LURE 12 - YOU BELONG TO ME (มึงเป็นของกู)
GeewPart_
เวลา 12:40
"เออๆ"
"กูเห็นมึงแล้ว"
"เออแค่นี้แหละ" พอคุยโทรศัพท์กับไอ้หนึ่งเสร็จผมก็กดวางสายไป เมื่อกี้ผมพึ่งจะขับรถมาถึงมอ วันนี้รุ่นพี่มีนัดให้มาประชุมคุยกันเรื่องที่ไปเข้าค่ายมา ผมก็เลยต้องมา ตามจริงคิดว่าคงจะมีเรียน แต่ก็ดีแล้ว เพราะจะได้รีบฟังรีบกลับ
"ไหนไอ้ต้ากับไอ้เรย์วะ?" มาถึงผมก็ถามไอ้หนึ่ง เพราะเห็นมันนั่งอยู่คนเดียว
"ไม่รู้ว่ะ พวกมันไม่ได้บอก" ไอ้หนึ่งมันพูด
"อ๋อ..." ผมตอบก่อนที่จะเดินไปนั่งอีกฝั่ง ไอ้หนึ่งมันก็กดเล่นโทรศัพท์ไป
"มึงแดกข้าวยัง?"
"ไม่หิว..." ผมตอบ วันนี้ผมก็กินแค่มาม่าที่คอนโดตอนเช้า เพราะรู้สึกไม่ค่อยอยากอะไร
"ถามทำไมวะ? มึงหิวหรอ?" ผมถามไอ้หนึ่ง
"ไม่ๆ กูแค่ถาม" มันตอบ ก่อนที่จะกดโทรศัพท์หาใครสักคน ผมก็มองไปรอบๆ ก่อนที่สายตามันจะไปเตะเข้ากับคนสองคนที่กำลังเดินอยู่ข้างๆตึก แต่พอเห็นว่าเป็นไอ้นาวและก็รุ่นพี่คนเดิมคนนั้นที่มันอ่อยเมื่อตอนอยู่ค่าย มันก็ทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที
"สัส..." ผมสบถออดมาเบาๆ ไอ้หนึ่งที่คุยโทรศัพท์เสร็จพอดีมันก็หันมามอง
"เป็นไรวะ?" มันถาม แต่ผมก็ยังจ้องมองสองคนนั้นไม่ละสายตา
"อยากหาเรื่องคนวะ..." ผมพูดตอบ ไอ้หนึ่งมันก็จึงหันไปมองตาม
"หึ... ระวังโดนรุ่นพี่แย่งคาบไปแดกล่ะมึง" ไอ้หนึ่งมันพูด
"....." ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรต่อ ตอนนี้ขอระงับอารมณ์โกรธไว้ก่อน ยิ่งเห็นมันยิ้มอ่อยๆไอ้หมอนั่นมันก็ยิ่งทำให้ผมหงุดหงิด แม่งแรดชิบหาย บอกอะไรไม่เคยจำเลยหรอวะ มันคงต้องโดนสั่งสอนสักหน่อยแล้วมั้ง...
..
..
14:30
เวลาผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ
หลังจากที่นั่งฟังเรื่องน่าเบื่อๆที่รุ่นพี่พูดจบพวกผมสองคนก็พากันเดินออกมา ตอนนี้คนก็เยอะจนทำให้ผมหาอีกคนไม่เห็น
"เดี๋ยวกูขอตัวไปแกล้งคนก่อนนะ" ไอ้หนึ่งมันพูดก่อนที่จะสาวเท้าเดินตรงไปหาใครคนหนึ่ง ผมก็ไม่ได้สนใจ พยายามมองหาไอ้นาวอยู่นานสองนานแต่ก็ไม่เห็น เลยคิดว่าจะไปนั่งรอที่โต๊ะหินอ่อนที่หน้าตึก
"ไปไหนของมันวะ..." ผมนั่งลงพร้อมกับบ่นออกมา พยายามมองหาแต่ก็ไม่เจอ อีกใจก็กลัวว่ามันจะไปกับไอ้หมอนั่น
"ทำไมกูต้องมาหงุดหงิดเรื่องของมึงด้วยวะ..." ผมพูดบ่นออกมาก่อนที่จะลุกขึ้นว่าจะไปล้างหน้าในห้องน้ำสักหน่อย ผมไม่ชอบที่มันคิดแค่ว่ามาอ่อยผม พอได้กันแล้วน้ำแตกก็แค่แยกทาง มันแม่งโคตรปาผมทิ้งเหมือนขี้ คิดแล้วก็หงุดหงิด ผมเดินมาจนถึงห้องน้ำชายตอนนี้ก็ไม่มีใครสักคน
"ผมรักนาวนะครับ..." เสียงดังขึ้นมาจากทางด้านหลังพอหันไปมองก็เห็นเป็นห้องน้ำที่ถูกปิดไว้อยู่
"อ๊ะ... อย่าจับสิ..." แต่พอได้ยินเสียงของใครอีกคนมันก็ทำให้ผมสติหลุดทันที
ก๊อกๆๆๆ
"....." ผมจัดการเคาะลงไปพร้อมกับยืนรอด้วยความโมโห แต่ก็ไร้วีแววว่าจะมีคนเปิด
ก๊อกๆๆๆๆ
ผมจึงเคาะลงไปอีก
แกร๊ก...
"กิว..." คนที่เปิดออกมาคือไอ้นาว มันทำหน้าตกใจพร้อมกับเรียกชื่อของผมออกม เสื้อของมันก็ถูกปลดกระดุมออกหนึ่งเม็ด ผมก็ยังคงมองไปที่หน้ามันนิ่งๆ ก่อนที่จะมองเลยผ่านไปยังคนที่อยู่ทางด้านหลัง แต่กลับเป็นผู้ชายคนอื่น ที่ไม่ใช่รุ่นพี่
"มึงอยากขนาดนั้นเลยหรอวะ?" ผมถามันเสียงเรียบ ทั้งๆที่ตามจริงผมสามารถฆ่าพวกมันสองคนให้ตายทั้งเป็นไปเลยก็ได้
"มึงเป็นใครวะ?" ไอ้คนที่อยู่ทางด้านหลัง มันแทรกตัวออกมาเผชิญหน้ากับผม
ผั่วะ!!!
แต่มีหรอที่ผมจะเสียเวลายืนคุยกับมัน
ตุบตับๆ
"ไอ้สัส!" มันตะโกนด่าก่อนที่จะสวนมันเข้ามาหาผม ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าอีกคนจะทำหน้ายังไง ได้ยินอย่างเดียวคือเสียงมันวิ่งออกไป
ผลั่ก!
ผมใช้ตีนถีบไอ้คนที่กำลังกัดกันกับผมให้เข้าไปในห้องน้ำจนมันเสียหลักล้ม แล้วผมก็รีบวิ่งตามอีกคนออกไปทันที
"คิดจะหนีกูหรอ..." พอวิ่งออกมาก็เห็นไอ้นาวมันกำลังวิ่งหนี ผมก็รีบเริ่งสปีดวิ่งตรงไปหามันทันที
"นาว!"
หมั่บ!
ผมตะโกนพร้อมกับกระชากเสื้อของมันกลับมาจนมันเสียหลักเกือบจะล้ม
"ปล่อย!" มันพยายามดิ้นแต่ผมก็ดึงกระชากลากมันตรงไปยังโรงจอดรถ คนก็พากันหันมามองเต็ม ตอนนี้ไม่บอกก็รู้ว่าผิวขาวๆของมันคงจะแดงไปหมดแล้ว
"ไอ้กิวปล่อย!"
ผลั่ก!
ผมเหวี่ยงมันอัดเข้าไปที่กำแพงของโรงจอดรถอย่างแรงจนมันทรุดตัวล้มลง
..
NowPart_
ผมไม่คิดเลยว่ามันจะมาเจอผมในตอนแบบนี้ คิดว่าคงจะหนีรอดจากมันแล้ว แต่มันยังคงมายุ่งกับผม แถมยังใช้กำลังกับผมจนผมรู้สึกเจ็บตัวไปหมด
"กูเจ็บ..." ผมพูดออกมาเสียงแผ่ว ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่กำลังทำสายตาเหมือนจะฆ่าผมให้ตายทั้งเป็น
"อยากทำไมไม่บอกกู..." ไอ้กิวมันพูดใส่ผม ก่อนที่จะกระชากแขนผมให้ลุกขึ้นแล้วก็ดันผมเข้าไปในรถของมัน ก่อนที่จะปิดประตูไว้ ผมพยายามจะเปิดประตูรถออกแต่ก็เปิดไม่ได้ สงสัยมันคงจะล็อกอัตโนมัต
"...." พอมันเข้ามาในรถผมก็หยุดนิ่งแล้วก็หันหน้าหนีทันที มันก็รีบสตาร์ทรถแล้วก็ขับออกไป
"จะไปไหน?" ผมถาม
"ก็มึงอยากไม่ใช่หรอ?" มันพูด แค่นี้ผมก็รู้แล้วว่ามันจะทำอะไรผม
"ไอ้กิว ได้โปรดเลิกยุ่งกับกูได้ไหม คือได้กันแล้วก็ไม่ใช่ว่าเราจะเป็นอะไรกันนะ" ผมพูดบอก
"หึ... มึงคิดผิด..." มันยิ้มมุมปากพร้อมกับพูดออกมาเสียงนิ่ง ผมแทบจะร้องไห้ออกมาทันที ตายแน่กู ไม่รอดแน่ๆ ผมหันไปมองหน้ามันด้วยสายตาที่ทำอะไรไม่ได้ มันก็เอาแต่ขับรถไม่หันมามองผมเลยแม้แต่นิดเดียว จนกระทั่งรถมาถึงคอนโดแห่งหนึ่ง ร่างของผมถูกมันกระชากให้เดินตามเข้าไปในคอนโด ถึงจะพยายามห้ามหรือขัดขื่นมากแค่ผมก็ไม่สามารถที่จะสู้แรงของมันได้เลย คนอื่นก็ได้แต่มองไม่ยอมเข้ามาช่วย
เพี๊ยะ!
พอประตูลิฟต์ปิดลงผมก็ตบเข้าไปที่ใบหน้าหล่อๆของคนที่ไม่ได้สติทันที ชุดนักศึกษาของผมมันก็หลุดลุ่ยจนเหมือนกับคนที่เพิ่งโดนรุมโทรมมา
"มีสติหน่อย!" ผมตะคอกบอกมัน
"กูไม่ได้เป็นของมึงนะไอ้สัส!" ผมตะคอกด่ามันเข้าไปอีก มันก็หันมามองหน้าผมก่อนที่จะใช้ลิ้นดังกระพุ้งแก้ม
เพี๊ยะ!
ร่างของผมเซจนเกือบจะล้มทันทีเมื่อมันตบเข้ามาที่ใบหน้าของผมกลับอย่างเต็มแรง ไม่บอกก็รู้ว่าแรงของมันมากแค่ไหน ผมค่อยๆยกมือขึ้นมาจับไปที่ใบหน้าใสๆที่มีรอยแดงปรากฏขึ้นมา แถมยังมีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก
"แรดเหี้ยๆแบบมึง มันต้องเจอกู..." มันพูดเสียงเรียบก่อนที่จะกระชากผมออกไปจากลิฟต์อย่างแรง
"กูเกลียดมึง!" ผมได้แต่ตะคอกด่ามันกลับแต่มันก็ไม่สนใจ มันรุนแรงกับผมมากเกินไปแล้ว
อึก!
พอประตูห้องถูกเปิดออกร่างของผมก็ถูกเหวี่ยงเข้าไปอย่างแรง จนเสียหลักล้มลงไปกองกับพื้น
ตึ้ง!
เสียงประตูห้องกระแทกปิดลงเสียงดังพร้อมกับร่างของไอ้กิวที่ตรงเข้ามาหาผมที่ยังคงนั่งจุกอยู่ มันก็ยืนมองผมด้วยสายตานิ่งๆผมก็มองมันด้วยสายตาโกรธๆแต่ก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
WriterPart_
ร่างสูงค่อยๆนั่งลงยองๆพร้อมกับใช้มือจับเข้าไปที่ปลายคางของคนที่นั่งเอ่อน้ำตา คนตัวเล็กก็ได้แต่มองเข้าไปที่ดวงตาของเขาโดยที่ไม่ได้คิดที่จะปัดมือออกแต่อย่างไร
"ครั้งที่แล้วมึงยอมใช้ปากใส่ถุงให้กูดีๆ แต่ครั้งนี้... มึงเตรียมตายคาเตียงไว้ได้เลย... "
"เพราะกูจะเสียบสดแม้ว่ามึงจะขัดขืนกูจนแทบตายก็ตาม..." กิวพูดเสียงเย้ายวน นาวก็สะบัดหน้าของเขาหนีทันที
"กูเกลียดมึง..." ร่างบางพูดออกมาเบาๆ กิวก็ได้แต่ยกยิ้มมุมปากก่อนที่เขาจะช้อนอุ้มร่างของคนตัวเล็กขึ้นอย่างกะทันหัน
พรึ่บ!
"อ๊ะ! ไอ้เหี้ยปล่อย!" นาวพยายามดิ้นพร้อมกับทุบไปที่แผ่นหลังหนา แต่ไม่นานร่างของเขาก็ถูกโยนลงบนเตียงนอนนุ่มอย่างแรง นาวพยายามใช้โอกาสที่กิวยังไม่ขึ้นมาคลานหนีเพื่อที่จะหนีลงไปอีกฝั่ง
อึก!
แต่หลังของเขาก็ถูกกดลงให้คาไว้อยู่กับเตียงนอนจนขยับไปไหนไม่ได้
"อื้ออ... ปล่อย!" นาวพยายามดิ้นพร้อมกับหันไปมองคนที่นั่งทับหลังของเขาไว้อยู่ แต่พอเห็นสิ่งที่กิวกำลังถืออยู่ในมือมันก็ทำให้เขาถึงกับชะงักทันที...
"จะอยู่เฉยๆให้กูกระแทกหรืออยากจะเล่นแบบโหดๆ" กิวพูดพร้อมกับใช้กรรไกรลากไปกับแผ่นหลังของคนตัวเล็ก
"มึงมันโรคจิต!" นาวตะโกนด่าทั้งน้ำตา เขาไม่คิดเลยว่าเขาจะมาเจอกับคนแบบนี้
กรีด...
กางเกงสแล็คสีดำถูกกรรไกรคมตัดออกจนเป็รูโหว่ให้เห็นชั้นในสีขาวที่ช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็ก
"ฮึก... ทำไม..." นาวได้แต่ร้องไห้พร้อมกับใช้มือบีบกำผ้าปูที่นอนสีขาวไว้อย่างทำอะไรไม่ได้
ขืด...
เสียงตัดกางเกงชั้นในสีขาวดังขึ้น จนทำให้เห็นร่องของช่องทางของคนที่โดนนั่งกดทับไว้อยู่
พรึ่บ!
สะโพกของคนตัวเล็กถูกจับให้ยกขึ้นพร้อมกับกดแผ่นหลังลง จนทำให้สะโพกของเขาแอ่นลอยรอรับบางสิ่งบางอย่างที่ถูกเตรียมไว้ตั้งนานแล้ว
"มึงมัน..."
สวบ!
"โอ๊ย! เจ็บ.... เอาออกไป..." ไม่มีแม้แต่คำบอกกล่าวหรือการเบิกทางใดๆ แก่นกายสดๆขนาดใหญ่ก็ถูกเสียบเข้าไปผ่านช่องกางเกงขาดที่ถูกตัดออก เลือดสีสดค่อยๆไหลออกมาอย่างหักห้ามไม่ได้ แต่มีหรอที่คนอย่างกิวจะหยุด ถึงแม้ช่องทางของคนตัวเล็กจะบีดรัดท่อนลำของเขามากแค่ไหน แต่เขาก็ยิ่งถอดออกแล้วก็เสียบเข้าไปแรงๆจนทำให้นาวร้องออกมาอย่างทรมาน
"ฮึก... อื้อออ... เกลียดมึง..." เสียงอวดครวญพร้อมกับแรงขยับตามแรงของคนที่อยู่ทางด้านหลังยังคงดังขึ้นมาลั่นห้องอยู่เรื่อยๆ กิวตอนนี้ก็รู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก เขากระแทกสะโพกพร้อมกับมองท่อนลำที่ผุดเข้าไปผุดออก อาจจะมีน้ำสีแดงสดๆติดออกมาตามแต่เขาก็ไม่สนใจ
"อืมม... อยากมากไม่ใช่หรอ?"
ป๊าบ!
คนตัวสูงพูดพร้อมกับตีเข้าไปที่สะโพกอวบ ถึงจะผ่านกางเกงแต่มันก็ทำให้นาวร้องออกมาเสียงดัง
"ฮืออ... อื้ออ..." ร่างบางได้แต่ร้องครางออกมาอย่างทรมาน ถึงจะมีความเสียวแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขามีความสุขเลย เขาทั้งรู้สึกโกรธแค้นทั้งรู้สึกเสียใจที่ตัวเองคิดผิดที่มาอ่อยคนแบบนี้ ไม่นานเสื้อของกิวก็ถูกถอดออกพร้อมกับโยนทิ้ง ร่างของคนที่นอนร้องไห้อยู่ก็ค่อยๆถูกพลิกกลับมานอนหงายพร้อมกับแรงกระชากเสื้อนักศึกษาจนกระดุมหลุดออกเป็นเม็ดๆ
อึก!
"ซี้ด..." นาวได้แต่ขยับตามแรงกระแทกพร้อมกับสบตามองคนตัวสูงด้วยสายตาที่ผิดหวังและก็โกรธแค้น เขาผิดหวังที่เขาประเมินคนที่จะอ่อยผิดพลาดไป เข็มขัดยาวทั้งสองถูกโยนลงที่พื้น ไม่นานก็ตามด้วยกางเกงขายาวสีดำทั้งสองจนร่างของทั้งสองเปลื่อยเปล่า...
ปั๊บ! ป๊บ!
แรงกระแทกยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเสียวและสะใจมากแค่ไหนกิวก็ยิ่งเพิ่มแรงมากขึ้น
"หึ... อืมมม..." ร่างสูงกระตุกยิ้มมุมปากออกมาอย่างผู้ชนะก่อนที่เขาจะก้มลงไปขบกัดที่ซอกคอขาวๆแรงๆจนมันเป็นรอยเขี้ยว นาวก็ได้แต่ใช้มือดันหน้าท้องแกร่งกับไหล่แกร่งไว้ เขาทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากจะยอมรับแรงกระแทกที่แสนจะรุนแรง เหงือมันก็ไหลออกมาไม่หยุด น้ำตาก็เริ่มที่จะแห้งจนเป็นคราบ เสียงครางก็ดังออกมาอย่างหักห้ามไม่ได้
"จะแตกแล้ว..."
ปั๊บ!
"อึก.... อ่าาาาห์..." ร้องครางออกมายังไม่ทันจะขาดคำเสียงเนื้อกระทบเนื้อก็ดังขึ้นมาแรงๆหนึ่งครั้ง ก่อนที่จะมีเสียงครางลากยาวตามออกมาเนื่องจะน้ำสีขาวขุ่นถูกฉีดพ้นเข้าไปในตัวของนาวและมันก็เยอะจนทำให้ไหลย้อนออกมาเลาะที่นอน...
..
..
..
จนเกือบจะห้าโมงเย็นแล้ว
"อ่าาาห์... พอกิว..." เสียงครางพร้อมกับเสียงร้องขอจากคนตัวเล็กยังคงดังขึ้นมาไม่หยุด เขาเหนื่อย เขายอมแล้ว ได้โปรดหยุดเถอะ พอสักที
อึก! อึก!
"อ่าาาาห์..." แรงกระแทกเข้ามาแรงๆสองครั้งสุดท้าย ก่อนที่กิวจะปลดปล่อยเข้าไปในร่างของคนตัวเล็กเป็นครั้งที่สี่จนมันไหลย้อนทะลักออกมาพร้อมกับน้ำสีแดง นาวเองก็ปลดปล่อยออกมาหลายครั้งแล้วเช่นกัน คนตัวสูงค่อยๆก้มลงไปจูบดูดปากแลกลิ้นกับคนใต้ร่างสักพัก ก่อนที่จะได้ถอดท่อนลำออก แล้วคนตัวเล็กก็สลบลงไปโดยไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำ
"...." กิวค่อยๆลุกขึ้นลงไปใส่กางเกงบ็อกเซอร์ก่อนที่จะออกไปสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียง หันมองขึ้นมาบนเตียงก็เห็นร่างขาวๆเปลื่อยเปล่าของนาวที่มันมีรอยแดงที่เขาสร้างไว้อยู่เต็มไปหมดปรากฏอยู่
"หึ... อ่อยผิดคนแล้วครับ..."
EMMA HEARTFILIA
ขอโทษที่มาอัพช้าครับ 💙