“ยาคุมนั่นไปทิ้งซะ อย่าให้ผมเห็นคุณกินมันอีกนะปลายฟ้า"
ปรวีร์ส่งเสียงตวาดภรรยาทางนิตินัยเเละพฤตินัยของตน ก่อนจะถูกเสียงหวานตอบโต้ที่ทำให้เขาเเทบคลั่ง
"เพราะฉันไม่อยากมีพันธะกับคุณหลังหย่าน่ะสิ แค่ฉีดยาคุม มันก็ยังมีความเสี่ยง ส่งยาคืนมาให้ฉันเดี๋ยวนี้คุณปรวีร์" เมื่อปลายฟ้ากล่าวจบก็ยื่นมือมาขอยาคุมคืนจากปรวีร์ทันที แม้ปรวีร์จะพาฉีดยาคุมแล้วแต่ปลายฟ้าก็ยังไปซื้อยาคุมมากินเพราะเธอไม่อยากพลาดตั้งท้อง
"แล้วคุณคิดเหรอว่ายาคุมที่ผมพาคุณไปฉีดวันนั้นมันเป็นยาคุมจริง ๆ" ปรวีร์กล่าวในสิ่งที่ทำเอาปลายฟ้านิ่งเงียบไม่ต่างจากรูปปั้น
"คุณหมายความว่ายังไง คุณพาฉันไปฉีดยาอะไร" ปลายฟ้านึกถึงเหตุการณ์ที่เขาพาเธอไปฉีดยาคุมขึ้นมาทันที
"ผมจะบอกอะไรคุณให้นะปลายฟ้า ยาคุมที่คุณไปฉีดวันนั้นมันคือยาบำรุง ไม่ใช่ยาคุม ผมให้ไอ้หมอเพื่อนของผมสลับเปลี่ยนกับยาคุมตัวจริงมาเป็นยาบำรุงสำหรับการตั้งครรภ์แทนไงล่ะ" ปรวีร์เฉลยในสิ่งที่ทำเอาปลายเเทบล้มทั้งยืนเขาจงใจให้เธอท้อง
"คุณเป็นคนบอกเองว่าอยากหย่ากับฉันให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้กลับไปหาเเฟนคุณไม่ใช่เหรอ คุณทำแบบนี้ทำไมปรวีร์ บอกฉันมาสิ คุณทำแบบนี้ทำไม บอกฉันมาสิ บอกฉันมา" ปลายฟ้ากระหน่ำทุบไปที่ร่างของปรวีร์สุดเเรงเพื่อระบายสิ่งที่อัดอั้นในหัวใจนับตั้งเเต่เธอแต่งงานกับเขา จนกระทั่งตอนนี้ที่เขาบอกเธอว่าเขาให้คนมาสลับยาคุมของเธอเพื่อหวังจะให้เธอตั้งครรภ์
"ท้องกับผัวมันจะเป็นอะไรกันนักกันหนาปลายฟ้า หรือว่ามันมีใครรอเสียบเเทนฉันอยู่งั้นเหรอ ไปบอกมันเลยนะว่าอย่าหวัง เพราะฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปง่าย ๆ หรอกปลายฟ้า เธอต้องเป็นของฉัน เป็นของปรวีร์คนนี้คนเดียวเท่านั้น"
กล่าวจบปรวีร์ก็ดึงร่างบอบบางของปลายฟ้าเข้ามาสวมกอดก่อนจะประกบริมฝีปากของเขากับริมฝีปากของเธอพร้อมกับบดขยี้อย่างดูดดื่มโดยไม่คิดสักนิดว่าเธอจะขาดอากาศหายใจ ส่วนปลายฟ้าก็เผลอตอบสนองเขาไปอย่างลืมตัว
Guest
