" เกรท ทำไมเศร้าจัง งานมีปัญหาหรือ ? " ธัญญาถามด้วยความรักความห่วงใย แค่เขาทำหน้าเศร้ามองหน้าจอ ไม่มีอันจะกินเลย
"อืม เปล่าหรอก แค่เล็กน้อยนะ อีกอย่างอย่าคิดมากเลย เรายังสบายดีนะ "เกรทตอบแฟนสาว และตักอาหารอย่างเอาใจใส่ แต่เธอยังเก็บกักความน้อยใจเอาไว้ สะสมมากมาย แต่ไม่เคยบอกเขาเลย แม้ว่าจะเจอหรือรับรู้อะไรมา
" ขอบคุณนะ "เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้เขายิ้มแก้มปริ แค่ได้ยินเสียงว่าใครโทรมา ดังนั่น เขาจึงเปลี่ยนอารมณ์รวดเร็วมาก พาเธอไปเที่ยวเล่นอย่างมีความสุขจนได้เวลาแยกย้าย เธอยังสังเกตเขาตลอดเวลา
" เกรท เราสองคนยังรักกันอยู่ไหม ? " ธัญญาถามด้วยน้ำเสียงเลื่อนลอย เธอรอคำตอบนานแสนนาน สุดท้ายก็ยังไม่มีเลย และตัดสินใจเดินจากไปพร้อมน้ำตา
" เรายังไม่รู้คำตอบเหมือนกัน "เกรทบอกตัวเอง และหันหลังกลับมาเห็นแต่แผ่นหลังเล็กที่เดินจากไป เขามองมันเงียบ ไม่คิดจะตะโกนเรียกบอกเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา