FRIEND ZONE 04 : เข้าเชียร์

" แค่นี้ทำมาหวง หึๆ แต่มึงนี่ก็นมใหญ่ใช่เล่นเหมือนกันนะกูว่า..ดูจากคัพแล้วใหญ่กว่าเมียกูอี๊ก "

" มึงเลิกชื่อชมนมกูแล้วออกจากห้องมาได้ละ..ก่อนกูจะขังมึงไว้ในนั้น - - "

" คนอุตส่าห์ชมมมมมม.. " ผมจงใจลากเสียงยาวกวนตีนมันไปอย่างนั้นก่อนจะเดินออกมาจากห้องแต่โดยดี หลังจากนั้นก็รีบสิครับ..มหาลัยวันแรกเปิดรอควายอย่างพวกผมอยู่ ฮ่าๆ

ณ ลานเกียร์,คณะวิศวกรรมศาสตร์

นิวมันใช้เวลาไม่นานหรอกครับในการขับรถมาที่มหาลัย เพราะเล่นขึ้นทางด่วนเหยียบคันเร่งซะจนผมกลัวได้ลงไปเจอยมบาลในนรกเลยแม่ง..ผมว่ามันควรไปลองลงสนามแข่งสักครั้งหวะเผื่อเจอทางที่ใช่

แต่บอกเลยว่าวันนี้อาหารสายตาโคตรเยอะ..เด็กปีหนึ่งปีนี้นี่มันงานดีเหมือนไอ่เฟยพูดไม่มีผิด และปีนี้พวกผมก็ขึ้นปีสามแล้วไงมีหน้าที่เป็นพี่ระเบียบหรือที่ในซีรี่ส์เรียกว่าพี่ว๊ากนั่นแหละ

" สวัสดีครับปีหนึ่ง! ผมชื่อพายุ!! อยู่ปีสาม เป็นเฮดว๊ากของคณะวิศวะ! "

แต่หน้าที่เฮดว๊ากก็คงต้องยกให้ไอ่พายุมันไปครับ ดุสุดละแถมคุมคนอยู่ด้วยไง ซึ่งก็ไม่แปลกถ้าคนในมหาลัยจะเกรงมัน เพราะพ่อมันเป็นมาเฟียระดับประเทศเลยนะเว้ย..ลองไปล้ำเส้นมันดูสิมึงเอ้ยยยได้อายุสั้นแน่ๆ

ไม่อยากจะคุยแต่ผมเคยไปบ้านมันอยู่หนนึง น่ากลัวสัสๆ บ้านเหี้ยไรมีมือปืนมีการ์ดอยู่ทั่วทุกมุมบ้าน..แม่งอย่างกับพลซุ่มยิง แล้วที่พีคกว่านั้นคือเลี้ยงเสือโคร่งเอาไว้ในบ้านด้วยครับท่านผู้ชม

มันบอกผมว่าเลี้ยงกันพวกขโมย โอ้โห..กูว่าขโมยตายห่าตั้งแต่เจอลูกน้องพ่อมึงยิงละ ไม่ทันได้ข้ามรั้วมาหรอกกูว่า เฮ้อ..แล้วนี่นิวเคลียร์มันไปไหนเนี่ย? เห็นบอกจะไปห้องน้ำก็นานละนะ ตกส้วมตายแล้วมั้งนั่น

" เฟียร์ๆ มึงเห็นนิวเคลียร์ปะวะ? "

" เห็นเดินไปกับไอ่เกียร์ที่โรงอาหารอะ..น่าจะไปเอาของว่างมาให้น้องอะมั้ง "

" อ๋อ..โอเคๆ "

เผลอไม่ได้ไปหาผู้ชายตลอดดด..บอกตรงๆว่านอกจากไอ่จอมพลแล้วผมก็ไม่ค่อยจะชอบหน้าผู้ชายคนไหนที่เข้ามาจีบนิวเลย..แต่ก็นะถึงผมจะเว้นจอมพลไปก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะชอบอะไรมันขนาดนั้น

ก็คุยกันได้ปกติครับ เพราะเราอยู่บ้านหลังเดียวกันพอดีพ่อแม่ผมหย่ากัน หรือง่ายๆก็คือเลิกกันนั่นแหละ..ผมเลือกอยู่กับแม่ไง แล้วมันดันไปลงตัวกับที่พ่อไอ่จอมพลหย่ากับแม่มันพอดี เลยตกลงคบกันแต่งงานกันในที่สุด

เรื่องมันนานแล้วครับตั้งแต่ผมเด็กๆแล้ว แต่ผมก็ไม่มีปัญหาอะไรนะกับการที่แม่ผมจะคบกับใคร ขอแค่แม่มีความสุขผมก็โอเคแล้ว และเท่าที่ดูมาทุกคนก็ดูแฮปปี้ดี..และผมก็นับถือพ่อไอ่จอมพลเหมือนพ่อแท้ๆของตัวเองอีกคน

แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นครอบครัวแล้วทุกอย่างจะเป็นส่วนรวมหรอกนะ..ผมใช้นามสกุลธาราพิพัฒน์ก็จริงแต่มีส่วนเกี่ยวข้องกับธาราคอร์เปอเรชั่นแค่เพียงผู้ถือหุ้นหลักเท่านั้นอำนาจตัดสินใจสูงสุดไม่ใช่ผม

แต่เป็นไอ่จอมพล..ใช่ครับ พ่อจะยกบริษัทให้มันไปบริหารงานต่อในฐานะประธานกรรมการทันทีหลังจากแต่งงานกับเหมือนฝันแล้ว ตัวผมเองไม่ได้เสียใจนะที่พ่อจะยกบริษัทให้จอมพลไป

ผมก็เข้าใจว่านั่นก็พ่อลูกกัน และเขาทำถูกแล้วแหละที่ไม่ยกบริษัทให้คนที่ไม่ใช่ลูกแท้ๆอย่างผม เพราะตัวผมเองก็มีอีกธุรกิจที่รอให้เรียนจบไปดูแลต่อเหมือนกัน คือธุรกิจสนามบินของพ่อแท้ๆของผมเอง

ผมเป็นลูกคนเดียวครับต่อให้พ่อกับแม่จะหย่ากันยังไงมรดกก็ยังคงเป็นของผมเพราะพ่อทำพินัยกรรมเอาไว้แบบนั้น..ผมยังโทรหาพ่ออยู่เป็นประจำ ไปเยี่ยมหาบ่อยๆถ้ามีโอกาศ อื่ม..ก็นั่นแหละครับที่มาว่าทำไมผมถึงเป็นพี่น้องไอ่จอมพลได้

" มึงไปไหนมา? " ผมรีบถามนิวทันทีที่เห็นมันเดินกลับมาพร้อมกับไอ่เกียร์ หึ ยิ้มหน้าบานมาเลยนะมึงได้ไปกับผู้ชายเข้าหน่อยเนี่ย

" ยกของจ้ะ "

" ไม่ต้องมาพูดเพราะไอ่สัส..เปิดเทอมได้ยังไม่ถึงสามชั่วโมงมึงแรดละนะ "

" บ่นๆๆๆๆๆ -3- " มันหันมาแวดๆใส่ผมนิดนึงก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ แล้วก่มเล่นโทรศัพท์เงียบๆ..ผมก็ไม่ว่าไงนั่งอยู่ในสายตาไม่เดินไปแรดที่ไหนก็พอละ

" พวกมึงงงงงงงง!! เห็นน้องสามคนที่มาสายปะๆๆๆ >3< "

หลังจากในลานเลิกเชียร์กันแล้วไอ่เฟยนี่รีบวิ่งหน้าตั้งมาเลยครับ ตามด้วยพวกเพื่อนๆที่เหลือที่ค่อยๆเดินสโลว์ไลฟ์อยู่ข้างหลัง แต่ผมว่านะที่ไอ่เฟยวิ่งมาก่อนเนี่ยไม่พ้นเรื่องผู้หญิงแน่ๆ

" ไม่ทันได้ดู..คนไหนวะ? "

" เออๆเดี๋ยวได้เห็น ไอ่พายุให้พวกน้อนเซ้นมันดักไว้ละ..มาสายกันดีนักต้องโดนสักยกกกก สองยกกกก"

" ใจเย็นไอ่สัส! เด็กๆกำลังน่ารักไม่ควรมาเจอคนอย่างมึง - - "

ผมตอบไอ่เฟยไปอย่างนั้นพลางส่ายหัวไปมาอย่างอดไม่ได้กับนิสัยสุดจะกะล่อนของมัน และไม่นานพวกเพื่อนๆที่เหลือก็เดินมาถึงครับ จับจองที่นั่งกันจนเต็มโต๊ะ..พวกเราก็นะคุยกันไปเรื่อยเปื่อยตามปกติ

จริงๆต้องไปเรียนแล้วนะ แต่สำหรับพวกผมยังไงก็ได้..พอดีฉลาดครับ ฮ่าๆ ล้อเล่นๆคือปีสามวันนี้ครึ่งเช้าไม่มีเรียนครับบางสาขาต้องเตรียมตัดกิจกรรมรับน้องต้องวางแผนกัน

ส่วนแก๊งพี่ว๊ากอย่างพวกเราก็นั่งหล่อๆไปดิครับ..เพราะไม่มีหน้าที่อะไรต้องไปทำ หลักๆคือประชุมคุยกันเรื่องการคุมน้องก็แค่นั้น เหมือนจะง่ายนะ..แต่ไม่ใช่ทุกคนจะทำได้

มันเหมือนต้องเป็นคนที่มีรัศมีอะไรบางอย่างที่ทำให้คนอื่นเกรงกลัวได้อะ อย่างไอ่พายุเงี้ยใครๆก็รู้จักมันในนามราชาแห่งวิศวะ เพราะมันเป็นลูกเจ้าพ่อมาเฟียไง ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นมันหรอก

แต่ความจริงก็แค่เปลือกนอกที่คนมองครับ มันก็คนธรรมดานี่แหละยิ้มได้หัวเราะได้เหมือนผู้ชายทั่วๆไป แค่อย่าให้ได้ลงไม้ลงมือเฉยๆ อาจถึงตาย

ไอ่พีเองก็มาแนวเดียวกันครับลูกมาเฟียถ้าจำไม่ผิดพ่อมันสองคนรู้จักกันนะ และนี่แหละที่ทำให้ยิ่งน่าเกรงกลัวเข้าไปอีก เพราะทั้งโต๊ะนี้คือศูนย์รวมทายาทอภิมหาอำนาจจากหลายทิศทาง

ไม่ว่าจะเป็นด้านมืด หรือด้านสว่าง คงเพราะเรามาอยู่รวมโดยไม่ได้ตั้งใจด้วยแหละมั้งเลยทำให้คนอื่นมองว่าเป็นมาเฟียมหาลัย ฮ่าๆ แต่ไอ่ประโยคนี้แม่งโคตรไม่จริงเลยสำหรับผม

เพราะเท่าที่อยู่ด้วยกันมาแม่งเหมือนแก๊งเทเลทับบี้อะสัส เอ๋อกันฉี๊บบบบหาย! แต่เรื่องนั้นช่างก่อนเถอะครับ ผมว่าตอนนี้มีเรื่องอื่นให้ได้สนุกละหวะ หึๆ

" พวกคุณมีธุระอะไรครับ? " 

ผมเงยหน้าขึ้นถามพวกน้องๆหน้าตาน่ารักสามคนที่เดินตรงมาที่โต๊ะด้วยความสงสัยว่ามีอะไรรึเปล่า ทำไมไม่ไปเรียน..แต่ทว่าพอได้ยินน้องคนนึงตอบมาผมก็เข้าใจที่ไอ่เฟยมันพูดเมื่อกี้ทันที

" พวกหนูมาเข้าเชียร์สายค่ะ พี่ปีสองบอกว่าให้มาหาพวกพี่ "

น้องคนนี้ชื่อหลินครับ ป้ายห้อยคอมันเจียนมาแบบนั้น แถมหน้าตาจิ้มลิ้มสุดๆบอกเลยว่าโคตรหมวย..ตัวก็ขาวจั๊วะคิดไงมาเรียนวิศวะวะเนี่ย?

" พวกคุณคิดว่าจะให้ผมลงโทษคุณยังไงดีครับ? " ไอ่ต้าเปิดประเด็นถามอย่างไม่อ้อมคอม เล่นเอาน้องๆเงียบไปเลยทีเดียว..แม่งจะดุทำส้นตีนอะไรน้องมันกลัวหมดหวุ้ววว

" ..... "

" มีปากก็พูดครับ อย่ามีไว้เคี้ยวข้าวอย่างเดียว " และทันใดนั้นไอ่ต้าที่จงใจตะแกล้งน้องอยู่แล้วก็พูดทำลายความเงียบขึ้นอีกครั้ง ราวกับพยามจะคาดคั้นเอาคำตอบให้ได้..ซึ่งมันก็ทำสำเร็จ

" ไปวิ่งก็ได้ค่ะ! "

" อยากวิ่งเหรอ? ได้สิ..ไอ่พายุมึงว่ากี่รอบดีวะสำหรับสาวๆ "

" ห้ารอบ สนามบอล :) "

เสียงไอ่พายุพูดตอบไปอย่างเด็ดขาดก่อนมันจะกระตุกรอยยิ้มชั่วช้าออหมาใฟ้สาวๆผู้น่ารักด้วย..โอ้ งานนี้พี่ช่วยไม่ได้นะครับ เพราะดูจากสายตาพระราชาของเราแล้วหนึ่งในสามคนนี้อนาคตเป็นเมียมันแน่ๆ

" ห้ะ!? นายจะบ้าปะนี่ฉันมาเรียนวิศวะนะ ไม่ได้มาเรียนเตรียมทหารจะวิ่งอะไรขนาดนั้น "

" :) "

" เฮ้ย เยอะไปปะเฮียมันเหนื่อยนะ! "

หลังจากน้องที่ชื่อปลายฝนต่อล้อต่อเถียงกับไอ่พายุอยู่หลายประโยคจนกระทั่งสาวน้อยคนสุดท้ายถึงกับโผงผางขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดทันที และเธอคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน น้องสาวแท้ๆของเฮียพายุเองครับ

" เพลินเฮียบอกให้ทำก็ทำเถอะหน่า "

น้องชื่อเพลิน หน้าตาจัดว่าโคตรจะน่ารักหุ่นก็ดีมีนมมีก้น..ผมเคยเจออยู่หลายครั้งเหมือนกันนะเวลาไปกินเหล้ากันบางครั้งไอ่พายุมันก็จะพาเจ้าหญิงน้อยไปด้วย

พอดีน้องมันเรียนต่างประเทศครับ กลับไทยแค่ช่วงปิดเทอมก็ได้เจอกันแค่ช่วงนั้นแหละ แต่หลังจากนี้คงได้เจอบ่อยขึ้นหวะ เห็นไอ่พายุมันบอกว่าย้ายมาเรียนมหาลัยนี้..แต่ผมก็ไม่คิดว่าจะคณะนี้ด้วยไง

" เรื่องเยอะ... "

แต่ทว่าในตอนนั้นเอง จู่ๆน้ำเสียงที่ไม่ค่อยมีใครได้ยินมันก็ดังขึ้นมาจางๆครับ คล้ายกับบ่นพึมพำแต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว..และที่พีคกว่านั้นคือมันเป็นเสียงของไอ่พีเว้ย โห..เป็นบุญฉิบหายได้เห็นไอ่พีเถียงกับผู้หญิง

" นายว่าใครห้ะ?! "

" เจ้าอารมณ์..."

จริงๆมันจะเถียงกับใครผมจะไม่ว่าเลยนะ แต่นี่เถียงกับน้องเพลินเนี่ยนะ?คิดสั้นปะวะ ผมเคยได้ยินไอ่พายุมันเล่าให้ฟังนะว่ามันเคยแอบเอารถน้องมันไปขับแล้วดันโดนชนเว้ย

โอ้โห..ฝ่ามือนี่ลอยมากระแทกหน้าเต็มๆชาไปอีกสามสี่วัน ผมละกลัวไอ่พีมันจะโดนตบเข้าน่ะสิ..ยิ่งปากพร่อยๆรนหาที่ตายอยู่ไอ่นี่หนิ

" ไอ่เชี่ยพี มึงจะไปหาเรื่องเพลินทำไมวะ ? - - "

หลังจากที่สาวๆสามคนออกไปวิ่งกันไอ่พายุที่ดูท่าทางจะมีคำถามก็ทิ้งตัวลงนั่งแล้วเจาะจงไปที่ไอ่พีทันที แน่นอนครับว่าไม่พ้นเหตุการณ์เมื่อกี้ที่มันเถียงกับน้องเพลินแน่ๆ

" ? "

คือไอ่พีมันไม่ได้ตอบนะ แต่ยักคิ้วเป็นเชิงถามเอาประมาณว่ามึงมีอะไร? แบบเนี่ย..ให้ตายเถอะพระเจ้าทำไมมึงไม่พูดเยอะๆ ทำไมต้องให้เพื่อนลุ้นกูไม่เข้าใจจริงๆ

" เพลินมันหงุดหงิดง่าย ถ้าเมื่อกี้กูไม่ดึงไว้คงตบมึงไปแล้วครับเพื่อน "

ได้ยินไอ่พายุพูดแบบนั้นแล้วผมว่าบางทีปล่อยให้โดนตบก็น่าจะดีนะเผื่อพูดมากขึ้นมาบ้าง..แต่เอาจริงๆการที่มันไปต่อล้อต่อเถียงกับคนอื่นแบบนั้นมันแปลกๆหวะ มันไม่ใช่นิสัยของสัตว์หายากแบบไอ่พีอะ

" น้องมึง... "

ดูท่าแล้วผมว่ามันไม่ได้สนใจที่ไอ่พายุพูดเลยสักนิด เอาง่ายๆคือนึกว่าพูดไรก็พูดอะครับไม่มีเกริ่นไม่มีวอร์ม ปุบปับมากลางเรื่องทีเดียวไรเงี้ย..แล้วดู๊วว พูดมาแค่นี้ไม่จบด้วยเอ้อ ก็ลุ้นกับไปสิครับผองเพื่อนทั้งหลาย

" เออน้องกูแล้วไงต่อ? "

ไอ่พายุเอ่ยถามออกไปด้วยความไม่เข้าใจ..คือพวกกูทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ก็ไม่เข้าใจครับไอ่สัส พูดโคตรจะดีเลย์..แต่ทว่าถ้อยคำต่อมาที่ไอ่พีมันพูดก็ทำให้ทั้งโต๊ะถึงกับซ็อคไปเลยเว้ย

" กูขอ... "

" ห้ะ?! "

" ไอ่เหี้ยพูดตรงสัส -0- "

เหว๋อกันไปข้างนึงเลยครับพ่อแม่พี่น้อง ไม่ผมนี่เค๊ยยยไม่เคยคิดเลยว่าชาตินี้จะได้ยินอะไรแบบนี้ด้วย โอ้..กูปวดหัวแทนไอ่พายุเลยเนี่ย ' กูขอ... ' แค่เนี้ย?

คืออยากได้น้องสาวเขาก็ขอเลยงี้เหรอวะ? ใจเด็ดสัสกูยอมแล้วนี่คนหรืออาหารตามสั่งงงไปหมด เฮ้อ..ผมว่าปล่อยพวกมันไว้ตรงนี้แหละดีละ ชวนนิวเคลียร์ไปหาข้าวกินดีกว่า..เช้านี้ยังไม่ได้กินข้าวเลย

" นิว..แดกข้าวปะ? กูหิวหวะ -3- "

" เออๆไปดิ "

" แหม๋! พูดจาอย่างกลับโลกใบนี้มีแค่เราสองคนงั้นแหละ..ทานโทษนะค่ะมึงเห็นเพื่อนๆตาดำๆที่นั่งโง่กันอยู่เป็นสิบคนตรงนี้มั้ย ตอบบบบ!!? " ในตอนที่ผมกับนิวกำลังจะลุกออกไปจากโต๊ะอีวินนี่กระเทยควายก็แย้งขึ้นมาทันที

" เห็น..แต่จะไปสองคนไงเข้าใจมั้ยพงษ์พัฒน์?? "

" อร๊ายยยยยย!! ทำไมผัวพูดกับเมียแบบนี้หละคะ? แล้วลูกของเราหละ! "

วินนี่โวยวายออกมาอย่างกับเป็นเรื่องจริงก่อนมันจะก้มหน้าลงเอามือลูบท้องคัวเองเหมือนกำลังมีลูก ฮ่าๆ ให้ตายเถอะบ้าเขาไปทุกวันๆละ

" อสุจิไม่ปฏิสนธิกับขี้..โอเคนะพงษ์พัฒน์กูไปละ ฮ่าๆๆๆ ^ ^ "

-----------------------------------------

#ร้ายกาจจจจจจจจมากนั่งกันเป็นสิบชวนคนเดียว เออน่าคิดนะๆ

❤️**จงคอมเม้นด้วยเถิดเพี๊ยงงงงง(เป่ามนต์)**😘❤️