​LURE 12 - YOU BELONG TO ME (มึงเป็นของกู)

GeewPart_

เวลา 12:40

"เออๆ"

"กูเห็นมึงแล้ว"

"เออแค่นี้แหละ" พอคุยโทรศัพท์กับไอ้หนึ่งเสร็จผมก็กดวางสายไป เมื่อกี้ผมพึ่งจะขับรถมาถึงมอ วันนี้รุ่นพี่มีนัดให้มาประชุมคุยกันเรื่องที่ไปเข้าค่ายมา ผมก็เลยต้องมา ตามจริงคิดว่าคงจะมีเรียน แต่ก็ดีแล้ว เพราะจะได้รีบฟังรีบกลับ 

"ไหนไอ้ต้ากับไอ้เรย์วะ?" มาถึงผมก็ถามไอ้หนึ่ง เพราะเห็นมันนั่งอยู่คนเดียว

"ไม่รู้ว่ะ พวกมันไม่ได้บอก" ไอ้หนึ่งมันพูด

"อ๋อ..." ผมตอบก่อนที่จะเดินไปนั่งอีกฝั่ง ไอ้หนึ่งมันก็กดเล่นโทรศัพท์ไป

"มึงแดกข้าวยัง?"

"ไม่หิว..." ผมตอบ วันนี้ผมก็กินแค่มาม่าที่คอนโดตอนเช้า เพราะรู้สึกไม่ค่อยอยากอะไร

"ถามทำไมวะ? มึงหิวหรอ?" ผมถามไอ้หนึ่ง

"ไม่ๆ กูแค่ถาม" มันตอบ ก่อนที่จะกดโทรศัพท์หาใครสักคน ผมก็มองไปรอบๆ ก่อนที่สายตามันจะไปเตะเข้ากับคนสองคนที่กำลังเดินอยู่ข้างๆตึก แต่พอเห็นว่าเป็นไอ้นาวและก็รุ่นพี่คนเดิมคนนั้นที่มันอ่อยเมื่อตอนอยู่ค่าย มันก็ทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที

"สัส..." ผมสบถออดมาเบาๆ ไอ้หนึ่งที่คุยโทรศัพท์เสร็จพอดีมันก็หันมามอง

"เป็นไรวะ?" มันถาม แต่ผมก็ยังจ้องมองสองคนนั้นไม่ละสายตา

"อยากหาเรื่องคนวะ..." ผมพูดตอบ ไอ้หนึ่งมันก็จึงหันไปมองตาม 

"หึ... ระวังโดนรุ่นพี่แย่งคาบไปแดกล่ะมึง" ไอ้หนึ่งมันพูด

"....." ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรต่อ ตอนนี้ขอระงับอารมณ์โกรธไว้ก่อน ยิ่งเห็นมันยิ้มอ่อยๆไอ้หมอนั่นมันก็ยิ่งทำให้ผมหงุดหงิด แม่งแรดชิบหาย บอกอะไรไม่เคยจำเลยหรอวะ มันคงต้องโดนสั่งสอนสักหน่อยแล้วมั้ง...

..

..

14:30

เวลาผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ

หลังจากที่นั่งฟังเรื่องน่าเบื่อๆที่รุ่นพี่พูดจบพวกผมสองคนก็พากันเดินออกมา ตอนนี้คนก็เยอะจนทำให้ผมหาอีกคนไม่เห็น

"เดี๋ยวกูขอตัวไปแกล้งคนก่อนนะ" ไอ้หนึ่งมันพูดก่อนที่จะสาวเท้าเดินตรงไปหาใครคนหนึ่ง ผมก็ไม่ได้สนใจ พยายามมองหาไอ้นาวอยู่นานสองนานแต่ก็ไม่เห็น เลยคิดว่าจะไปนั่งรอที่โต๊ะหินอ่อนที่หน้าตึก 

"ไปไหนของมันวะ..." ผมนั่งลงพร้อมกับบ่นออกมา พยายามมองหาแต่ก็ไม่เจอ อีกใจก็กลัวว่ามันจะไปกับไอ้หมอนั่น 

"ทำไมกูต้องมาหงุดหงิดเรื่องของมึงด้วยวะ..." ผมพูดบ่นออกมาก่อนที่จะลุกขึ้นว่าจะไปล้างหน้าในห้องน้ำสักหน่อย ผมไม่ชอบที่มันคิดแค่ว่ามาอ่อยผม พอได้กันแล้วน้ำแตกก็แค่แยกทาง มันแม่งโคตรปาผมทิ้งเหมือนขี้ คิดแล้วก็หงุดหงิด ผมเดินมาจนถึงห้องน้ำชายตอนนี้ก็ไม่มีใครสักคน

"ผมรักนาวนะครับ..." เสียงดังขึ้นมาจากทางด้านหลังพอหันไปมองก็เห็นเป็นห้องน้ำที่ถูกปิดไว้อยู่ 

"อ๊ะ... อย่าจับสิ..." แต่พอได้ยินเสียงของใครอีกคนมันก็ทำให้ผมสติหลุดทันที

ก๊อกๆๆๆ

"....." ผมจัดการเคาะลงไปพร้อมกับยืนรอด้วยความโมโห แต่ก็ไร้วีแววว่าจะมีคนเปิด

ก๊อกๆๆๆๆ

ผมจึงเคาะลงไปอีก

แกร๊ก...

"กิว..." คนที่เปิดออกมาคือไอ้นาว มันทำหน้าตกใจพร้อมกับเรียกชื่อของผมออกม เสื้อของมันก็ถูกปลดกระดุมออกหนึ่งเม็ด ผมก็ยังคงมองไปที่หน้ามันนิ่งๆ ก่อนที่จะมองเลยผ่านไปยังคนที่อยู่ทางด้านหลัง แต่กลับเป็นผู้ชายคนอื่น ที่ไม่ใช่รุ่นพี่

"มึงอยากขนาดนั้นเลยหรอวะ?" ผมถามันเสียงเรียบ ทั้งๆที่ตามจริงผมสามารถฆ่าพวกมันสองคนให้ตายทั้งเป็นไปเลยก็ได้

"มึงเป็นใครวะ?" ไอ้คนที่อยู่ทางด้านหลัง มันแทรกตัวออกมาเผชิญหน้ากับผม 

ผั่วะ!!!

แต่มีหรอที่ผมจะเสียเวลายืนคุยกับมัน 

ตุบตับๆ

"ไอ้สัส!" มันตะโกนด่าก่อนที่จะสวนมันเข้ามาหาผม ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าอีกคนจะทำหน้ายังไง ได้ยินอย่างเดียวคือเสียงมันวิ่งออกไป 

ผลั่ก!

ผมใช้ตีนถีบไอ้คนที่กำลังกัดกันกับผมให้เข้าไปในห้องน้ำจนมันเสียหลักล้ม แล้วผมก็รีบวิ่งตามอีกคนออกไปทันที

"คิดจะหนีกูหรอ..." พอวิ่งออกมาก็เห็นไอ้นาวมันกำลังวิ่งหนี ผมก็รีบเริ่งสปีดวิ่งตรงไปหามันทันที 

"นาว!"

หมั่บ!

ผมตะโกนพร้อมกับกระชากเสื้อของมันกลับมาจนมันเสียหลักเกือบจะล้ม 

"ปล่อย!" มันพยายามดิ้นแต่ผมก็ดึงกระชากลากมันตรงไปยังโรงจอดรถ คนก็พากันหันมามองเต็ม ตอนนี้ไม่บอกก็รู้ว่าผิวขาวๆของมันคงจะแดงไปหมดแล้ว

"ไอ้กิวปล่อย!" 

ผลั่ก!

ผมเหวี่ยงมันอัดเข้าไปที่กำแพงของโรงจอดรถอย่างแรงจนมันทรุดตัวล้มลง

..

NowPart_

ผมไม่คิดเลยว่ามันจะมาเจอผมในตอนแบบนี้ คิดว่าคงจะหนีรอดจากมันแล้ว แต่มันยังคงมายุ่งกับผม แถมยังใช้กำลังกับผมจนผมรู้สึกเจ็บตัวไปหมด

"กูเจ็บ..." ผมพูดออกมาเสียงแผ่ว ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่กำลังทำสายตาเหมือนจะฆ่าผมให้ตายทั้งเป็น

"อยากทำไมไม่บอกกู..." ไอ้กิวมันพูดใส่ผม ก่อนที่จะกระชากแขนผมให้ลุกขึ้นแล้วก็ดันผมเข้าไปในรถของมัน ก่อนที่จะปิดประตูไว้ ผมพยายามจะเปิดประตูรถออกแต่ก็เปิดไม่ได้ สงสัยมันคงจะล็อกอัตโนมัต

"...." พอมันเข้ามาในรถผมก็หยุดนิ่งแล้วก็หันหน้าหนีทันที มันก็รีบสตาร์ทรถแล้วก็ขับออกไป

"จะไปไหน?" ผมถาม

"ก็มึงอยากไม่ใช่หรอ?" มันพูด แค่นี้ผมก็รู้แล้วว่ามันจะทำอะไรผม

"ไอ้กิว ได้โปรดเลิกยุ่งกับกูได้ไหม คือได้กันแล้วก็ไม่ใช่ว่าเราจะเป็นอะไรกันนะ" ผมพูดบอก 

"หึ... มึงคิดผิด..." มันยิ้มมุมปากพร้อมกับพูดออกมาเสียงนิ่ง ผมแทบจะร้องไห้ออกมาทันที ตายแน่กู ไม่รอดแน่ๆ ผมหันไปมองหน้ามันด้วยสายตาที่ทำอะไรไม่ได้ มันก็เอาแต่ขับรถไม่หันมามองผมเลยแม้แต่นิดเดียว จนกระทั่งรถมาถึงคอนโดแห่งหนึ่ง ร่างของผมถูกมันกระชากให้เดินตามเข้าไปในคอนโด ถึงจะพยายามห้ามหรือขัดขื่นมากแค่ผมก็ไม่สามารถที่จะสู้แรงของมันได้เลย คนอื่นก็ได้แต่มองไม่ยอมเข้ามาช่วย

เพี๊ยะ!

พอประตูลิฟต์ปิดลงผมก็ตบเข้าไปที่ใบหน้าหล่อๆของคนที่ไม่ได้สติทันที ชุดนักศึกษาของผมมันก็หลุดลุ่ยจนเหมือนกับคนที่เพิ่งโดนรุมโทรมมา

"มีสติหน่อย!" ผมตะคอกบอกมัน

"กูไม่ได้เป็นของมึงนะไอ้สัส!" ผมตะคอกด่ามันเข้าไปอีก มันก็หันมามองหน้าผมก่อนที่จะใช้ลิ้นดังกระพุ้งแก้ม

เพี๊ยะ!

ร่างของผมเซจนเกือบจะล้มทันทีเมื่อมันตบเข้ามาที่ใบหน้าของผมกลับอย่างเต็มแรง ไม่บอกก็รู้ว่าแรงของมันมากแค่ไหน ผมค่อยๆยกมือขึ้นมาจับไปที่ใบหน้าใสๆที่มีรอยแดงปรากฏขึ้นมา แถมยังมีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก

"แรดเหี้ยๆแบบมึง มันต้องเจอกู..." มันพูดเสียงเรียบก่อนที่จะกระชากผมออกไปจากลิฟต์อย่างแรง 

"กูเกลียดมึง!" ผมได้แต่ตะคอกด่ามันกลับแต่มันก็ไม่สนใจ มันรุนแรงกับผมมากเกินไปแล้ว 

อึก!

พอประตูห้องถูกเปิดออกร่างของผมก็ถูกเหวี่ยงเข้าไปอย่างแรง จนเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น 

ตึ้ง!

เสียงประตูห้องกระแทกปิดลงเสียงดังพร้อมกับร่างของไอ้กิวที่ตรงเข้ามาหาผมที่ยังคงนั่งจุกอยู่ มันก็ยืนมองผมด้วยสายตานิ่งๆผมก็มองมันด้วยสายตาโกรธๆแต่ก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว 

WriterPart_

ร่างสูงค่อยๆนั่งลงยองๆพร้อมกับใช้มือจับเข้าไปที่ปลายคางของคนที่นั่งเอ่อน้ำตา คนตัวเล็กก็ได้แต่มองเข้าไปที่ดวงตาของเขาโดยที่ไม่ได้คิดที่จะปัดมือออกแต่อย่างไร

"ครั้งที่แล้วมึงยอมใช้ปากใส่ถุงให้กูดีๆ แต่ครั้งนี้... มึงเตรียมตายคาเตียงไว้ได้เลย... "

"เพราะกูจะเสียบสดแม้ว่ามึงจะขัดขืนกูจนแทบตายก็ตาม..." กิวพูดเสียงเย้ายวน นาวก็สะบัดหน้าของเขาหนีทันที

"กูเกลียดมึง..." ร่างบางพูดออกมาเบาๆ กิวก็ได้แต่ยกยิ้มมุมปากก่อนที่เขาจะช้อนอุ้มร่างของคนตัวเล็กขึ้นอย่างกะทันหัน

พรึ่บ!

"อ๊ะ! ไอ้เหี้ยปล่อย!" นาวพยายามดิ้นพร้อมกับทุบไปที่แผ่นหลังหนา แต่ไม่นานร่างของเขาก็ถูกโยนลงบนเตียงนอนนุ่มอย่างแรง นาวพยายามใช้โอกาสที่กิวยังไม่ขึ้นมาคลานหนีเพื่อที่จะหนีลงไปอีกฝั่ง

อึก!

แต่หลังของเขาก็ถูกกดลงให้คาไว้อยู่กับเตียงนอนจนขยับไปไหนไม่ได้ 

"อื้ออ... ปล่อย!" นาวพยายามดิ้นพร้อมกับหันไปมองคนที่นั่งทับหลังของเขาไว้อยู่ แต่พอเห็นสิ่งที่กิวกำลังถืออยู่ในมือมันก็ทำให้เขาถึงกับชะงักทันที...

"จะอยู่เฉยๆให้กูกระแทกหรืออยากจะเล่นแบบโหดๆ" กิวพูดพร้อมกับใช้กรรไกรลากไปกับแผ่นหลังของคนตัวเล็ก

"มึงมันโรคจิต!" นาวตะโกนด่าทั้งน้ำตา เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะมาเจอกับคนแบบนี้

กรีด...

กางเกงสแล็คสีดำถูกกรรไกรคมตัดออกจนเป็รูโหว่ให้เห็นชั้นในสีขาวที่ช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็ก 

"ฮึก... ทำไม..." นาวได้แต่ร้องไห้พร้อมกับใช้มือบีบกำผ้าปูที่นอนสีขาวไว้อย่างทำอะไรไม่ได้

ขืด...

เสียงตัดกางเกงชั้นในสีขาวดังขึ้น จนทำให้เห็นร่องของช่องทางของคนที่โดนนั่งกดทับไว้อยู่

พรึ่บ!

สะโพกของคนตัวเล็กถูกจับให้ยกขึ้นพร้อมกับกดแผ่นหลังลง จนทำให้สะโพกของเขาแอ่นลอยรอรับบางสิ่งบางอย่างที่ถูกเตรียมไว้ตั้งนานแล้ว

"มึงมัน..."

สวบ!

"โอ๊ย! เจ็บ.... เอาออกไป..." ไม่มีแม้แต่คำบอกกล่าวหรือการเบิกทางใดๆ แก่นกายสดๆขนาดใหญ่ก็ถูกเสียบเข้าไปผ่านช่องกางเกงขาดที่ถูกตัดออก เลือดสีสดค่อยๆไหลออกมาอย่างหักห้ามไม่ได้ แต่มีหรอที่คนอย่างกิวจะหยุด ถึงแม้ช่องทางของคนตัวเล็กจะบีดรัดท่อนลำของเขามากแค่ไหน แต่เขาก็ยิ่งถอดออกแล้วก็เสียบเข้าไปแรงๆจนทำให้นาวร้องออกมาอย่างทรมาน

"ฮึก... อื้อออ... เกลียดมึง..." เสียงอวดครวญพร้อมกับแรงขยับตามแรงของคนที่อยู่ทางด้านหลังยังคงดังขึ้นมาลั่นห้องอยู่เรื่อยๆ กิวตอนนี้ก็รู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก เขากระแทกสะโพกพร้อมกับมองท่อนลำที่ผุดเข้าไปผุดออก อาจจะมีน้ำสีแดงสดๆติดออกมาตามแต่เขาก็ไม่สนใจ 

"อืมม... อยากมากไม่ใช่หรอ?" 

ป๊าบ!

คนตัวสูงพูดพร้อมกับตีเข้าไปที่สะโพกอวบ ถึงจะผ่านกางเกงแต่มันก็ทำให้นาวร้องออกมาเสียงดัง

"ฮืออ... อื้ออ..." ร่างบางได้แต่ร้องครางออกมาอย่างทรมาน ถึงจะมีความเสียวแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขามีความสุขเลย เขาทั้งรู้สึกโกรธแค้นทั้งรู้สึกเสียใจที่ตัวเองคิดผิดที่มาอ่อยคนแบบนี้ ไม่นานเสื้อของกิวก็ถูกถอดออกพร้อมกับโยนทิ้ง ร่างของคนที่นอนร้องไห้อยู่ก็ค่อยๆถูกพลิกกลับมานอนหงายพร้อมกับแรงกระชากเสื้อนักศึกษาจนกระดุมหลุดออกเป็นเม็ดๆ

อึก!

"ซี้ด..." นาวได้แต่ขยับตามแรงกระแทกพร้อมกับสบตามองคนตัวสูงด้วยสายตาที่ผิดหวังและก็โกรธแค้น เขาผิดหวังที่เขาประเมินคนที่จะอ่อยผิดพลาดไป เข็มขัดยาวทั้งสองถูกโยนลงที่พื้น ไม่นานก็ตามด้วยกางเกงขายาวสีดำทั้งสองจนร่างของทั้งสองเปลื่อยเปล่า...

ปั๊บ! ป๊บ!

แรงกระแทกยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเสียวและสะใจมากแค่ไหนกิวก็ยิ่งเพิ่มแรงมากขึ้น

"หึ... อืมมม..." ร่างสูงกระตุกยิ้มมุมปากออกมาอย่างผู้ชนะก่อนที่เขาจะก้มลงไปขบกัดที่ซอกคอขาวๆแรงๆจนมันเป็นรอยเขี้ยว นาวก็ได้แต่ใช้มือดันหน้าท้องแกร่งกับไหล่แกร่งไว้ เขาทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากจะยอมรับแรงกระแทกที่แสนจะรุนแรง เหงือมันก็ไหลออกมาไม่หยุด น้ำตาก็เริ่มที่จะแห้งจนเป็นคราบ เสียงครางก็ดังออกมาอย่างหักห้ามไม่ได้ 

"จะแตกแล้ว..."

ปั๊บ!

"อึก.... อ่าาาาห์..." ร้องครางออกมายังไม่ทันจะขาดคำเสียงเนื้อกระทบเนื้อก็ดังขึ้นมาแรงๆหนึ่งครั้ง ก่อนที่จะมีเสียงครางลากยาวตามออกมาเนื่องจะน้ำสีขาวขุ่นถูกฉีดพ้นเข้าไปในตัวของนาวและมันก็เยอะจนทำให้ไหลย้อนออกมาเลาะที่นอน...

..

..

..

จนเกือบจะห้าโมงเย็นแล้ว

"อ่าาาห์... พอกิว..." เสียงครางพร้อมกับเสียงร้องขอจากคนตัวเล็กยังคงดังขึ้นมาไม่หยุด เขาเหนื่อย เขายอมแล้ว ได้โปรดหยุดเถอะ พอสักที 

อึก! อึก!

"อ่าาาาห์..." แรงกระแทกเข้ามาแรงๆสองครั้งสุดท้าย ก่อนที่กิวจะปลดปล่อยเข้าไปในร่างของคนตัวเล็กเป็นครั้งที่สี่จนมันไหลย้อนทะลักออกมาพร้อมกับน้ำสีแดง นาวเองก็ปลดปล่อยออกมาหลายครั้งแล้วเช่นกัน คนตัวสูงค่อยๆก้มลงไปจูบดูดปากแลกลิ้นกับคนใต้ร่างสักพัก ก่อนที่จะได้ถอดท่อนลำออก แล้วคนตัวเล็กก็สลบลงไปโดยไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำ

"...." กิวค่อยๆลุกขึ้นลงไปใส่กางเกงบ็อกเซอร์ก่อนที่จะออกไปสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียง หันมองขึ้นมาบนเตียงก็เห็นร่างขาวๆเปลื่อยเปล่าของนาวที่มันมีรอยแดงที่เขาสร้างไว้อยู่เต็มไปหมดปรากฏอยู่

"หึ... อ่อยผิดคนแล้วครับ..." 

EMMA HEARTFILIA

ขอโทษที่มาอัพช้าครับ 💙