“ท่านพี่เขย กั้วเกอร้องใหญ่แล้วเจ้าค่ะ ช่วยด้วยเจ้าค่ะ” ฮุ่ยเสี่ยวเอ๋อร์เอ่ยด้วยสีหน้ากระวนกระวาย เจ้าตัวน้อยในอ้อมแขนของนางร้องไห้ไม่หยุด จนริมฝีปากจิ้มลิ้มเบะสั่นไปหมดแล้ว
“เกิดสิ่งใดขึ้น ทำไมกั้วเกอถึงร้องไห้หนักเช่นนี้”
“น้ำนมข้าไม่ไหล กั้วเกอหิวมาก ดูดเต้าเท่าไหร่ก็ไม่มีน้ำนมไหลออกมา ก็เลยร้องไห้ไม่หยุดเลยเจ้าค่ะ” ฮุ่ยเสี่ยวเอ๋อร์รีบบอก ก้มมองเจ้าก้อนแป้งในอ้อมแขนด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“แล้วต้องทำอย่างไรดี มีวิธีใดหรือไม่” กั้วลู่หยางถามขึ้น เขาเองก็ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร ที่จะทำให้กู้เกอมีนมดื่ม
“มีวิธีหนึ่งเจ้าค่ะ”
“อะไรหรือ เจ้ารีบบอกมาเถอะ” ชายหนุ่มมีสีหน้ากระวนกระวายด้วยความอยากรู้ ทั้งร้อนใจทั้งเป็นห่วงบุตรชายใจแทบขาด
“พี่เขยต้อง ต้อง” คนถูกถามอ้ำอึ้งหลุบสายตาลงต่ำ ก่อนตัดสินใจเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าแดงซ่าน “ดูดนมข้า เพื่อกระตุ้นเต้านม น้ำนมถึงจะไหลออกมาเจ้าค่ะ”
ฉบับอีบุ๊กสามารถโหลดได้ที่ mabmarket นะคะ
Guest
