แค่เจ้านาย[อ่านฟรี+มีอีบุ๊ก]

“กูบอกมึงแล้วใช่ไหมให้ห่างจากไอ้มีน” เจ้านายตวัดสายตากร้าวมามองเพชรครู่หนึ่งก่อนจะหันไปมองถนนด้านหน้า 

“ถ้าเรื่องรูปในเพจ ผมอธิบายได้” 

มือทั้งสองข้างของเจ้านายกำพวงมาลัยแน่นจนเห็นเส้นเลือดปูดนูน เล่นเอาเพชรก็ลอบกลืนน้ำลายลงคอ 

“งั้นมึงก็อธิบายมา” 

“มีนก็แค่ขอดูรอยช้ำที่จมูกเฉยๆ ครับไม่มีอะไร คนลงรูปคงจินตนาการไปไกลจึงใส่แคปชันแบบนั้น” 

“มึงไม่บอกมันไปล่ะว่ารอยที่แก้มกับจมูกเป็นฝีมือของกู” 

“มันไม่มีอะไรจริงๆ นะครับ เราเป็นแค่เพื่อนกัน” 

“หึ มึงดูไม่ออกเหรอว่ามันไม่ได้คิดกับมึงแค่เพื่อน อย่าทำตัวอ่อนต่อโลกหน่อยเลย” เจ้าตวัดสายตากร้าวมามองเพชรอีกครั้ง ทำให้เพชรต้องหลุบตาลง 

“ขอโทษครับ” 

เจ้านายมองคนที่เอะอะก็ขอโทษด้วยความหงุดหงิดก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาแล้วหันไปมองถนน เมื่อถึงคอนโดคนตัวใหญ่กว่าก็จับข้อมือขาวเข้าไปในห้องนอนแล้วเอ่ยกับคนตัวเล็กกว่า 

“กูต้องทำยังไงกับมึงดี มึงรู้ตัวไหมว่ามึงแม่งโคตรอ่อย อ่อยไปทั่ว ไอ้มีนมันถึงคิดว่ามึงให้ท่ามันอยู่ไง” 

“ผมเปล่านะครับ” 

“ตอนนี้มึงก็อ่อย”