เกิดใหม่ครานี้... ข้าไม่เป็นแล้วนางร้าย

นี่! มันคืออะไรกัน 

คำถามแรกหลังจากฟื้นขึ้นมา เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน หรือเป็นเพราะเธอดื่มหนักจนเห็นภาพหลอน

ไม่สิ... นี่มันคือเรื่องจริงหนิ! 

หวังลี่ หรืออาลี่ น้องเล็กของจวนสกุลหวัง ตระกูล​ใหญ่​ที่มีผู้นำครอบครัว​เป็นถึงท่านโหวของแคว้นเว่ย ที่สำคั​ญ​มารดาของหวังลี่ ยังเป็นถึงองค์​หญิง​ของแคว้นอู๋​ ที่ถูกส่งมาเจริญ​สัมพันธไมตรี​กับแคว้นเว่ย ถ้าถามถึงฐานะของนาง ย่อมไม่น้อยหน้ากว่าสตรีนางใดในแคว้น

ส่วนนิสัยของนาง เป็นคนมุทะลุ​ ดุดัน ชอบเป็นผู้นำมากกว่าผู้ตาม ไม่ยอมอ่อนข้อ​ให้ผู้ใดง่ายๆ เลือดเย็นไร้ความปราณี​ ฆ่าได้ฆ่า แต่นางกลับหลงรักบุรุษ​ผู้หนึ่ง ซึ่งเขามีตำแหน่ง​เป็นถึงองค์​รัชทายาท​ของแคว้น 

วันนั้นนางตกไปในสระน้ำที่เย็นยะเยือก​และลึกมาก ซึ่งนางมั่นใจว่าอีกฝ่ายจะต้องลงมาช่วยนางแน่ ทว่าเขากลับเลือกช่วยสตรีอีกนาง ที่ตกลงไปพร้อมกัน ยามนั้นหวังลี่ถูกสายบัวพันขา ทำให้นางไม่สามารถ​ว่ายขึ้นมาบนผิวน้ำได้ และในที่สุด​นางก็สิ้นใจตาย

แต่แล้ว! ทุกอย่าง​กลับเปลี่ยนไปเมื่อนางฟื้นขึ้นมา หวังลี่ที่ใครๆ ต่างรู้จัก กลับกลายเป็นคนสติเลอะเลือน​ ทำตัวลืมขนบธรรมเนียม​ ประเพณี​บ้านเมืองจนหมดสิ้น

" แต่งตัวแบบนี้ไม่พิลึก​เกินไปหน่อยเหรอ?" 

คนบ้าอะไร! ปักปิ่นตั้งเกือบสิบอันบนหัว ไหนจะมีสายห้อยเป็นตุ้งติ้ง​นั่นอีก เธอเห็นแล้วรู้สึกรำคาญ​ มันเยอะเกินไป

" ไม่หรอกเจ้าค่ะ หญิงงามทั่วทั้งแคว้นก็แต่งแบบนี้กันทั้งนั้นนะเจ้าคะ" 

" ไม่เอา มันไม่เริส มันไม่ปังอ่ะ" 

คนจะงามปักแค่อันเดียวก็งามแล้ว ไม่เห็นต้องประโคมมากมายถึงขนาดนั้นเลย

" ไม่เลิศเลอ​ได้อย่างเจ้าคะ บ่าวคิดว่าปิ่นปักผมเหล่านี้ล้ำค่า​มากนัก" 

หวังลี่จากโลกอนาคตเริ่มหงุดหงิด​ คนยุคนี้ทำไมไม่เข้าใจที่เธอพูดเลยสักนิด ภาษาของที่นี่ก็พูดยาก จนเธอแทบอยากคายลิ้นทิ้ง กว่าจะพูดได้แต่ละคำกลั้นใจ​แล้วกลั้นใจอีก

' เทวดาเจ้าขา ได้โปรด​ช่วยลูกช้างด้วย เมื่อไหร่ลูกจะได้กลับไปโลกเดิมสักทีเจ้าคะ ที่นี่มีแต่คนแปลกๆ ลูกไม่อยากทนอีกต่อไปแล้วววว!" 

เป็นนิยายชิลๆ นะคะ นางเองมาจากโลกอนาคต ดังนั้นบางคำอาจจะที่ทันสมัย​มาหน่อย เป็นนิยายภาษาง่ายๆ เพื่อความเข้าใจของนักอ่านและนักเขียนเองด้วย ไม่มีปมอะไรมากมายนะคะ ( หรือเปล่านะ)​ เอาเป็นว่าถ้าชอบไรท์​ฝากถูกใจ​และคอมเม้นให้ด้วยนะคะ