาจ' และ 'เงินตรา' 

 

ส่วนการห้ำหั่นกันระหว่างสองเผ่าพันธุ์ แวมไพร์และหมาป่าจากที่เคยใช้กำลังเข้าต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป เพราะเวลานี้การพิสูจน์ความเป็นใหญ่ในระหว่างเผ่าพันธุ์คือการกุมอำนาจจากการใช้เงินซื้อทุกอย่างธุรกิจใครมีขนาดใหญ่กว่าประสบความสำเร็จมากกว่า มีอิทธิพลทางการเงินมากกว่า 

นั่นคือ 'นายที่แท้จริงของเผ่าพันธุ์' 

 

และสี่ตระกูลใหญ่ที่กุมอำนาจทางการเงินและมีอิทธิพลต่อเผ่าพันธุ์ด้วยกันเอง ในยุคนี้ก็คงจะหนีไม่พ้นสองตระกูลแวมไพร์และสองตระกูลหมาป่า สี่ตระกูลใหญ่ที่คานอำนาจกันมานาน เบื้องหน้าเป็นมิตรแต่ไหนเลยจะรู้ว่าเบื้องหลังนั้น ต่างชิงไหวชิงพริบเพื่อที่จะถีบตัวเองขึ้นไปเป็นใหญ่ในจุดสูงสุดแห่งอำนาจ แม้ว่าจะเกี่ยวดองด้วยการให้ทายาทแต่งงานกันก็ตามที 

 

ตระกูลโอโนเวน 

 

ตระกูลแวมไพร์ที่กุมอำนาจทางการเงินและทางธุรกิจเป็นตระกูลที่ปรับตัวเข้ากับยุคสมัยได้เป็นอย่างดีคบค้าสมาคมกับทุกเผ่าพันธุ์และสายสัมพันธ์ ทำธุรกิจหลายอย่างอีกทั้งยังประสบความสำเร็จอย่างมากเพราะมีConnection ที่ดีกับทุกเผ่าพันธุ์ 

 

ตระกูลชาร์โดว์ 

 

ตระกูลจ่าฝูงหมาป่าที่เฉลียวฉลาดในการปรับตัวตามยุคสมัยเช่นกัน คบได้ทุกเผ่าพันธุ์ แต่จะสร้างสายสัมพันธ์ทางครอบครัวกับตระกูลใหญ่ๆเท่านั้น มีอิทธิพลทางการเงินที่สุดกับเผ่าพันธุ์หมาป่าด้วยกันเอง ทำธุรกิจเกี่ยวเหมืองแร่ 

 

ตระกูลลอสเวียร์ 

 

ตระกูลเก่าแก่ของเผ่าพันธุ์แวมไพร์อนุรักษ์นิยมจะไม่คบค้าสมาคมกับเผ่าพันธุ์อื่นทุกด้าน เป็นแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ทั้งตระกูลทำธุรกิจเกี่ยวกับโรงพยาบาลที่รักษาเฉพาะแวมไพร์ และผลิตภัณฑ์จำเป็นในการดำรงชีวิตของเผ่าพันธุ์แวมไพร์ 

 

ตระกูลโอลดิน่า 

 

ตระกูลจ่าฝูงหมาป่าหิมะรักสงบและเป็นมิตรกับทุกเผ่าพันธุ์ คบค้าและทำธุรกิจได้กับทุกเผ่าพันธุ์ แต่ทางสายสัมพันธ์นั้นแม้ไม่เคร่งครัดว่าจะแต่งงานกับเผ่าพันธุ์อื่นไม่ได้ แต่ในความเป็นจริงก็แต่งงานกับเผ่าพันธุ์หมาป่าด้วยกันเองมาตลอดทำธุรกิจเกี่ยวกับจิวเวอร์รี่และขึ้นชื่อที่สุดคือ 'บลูแซฟไฟต์' สีฟ้า เหมือนสีตาของจ่าฝูงยามกลายร่างเป็นหมาป่า 

 

 

แสงไฟสว่างไสว อีกทั้งเสียงดนตรี ที่จัดสำหรับงานขอบคุณลูกค้า ภายในคฤหาสถ์ 'ตระกูลโอโนเวน' นั้น อาจจะถูกใจเหล่าบรรดาแขกรับเชิญแต่ไม่ใช่กับ 'ลูเซียส' ในวัยหกขวบ เขาไม่ได้อยากมางานนี้เลย ถึงแม้ว่าจะเป็นตระกูลของคุณปู่และพ่อของเขาเพราะแวมไพร์ที่นี่มองเด็กน้อยอย่างแตกต่างเพียงเพราะลูเซียสเป็นลูกครึ่งแวมไพร์  

 

มารดาของลูเซียสเป็นคุณหนูจากตระกูล 'ชาร์โดว์' ตระกูลจ่าฝูงหมาป่า เมื่อใดที่ลูเซียสเหยียบย่างเข้ามาในที่แห่งนี้นอกจากคุณย่าที่รักเขามากเพราะเลี้ยงลูเซียสมาตั้งแต่เกิด สายตาเย็นชาจากบรรดาคนในตระกูลที่มองเขาราวกับสิ่งที่น่ารังเกียจนั้น ทำให้สั่นสะท้านไปถึงหัวใจ  

 

แล้วเหตุใดรังเกียจกันถึงขนาดนี้ ใยต้องมาเกี่ยวดองเป็นเครือญาติกัน นั่นเพราะสายตาอันเฉียบแหลมของแวมไพร์ผู้นำตระกูลคนปัจจุบัน 'ฟิลิป โอโนเวน' ที่มองออกว่าจ่าฝูงหมาป่าจาก ตระกูล'ชาโดว์' กำลังสร้างอิทธิพลจนแทบจะกลืนตระกูลหมาป่าอื่นๆไปจนหมด ภายใต้การนำของจ่าฝูงคนปัจจุบัน 'ชาร์โดว์ แบล็ค' ดังนั้นการเกี่ยวดองเป็นเครือญาติกับชาร์โดว์ ตระกูลโอโนเวนมีแต่จะได้กับได้  

 

ไม่มีอะไรเกินความคาดหมาย งานแต่งงานระหว่าง 'โทมัส โอโนเวน' และ 'ชาร์โดว์ โรส' ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ หลังจากนั้นดูเหมือนชีวิตรักของทั้งสองจะราบรื่นดีจนกระทั่ง 'ลูเซียส' ลูกครึ่งแวมไพร์ได้ลืมตาขึ้นมาดูโลก ใบหน้างดงามราวกับภูติสวรรค์ นัยน์ตาสีแดงนั้น ทำให้ผู้เป็นย่าหลงรักแทบจะในทันที ท่ามกลางความยินดีอันเสแสร้งจากเหล่าบรรดาเครือญาติที่เป็นแวมไพร์ แม้ใบหน้าจะยิ้มแย้มแต่ภายในใจกลับคิดอย่างเย้ยหยันว่าฟิลิปทำอะไรลงไป  

 

ลูกครึ่งมักจะอ่อนแอกว่าเลือดบริสุทธิ์ พวกเขามักจะจำเรื่องพวกนี้ฝังหัวมาเสมอ สายตาสมเพชปนเยาะเย้ยถูกส่งไปยังมารดาของเด็กน้อย จนโรสนั้นสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวเพราะรู้สึกถึงอันตรายที่แผ่ซ่านมาจากแวมไพร์พวกนั้น เธอเป็นหมาป่าเพียงตนเดียวในคฤหาสน์หลังนี้ บิดาก็ยังเดินทางมาไม่ถึง แต่หากเกิดอะไรขึ้นเธอก็พร้อมจะสู้ตายเพื่อบุตรชายและแม้แต่สามีของเธอหรือบิดาของเด็กคนนี้ ก็มีสายตาไม่ต่างจากแวมไพร์ตนอื่นเมื่อมองมายังบุตรชายของเขา 

 

'เธอเพิ่งประจักษ์ว่าเขาไม่ได้รักเธอแม้แต่น้อย ที่แต่งงานกับเธอ ก็เพราะผลประโยชน์เท่านั้น' 

 

"ไหนขอข้าดูหน้าเจ้าแวมไพร์น้อยหน่อย" 

 

แวมไพร์ที่อาวุโสที่สุด ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นจากนิทราเดินตรงมายังแท่นสูงที่เด็กน้อยนอนดิ้นกระดุ๊กกระดิ๊กไปมา เขาหลีกเลี่ยงที่จะใช้คำว่าหมาป่าเพราะในใจลึกๆไม่เคยยอมรับเจ้าสัตว์สี่ขาเหล่านี้ให้มาเทียบเคียงหรือตีเสมอแวมไพร์อย่างพวกเขา  

 

อาจารย์ของฟิลิปมองมาที่เด็กน้อยก่อนจะใช้มือลูบศีรษะของลูเซียสเบาๆ แต่แล้วก็ต้องชักมือกลับในทันที ใบหน้าขาวไร้สีเลือดนั้นซีดเผือดลงไปจนขาวราวกับกระดาษ เมื่ออนาคตที่เขาได้เห็นในนิมิตทันทีที่สัมผัสลูเซียสนั้นมันทำให้หวาดกลัวจนต้องถอยหลังกลับ เมื่อรับรู้ว่าในอนาคตเด็กคนนี้จะทำอะไรลงไป 

 

'ทำลายล้างแวมไพร์ตระกูลโอโนเวนทุกตน' 

 

 

TBC