[ตอนพิเศษ] อีกครั้ง 🤴🏻👸🏻
-
ณิษา
-
เพิร์ช
เย้ 🙌
-
ท่านชาย ธนา
เจ้าตัวแสบ!!
-
พิชญ์
คิกๆ
-
คุณปู่รีบเข้าไปกอดหลายชายทั้งสองคนทันทีที่ลงจากรถ
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
หลานย่า
-
ณิฐา
คุณย่า
-
ณิษา
เด็กสวัสดีคุณปุ่คุณย่าหรือยัง
-
เพิร์ช
ซาหวัดดีคราบบบบ
-
พิชญ์
สวัสดีครับ
-
ณิฐา
สวัสดีค่ะ
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
สวัสดีทุกๆคน ย่าทำขนมไว้รอไปทานกันนะ
-
เพิร์ช
เย้ 🙌
-
พิชญ์
😊😊
-
ณิฐา
คุณแม่ขา
-
ณิษา
จ๋าลูก
-
ณิฐา
คุณพ่อล่ะคะ
-
ณิษา
คุณพ่อเอารถไปจดนะลูกเดี๋ยวมา
-
ฉันหอมแก้มลูกสาวแล้วพาเดินเข้าไปในบ้านทันที
-
ท่านชาย ธนา
วันนี้ใครจะไปดูม้ากับปู่บ้าง
-
เพิร์ช
ผมๆ
-
พิชญ์
ผมครับๆ
-
สองแสบรีบยกมือเพราะตื่นเต้นที่จะได้เห็นม้าตัวเป็นๆครั้งแรก
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
ณิฐา อยู่กับย่านะลูก
-
ณิฐา
😊😊😊
-
พอร์ช
ณิษา
-
ณิษา
คะ?
-
พอร์ช
ดูสิว่าใครมา
-
คุณหญิง เขมมิกา
ณิษา
-
ท่าน อนัน
ลูกพ่อ
-
ณิษา
คุณพ่อคุณแม่!!
-
ฉันรีบเข้าไปกอดคุพ่อคุณแม่เพราะความดีใจ
-
คุณหญิง เขมมิกา
วิ่งเป็นเด็กไปได้นะเรา
-
ณิษา
ก็ณิษาดีใจนี่คะ
-
ท่าน อนัน
วันนี้พ่อจะมาค้างที่นี่ เพื่อหลานๆโดยเฉพาะเลยนะ
-
ณิษา
ไม่มีใครมาหาณิษาเลยเหรอคะ น้อยใจจัง
-
คุณหญิง เขมมิกา
มาหาลูกด้วยเหมือนกันจ๊ะ อย่าน้อยใจเลยนะ
-
ณิษา
คิกๆ
-
พอร์ช
คุณพ่อคุณแม่เชิญด้านในดีกว่านะครับ
-
ท่าน อนัน
ได้ๆ
-
คุณพ่อคุณแม่เดินเข้าไปในบ้านทันที
-
พอร์ช
วันนี้มีคนดูลูกให้นะ สบายไปหนึ่งวัน
-
ณิษา
สบายจริงเหรอคะ
-
พอร์ช
พาลูกมาที่นี่เพราะอยากพักไม่ใช่เหรอ
-
ณิษา
เฮ้อออออ ก็อดเป็นห่วงไม่ได้
-
พอร์ช
ไปกันเถอะ
-
ณิษา
ค่ะ
-
ฉันเข้าไปบอกลาผู้ใหญ่แล้วออกมากับพี่พอร์ชทันที
-
วันนี้ฉันนัดเดทกับพี่พอร์ชเอาไว้ เพราะเค้าเห็นว่าฉันเหนื่อยจากการเลี้ยงลูก
-
พอร์ช
อืออออออ
-
ณิษา
เฮ้ออออ
-
คนตัวสูงเข้ามากอดฉันทันทีที่คนขับรถเหยียบคันเร่งออกจากบ้าน
-
พอร์ช
อย่าห่วงเลยนะ
-
ณิษา
ค่ะ
-
พอร์ช
เราไปสวีทกันดีกว่า
-
ณิษา
แค่พักโรมแรมเองค่ะ จะต่างอะไรกับอยู่บ้านคะ
-
พอร์ช
หืม? ต่างกันตรงที่มีเราสองคนไง
-
ฉันขยับเข้าไปกอดเค้าด้วยความเหนื่อยล้า จริงๆฉันจะจ้างพี่เลี้ยงเด็กก็ได้แต่ฉันไม่ไว้ใจใคร และเรื่องอาหารก็เหมือนกัน ฉันจะทำเองทุกอย่าง มีแค่เด็กรับใช้เท่านั้นที่เป็นลูกมือ
-
อาการเลยเป็นอย่างที่เห็น
-
โรงแรม K&K สาขานอกเมือง
-
ณิษา
-
ณิษา
อือออออ สดชื่นจังเลย
-
พอร์ช
เห็นไหมล่ะ ไม่เหมือนโรงแรม
-
ฉันวางกระเป๋าแล้วล้มตัวลงนอนที่เตียงทันที
-
ณิษา
อืออออ อย่าพึ่งมากอดได้ไหม
-
พอร์ช
ทำไมล่ะ อยากกอดเมียอะ
-
ณิษา
อืออออ
-
คนตัวสูงขยับเข้ามากอดฉันไม่ยอมปล่อย แอร์เย็นๆกระทบลงใบหน้าของฉัน อากาศร้อนอบอ้าวภายนอกทำให้ฉันเริ่มอ่อนเพลีย
-
พอร์ช
ที่รัก อย่าพึ่งหลับสิ
-
ณิษา
จากร้อนมาเจอเย็น ทำให้ง่วงอะ
-
พอร์ช
อือออออ
-
ณิษา
.........
-
ริมฝีปากร้อนเลื่อนเข้ามาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างอ่อนโยน
-
พอร์ช
อย่าพึ่งนอนสิครับ
-
ณิษา
อย่าค่ะ
-
คนตัวสูงไม่ฟังเสียงห้ามของฉัน ก่อนจะขึ้นมาคร่อมตัวฉันเอาไว้แน่น
-
พอร์ช
ไม่ให้นอนง่ายๆหรอก
-
ณิษา
อือออออ
-
มือหนาเอื้อมมาถอดชุดเดรสของฉันออกอย่างรวดเร็วก่อนจะก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้งอย่างร้อนแรง
-
พอร์ช
เซ็กซี่ที่สุดเลยที่รัก
-
ณิษา
อืออออ
-
คนตัวสูงกระซิบบอกรักฉันก่อนจะก้มลงมามอบสัมผัสอันลึกซึ้งและร้อนแรงให้กับฉันและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงง่ายๆ
-
เวลา 11:00 น.
-
ณิษา
........
-
ฉันขยับตัวตื่นเพราะได้รับการพักผ่อนอย่างเต็มที่ สามีหายไปไหนกันนะ ปกติเค้าจะนอนข้างๆฉันจนกว่าจะตื่นนี่นา
-
พอร์ช
ตื่นแล้วเหรอที่รัก
-
ณิษา
ค่ะ ไปไหนมาเหรอคะ
-
พอร์ช
เอ่อ.....
-
ณิษา
หืม?
-
พอร์ช
ออกมาสิ
-
ณิษา
คะ?
-
ฉันเดินตามสามีไปเพราะความอยากรู้ คนตัวสูงเอื้อมมือมาปิดตาฉันเอาไว้แล้วค่อยๆพาฉันเดินไปช้าๆ
-
พอร์ช
ลืมตาสิครับ
-
ณิษา
!!!!!!
-
ฉันตกใจกับภาพตรงหน้าเป็นอย่างมาก ตรงพื้นเต็มไปด้วยเทียนวางเป็นทางเดินไปสู่จุดตรงกลางที่มีซุ้มดอกไม้สวยงาม
-
พอร์ช
คุณณิษาครับ
-
ณิษา
!!!!!
-
คนตัวสูงพาฉันเดินไปยังจุดกลางแล้วคุกเข่าลงตรงหน้าฉันพร้อมโชแหวนแต่งงานที่เค้ามอบให้ฉันตอนแต่งงานขึ้นมา
-
พอร์ช
แต่งงานกับผมอีกครั้งนะครับ
-
ณิษา
อึก เล่นอะไรคะ
-
พอร์ช
แต่งงานกับผมนะครับ
-
ณิษา
อึก ฮือๆ แต่งค่ะ
-
คนตัวสูงสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของฉันแล้วลุกขึ้นมากอดฉันเอาไว้แน่น
-
พอร์ช
ขอบคุณที่มอบชีวิตให้พี่ดูแล
-
ณิษา
ฮือๆ
-
พอร์ช
ขอบคุณที่ดูแลพี่เป็นอย่างดี
-
ณิษา
พี่พอร์ช
-
พอร์ช
พี่รักณิษามากนะครับ
-
ณิษา
ณิษาก็รักพี่นะคะ
-
มือหนาเอื้อมมาเช็ดน้ำตาให้กับฉันเบาๆ ก่อนจะก้มลงมาจูบฉันอย่างอ่อนโยน
-
พอร์ช
พี่เตรียมอาหารไว้ ไปทานกันนะ
-
ณิษา
อื้ม
-
คนตัวสูงพาฉันไปที่โต๊ะอาหารก่อนจะขยับเข้ามากอดเอวฉันเอาไว้
-
พอร์ช
อือออออ ทำคุณแม่ร้องไห้จนได้
-
ณิษา
คนบ้า เล่นอะไรก็ไม่รู้
-
พอร์ช
พี่แค่อยากขอณิษาแต่งงาน
-
ณิษา
..........
-
พอร์ช
เพราะตอนแต่ง พี่ไม่ได้พูดคำที่ควรพูด
-
ณิษา
ใครบอกให้เล่นตัวคะ
-
พอร์ช
หืม? ใช่เหรอ
-
ณิษา
คิกๆ ปากหนักจนณิษาอยากจะหนีไปไกลๆ
-
พอร์ช
อือออออ ห้ามหนีนะครับ
-
ณิษา
หนีไปไหนไม่พ้นหรอกค่ะ รักจะตาย
-
คนตัวสูงก้มลงมาจูบฉันอย่างอ่อนโยน ความอบอุ่นเข้ามาในหัวใจฉันอีกครั้ง ความเหนื่อยล้าที่สะสมอยู่หายไปในพริบตาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ถ้าขสดพวกสามแสบฉันก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน
-
ชีวิตที่สมบูรณ์แบบของฉัน หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว ตื่นเช้ามาทำอาหารให้ลูกๆและสามีสุดที่รัก มีความสุขจะตายไป...
-
ขอชีวิตแบบนี้ไปตลอดด้วยเถิด.....
-
พอร์ช
รักที่สุดเลยครับ
-
ณิษา
รักเช่นกันค่ะ สามีสุดที่รัก
-
รักร้ายๆ ของนายคุณชายปีศาจ ทำให้ฉันมีความสุขมากมายขนาดนี้ ถึงเราสองคนจะผ่านเรื่องร้ายๆกันมา แต่นั้นก็ยิ่งทำให้ฉันรักเค้ามายิ่งขึ้นไปอีก....รักนะคะ คุณชายปีศาจ
-
จบบริบูรณ์.
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸
รอติดตามผลงานต่อไปของไรท์นะคะทุกคน อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยน้าาาา
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น