🙏นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 17 ของไรท์🙏
👉 หากมีความผิดพลาดหรือไม่ถูกจริตนักอ่านท่านใด ไรท์เธียรต้องขออภัยและพร้อมน้อมรับคำติชมจากทุกท่านและจะพัฒนาตัวเองไปเรื่อย ๆ นะคะ
🙇🙇🙇
............................................
“นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านที่อายุ 20 ปี ขึ้นไป ผู้อ่านที่เป็นเยาวชนควรใช้วิจารณญาณในการอ่านหรือผู้ปกครองควรให้คำชี้แนะ”
...........
***เธอไม่อยากใช้หนี้ไปจนแก่ตาย ปฏิบัติการละลายหัวใจนายมาเฟียจอมเย็นชาจึงเริ่มต้นขึ้น***
โยฮัน
"แม่ง! ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้วันนั้นผมจะยกหนี้ให้เธอทั้งหมดไปเลย"
.........
เฌอเอม
"แค่สถานะเมียขัดดอกใครเขาอยากจะเป็น คนอย่างฉันต้องเป็นเมียที่ได้ครอบครองทุกอย่าง...โดยเฉพาะทรัพย์สินทุกชิ้นของเขา"
..........
โยฮัน: ถ้าเธออยากใช้หนี้ให้ครอบครัวก็นอนลงแล้วแหกขาให้กว้างๆ
เฌอเอม: อื้ม~ ได้สิ เริ่มเลยไหม?
โยฮัน: ....
..........
เฌอเอม: รักกูหลงกู รักกูหลงกู มีทรัพย์สินเท่าไหร่ยกให้แค่กู เพี้ยง!
โยฮัน: ทำอะไรของเธอ?
เฌอเอม: ฉันกำลังทำเสน่ห์
โยฮัน: เพื่อ?
เฌอเอม: ให้นายรักฉันไง
โยฮัน: ประสาท!!
❤️.......❤️
Guest
