นิดา เด็กสาววัยใสอายุสิบแปดปี เพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง เธอเคยอธิษฐานในวันเกิดตอนอายุแปดขวบให้ได้เป็นภรรยาของคุณอาข้างบ้าน
“นิดา อธิษฐานอะไรดีคะลูก” หญิงสาวอายุราวสามสิบห้าปีท่าทางเพียบพร้อม เรียบร้อย ใจดี เลื่อนเค้กสีชมพูรูปเจ้าหญิงไปตรงหน้าบุตรสาว
“หนูโตขึ้นอยากเป็นเมียอาติณค่ะ” นิดาเป่าเค้กดังฟู่ แก้มกลม ๆ กับผมเปียสองข้างช่างดูน่ารัก แต่คำขอของเธอกลับแสบสันเหลือเกิน
คำตอบของบุตรสาวทำให้บิดามารดายิ้มแห้ง คุณพ่อผู้มีอาชีพเป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยปิดชื่อดัง ตำแหน่งศาสตราจารย์ดอกเตอร์นักวิทยาศาสตร์กับคุณแม่ผู้มีอาชีพทันตแพทย์ ตำแหน่งหัวหน้ากลุ่มงานทันตกรรมโรงพยาบาลเอกชน ได้แต่มองติณภพ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบด้วยใบหน้าเจื่อน ๆ
สิบปีผ่านไป
หนุ่มสถาปนิกไฟแรงวัยสามสิบเอ็ดปี ต้องมารับมือกับอดีตยัยเด็กผมเปียที่พยายามปลุกปล้ำเขาทุกทีที่มีโอกาส ชายหนุ่มหล่อเหลากล้ามล่ำแน่นต้องพยายามหลีกเลี่ยงมนุษย์ราคะอายุสิบแปดปี
เขาเห็นเธอมาตั้งแต่เด็กจะ ทำ เธอลงได้อย่างไรกัน
ที่สำคัญเธอมีแฟนแล้วชื่อไอ้เด็กบอม เรียนอยู่ปีสาม คณะวิศวกรรมศาสตร์ เด็กบอมฮอทยิ่งกว่าตอนติณภพเรียนมหาวิทยาลัย แถมหน้าตาอย่างกับพระเอกเกาหลี
“ต้องไปมู (เตลู) วัดไหนคะถึงจะได้เป็นเมียอาติณ”
“ไปเลิกกับแฟนก่อน ค่อยมาเป็นเมียอา อาไม่อยากเป็นที่หนึ่งของใคร เพราะไอ้ที่สองคงไม่มีโอกาสมีชีวิตอยู่หายใจบนโลกนี้ ตำแหน่งผัวมีได้คนเดียวเท่านั้น”
นิดานึกถึง คำอธิษฐานในวัยแปดขวบจะกลายเป็นจริงหรือไม่
“หนูโตขึ้นอยากเป็นเมียอาติณค่ะ” ภาพเธอเป่าเค้กวันเกิดตอนอายุแปดขวบผุดขึ้นมาในความทรงจำอีกครั้ง