“ซี๊ดดดดดด....คุณกาญจน์....อือออ.....ตา....ตา....”
“เรียกผัวว่าผัวค่ะ...ไม่อย่างนั้นผัวจะเย่อเมียให้แรงกว่านี้นะคะ...” นี่เธอไม่ได้ขู่นะ...เธอพูดจริงและพร้อมทำจริงด้วย...
“อืออ....ผัวขา...เบา...เบาลงหน่อยค่ะ...”
“เมียเจ็บหรือคะ...” กอบกาญจน์ถามออกมาอย่างเป็นห่วงให้คนหน้าหวานได้แต่ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงราวกับจะขาดใจ...
“ตา...เหนื่อย....”
“อา...ได้ค่ะ...ได้นะคะ...” หญิงสาวร่างโปร่งรับคำก่อนที่จะค่อยๆ ผ่อนจังหวะการร่วมรักของตนเองให้ช้าลงและไม่หนักหน่วงเท่าเดิม....
พลั่กๆๆๆ
ตับๆๆๆๆ
ซวบๆๆๆ
แต่ถึงแม้ว่ามันจะไม่รุนแรงและรวดเร็วเหมือนดังเก่า...คนหน้าหวานเองก็แทบจะหายใจหายคอไม่ทันอยู่แล้วในเวลานี้...หญิงสาวเหนื่อยมาก...เหนื่อยแบบที่ไม่เคยล่วงรู้มาก่อนเลยว่าการร่วมรักระหว่างคนสองคนจะทำให้ร่างกายรู้สึกเพลียเสียขนาดนี้ได้....
ปลั่กๆๆๆ
ซวบๆๆๆๆ
ปึกๆๆๆๆๆ
“ไหวไหมคะเมียขา....ผัวเอาเมียเบาลงแล้วนะคะ” ถึงหญิงสาวหน้าสวยจะเอ่ยออกมาว่าอย่างนี้... แต่ในความรู้สึกของสาวหน้าหวานนั้น...แรงกระแทกที่อีกคนส่งผ่านเข้ามายังใจกลางกายของเธอยังคงหนักหน่วงเช่นเดิมไม่มีผิด
“มะ...ไม่ไหว....อือออ.....”
“แต่ร่องเมียตอดเอ็นผัวหนักมากเลยนะคะ...” ก็อย่างที่บอกไปนั่นแหละ...ว่าถึงแม้ว่าปากของพัณชิตาจะเอ่ยว่าไม่ไหวแต่ใจกลางกลีบดอกไม้งามของสาวหน้าหวานกลับตอดตุบเอ็นร้ายๆ ที่เธอใช้อย่างเอาเป็นเอาตาย
ตับๆๆๆๆๆ
“โอ้วววว....ผัวขา.....อือออ.....ตา...อือออ....”
“ไม่ค่ะ...ไม่ใช่ตา...เรียกตัวเองว่าเมียค่ะ...” หญิงสาวหน้าสวยแก้คำเรียกแทนตัวเองของสาวหน้าหวานเสียใหม่พร้อมกับกดกระแทกลำลึงค์แทรกสอดเข้าไปในร่างบางของ
พัณชิตาอย่างหนักราวกับต้องการลงโทษ....
พลั่กๆๆๆๆๆ
“ตะ....แต่....อืออออ.....”
“เรียกตัวเองว่าเมียเดี๋ยวนี้นะคะ...” เอากันถึงขนาดนี้แล้วจะไม่เรียกว่าเมีย..แล้วจะให้เรียกว่าอะไรกันเล่า...จริงไหม...กอบกาญจน์คิดในใจแต่ก็ยังไม่วายกระแทกชำแรกร่างบางของหญิงสาวร่างเล็กด้วยลำลึงค์อวบใหญ่ต่อไป
ตับๆๆๆๆๆ
พลั่กๆๆๆๆ
“อูยยยยยย.....อือออออ.......”
“เรียกตัวเองว่าเมียเดี๋ยวนี้ค่ะ...” คนหน้าสวยเอ่ยบอกอีกครั้งให้หญิงสาวผู้ทนความเสียวซ่านไม่ไหวต้องรีบทำตามที่อีกคนพูดออกมาในที่สุด....
ผัวขา...อืออ....เมีย....”
“ดีจ้ะ...แบบนี้เลยนะคะ....” กอบกาญจน์เอ่ยออกมาอย่างพึงพอใจ...ก่อนที่จะได้ยินคนที่อยู่ในอ้อมแขนของตนเองเอ่ยออกมาต่อ...
“ไม่ไหวแล้วค่ะ....เมียเหนื่อย....” เธอนั้นแทบที่จะหมดแรงอยู่แล้วในเวลานี้...ร่างกายของเธอมันเหนื่อยอ่อนไปหมด...แถม...ที่ตรงนั้นของเธอ...ก็รู้สึกแสบไปหมดทั่วทั้งบริเวณ....
“ถ้าอย่างนั้น...เรามารีบเร่งเครื่องกันหน่อยดีกว่านะคะ...” พูดจบคนหน้าสวยก็ไม่รั้งรอที่จะซอยสะโพกผายของตนเองเข้าหาร่องสวาทของเมียสาวอย่าถี่ยิบจนคนหน้าหวานต้องครวญครางออกมาราวกับจะขาดใจ
ตับๆๆๆๆๆ
“อือออออ....ซี๊ดดดดดด.......”
พลั่กๆๆๆๆ
“โอ้วววววว...เมียเกือบหรือยังจ๊ะ....เกือบหรือยัง....”
“เกือบแล้วค่ะ....ไม่ไหวแล้ว....อือออออ....” คนหน้าหวานเอ่ยออกมาเสียงแหบพร่าให้หญิงสาวร่างโปร่งเร่งจังหวะการกระแทกแทรกสอดของตนเองให้เร็วไวมากยิ่งขึ้นไปกว่าเดิม
ตับๆๆๆๆ
พลั่กๆๆๆ
ซวบๆๆๆๆ
และหลังจากการโจมตีชุดใหญ่ของกอบกาญจน์...กายบางของสาวร่างเล็กก็ค่อยๆบิดเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ...
จนในที่สุดช่องคลอดเล็กและคับแคบของสาวหน้าหวานก็บีบรัดลำลึงค์อวบหนาของหญิงสาวหน้าสวยจนมันแทบจะแหลกคาร่องของเธอ
“อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ร่างบางของพัณชิตากระตุกอยู่เช่นนั้นครู่ใหญ่ก่อนที่กอบกาญจน์จะรีบซอยสะโพกของตนเข้าไปในช่องคลอดแน่นของสาวหน้าหวานอย่างเร็วและแรงเพื่อที่จะส่งให้ตนเองตามติดเข้าไปในดินแดนแห่งสรวงสวรรค์ที่หญิงสาวหน้าหวานได้เดินทางเข้าไปก่อนหน้านั้นแล้ว
“อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”