หลงเข้ามาแล้วก็อ่านสักนิด
"คุณเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา คุณจะว่าอะไรไหม ถ้าฉันจะขอบริจาคน้ำเชื้อจากคุณ" เทเลอลีนเอ่ยปากขอกับเขาไปตรงๆ เพราะเธอตั้งเป้าหมายเอาไว้แล้วว่า ผู้ชายคนนี้แหละที่จะเป็นพ่อพันธุ์ที่เพอร์เฟคที่สุดสำหรับลูกของเธอ ทั้งรูปร่าง หน้าตา ผิวพรรณ เขามีพร้อม ยกเว้นก็แต่เรื่องนิสัยเพียงอย่างเดียว แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นที่เธอต้องใส่ใจ สิ่งที่เธอขอ ไม่ใช่เขา แต่เป็นเพียงน้ำเชื้อแห่งชาตพันธุ์เท่านั้น
"ผมจะบริจาคให้คุณก็ได้ แต่ผมไม่ใช้วิธีทางการเเพทย์ เพราะมันยุ่งยากและเสียเวลา ถ้าคุณยอมรับได้ ผมก็โอเค..." อาเธอร์ หนุ่มหล่อไหวไหล่ตอบรับด้วยท่าทีสบายๆ พร้อมกับการส่งสายตาคมเป็นประกายวิบวับมองสำรวจเรือนร่างอรชรตรงหน้าอย่างประเมินค่าทีละสัดส่วน ก่อนจะเผยยิ้มมุมปากเมื่อรู้สึกถูกใจกับความอวบอิ่มที่โผล่พ้นออกมาให้ได้เห็น
แฟชั่นนิสต้าสาวผู้ไม่เคยหวั่นกลัวต่อสายตาของใครๆที่มองมา กลับรู้สึกหวั่นกลัวต่อสายตาของผู้ชายตรงหน้าอย่างไรบอกไม่ถูก สายตาร้อนแรงของเขาสำรวจมองเรือนร่างของเธอจนแทบจะทะลุเข้าไปในร่มผ้าได้เลยทีเดียว พรางนึกในใจ
...ผู้ชายคนนี้อันตรายกว่าที่เธอคิด...
"ไหนๆก็กล้าเอ่ยปากขอตรงๆแบบนี้แล้ว อยากได้ก็ใจกล้าๆหน่อยสิ..."
อาเธอร์
นักธุรกิจหนุ่มที่มีดีกรีความหล่อและร้อนแรงระดับที่สามารถหลอมลลายหัวใจสาวๆได้ในเวลาเพียงพริบตาเดียว เขาถือคติที่ว่า "อย่าเผลอมองตาผม ถ้าคุณยังไม่พร้อมจะขึ้นเตียง"
เทเลอลีน
แฟชั่นนิสต้าสาวผู้ใฝ่ฝันอยากจะมีลูกเป็นของตนเอง แม้จะแต่งงานแล้วโดยการถูกจับคลุมถุงชน แต่ผู้เป็นสามีก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวหรือสนใจเธอเลย แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่เธอจะสนใจเช่นกัน เพราะสิ่งที่เธอต้องการ "ไม่ใช่สามี"
คำเตือน: นิยายเรื่องนี้ไม่มีเนื้อหาสาระใดๆ สิ่งที่นำเสนอออกไปเป็นเพียงจินตนาการจากผู้แต่งเท่านั้น หากมีความคิดเห็นที่ไม่ตรงกันหรือความผิดพลาดประการใด ผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาและพร้อมที่จะปรับปรุงแก้ไข และต้องกราบอภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
Guest
