หย่าให้รักหวนคืน
"มาทำไมคะ" คำถามที่มาพร้อมกับสายตาที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า ทำให้เท้าหนาที่กำลังก้าวเดินหยุดอยู่กับที่ ตาคู่คมจับจ้องยู่ที่คนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างหลัง คนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นภรรยาของเขา
"ผมมาหาลูก" ตอบไม่เต็มเสียงนัก เพราะรู้ว่าความผิดที่ทำในครั้งนั้น ไม่คู่ควรเป็นพ่อของใครจริง ๆ
"มาหาลูกทำไมมาที่นี่คะ ที่นี่ไม่มีลูกของคุณ"
"ตวง...ผม..." คำพูดที่เหลือค้างไว้แค่ริมฝีปาก คำว่าขอโทษ เสียใจ ก็ดูจะสายเกินไหแล้ว
"จำได้ไหมคะ วันนั้นฉันขอร้องอ้อนวอนให้คุณอยู่ แต่คุณก็เลือกที่จะทิ้งฉันไป กลับมาวันนี้ไม่คิดว่ามันสายไปแล้วเหรอคะ"
"แล้วผมรู้ไหมว่าคุณท้อง รู้ไหมว่าเรากำลังจะมีลูก"
"ถ้าวันนั้นคุณรู้คุณจะอยู่กับฉันเหรอคะ คุณคิดอย่างนั้นจริง ๆ เหรอคะรุจ แน่ใจนะคะ ว่าคุณจะไม่คิดว่าฉันปล่อยให้ท้องเพราะยึดคุณเอาไว้ กลับไปเถอะค่ะ แล้วอย่ามาที่นี่อีก ที่นี่ไม่มีอะไรให้คุณทั้งนั้น"
"แต่ลูกต้องมีพ่อนะตวง"
"สามปีแล้วค่ะ ลูกอยู่มาโดยไม่มีคุณมาสามปีเต็ม ไม่เห็นแกจะเดือดร้อนตรงไหนนี่คะ ถ้าคำว่าครอบครัวของหมายถึง ลูกต้องเห็นเราทะเลาะกันทุกวัน ฉันเลือกที่จะไม่มีค่ะ"
"ตวง..."
"ความรู้สึกของฉํันหมดไปตั้งแต่วันที่ฉันเซ็นชื่อลงในใบหย่า อย่าให้ฉันเกลียดคุณไปมากกว่านี้เลยนะคะ"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Guest
