ใจบางแล้วนะ
นิยายรักสร้างกำลังใจ
“ไม่รับวะ?”
คำถามจากเพื่อนที่นั่งดื่มอยู่ฝั่งตรงข้ามทำให้เขาเบ้ปาก ก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายเต็มที
“รับทำไม น่ารำคาญ”
“มึงคบกันมานานแล้วไม่ใช่เหรอ น่ารำคาญทำไมไม่เลิกๆ ไปตั้งแต่แรก”
ธนนท์เหลือบตามองเพื่อนสนิทที่คบกันมานานตั้งแต่สมัยมัธยมต้น ก่อนจะถอนหายใจแล้วเอ่ย
“กูก็ไม่ได้อะไรนี่ มาตามเองนี่หว่า”
เขาหมายถึงว่าที่ผ่านมาก็ไม่ได้ไยดีอะไรมากมาย แต่อีกฝ่ายเป็นฝ่ายมาตามเขาต้อยๆ มากกว่า
-----------------------
ฝากส่งกำลังใจให้ไรต์และสาวๆ ด้วยนะคะ อาจจะมีน้ำตา แต่สุดท้ายจะมีแต่รอยยิ้มแน่นอนค่า
ขอบคุณยองแจกับ Got7 ที่เป็นแรงขับเคลื่อนให้ไรต์อยากเขียนและพัฒนาผลงานเพื่อนักอ่านไปเรื่อยๆ ขอบคุณยองแจที่เป็นความสดใสของโลกใบนี้ ขอบคุณที่โลกนี้มียองแจและ Got7 นะคะ