เขาเคยคิดว่าควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างได้ง่ายดายเหมือนกับที่ผ่านมา แต่สุดท้ายกลายเป็นเขาที่กำลังถูกหล่อนควบคุมโดยไม่รู้ตัว

 

เขาเคยคิดว่าควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างได้ง่ายดายเหมือนกับที่ผ่านมา แต่สุดท้ายกลายเป็นเขาที่กำลังถูกหล่อนควบคุมโดยไม่รู้ตัว 

“ไอ้หมอนั่นเป็นใคร คนที่เดินกลับมาพร้อมกับคุณ”  

เขาเข้าเรื่องตรงเผง โดยไม่อ้อมค้อมให้เสียเวลา และทำให้หญิงสาวนึกได้โดยไม่ต้องถามเขากลับไปเช่นกัน 

“พี่ธาร เป็นเพื่อนกับพี่ฝน อยู่กลุ่มเดียวกัน เขาไปเข้าห้องน้ำ ขากลับเดินกลับมาพร้อมกัน อ๊ะๆ แล้วเขาก็มากับแฟนค่ะ”  

หญิงสาวรีบดักคือเมื่อชายหนุ่มทำหน้าทำตาว่าไม่ยอมเชื่อ 

“คุณทำเหมือนหึงฉันเลย” หญิงสาวยิ้มขณะกล่าวในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ และหล่อนก็กลายเป็นของร้อนสำหรับเขาในทันทีเพราะเมื่อหญิงสาวพูดจบ เขาก็ผละร่างออกห่างราวกับถูกถีบออกไปทั้งที่หญิงสาวยังไม่ทันได้ทำอะไรสักนิด เดาว่าเขาคงตกใจที่หล่อนเอ่ยออกมาอย่างนั้น และกำลังคิดว่าหล่อนท่าจะประสาทที่พูดอะไรไม่เข้าท่า 

“เข้าใจอะไรผิดไปเยอะเลยนะกุ๊ก เราคบกันในแบบที่ไม่มีใครมีสิทธิ์คิดแบบนี้ แต่ที่ผมถามเพราะอยากจะบอกกับคุณว่าเวลาคบกับผม ผมไม่อยากให้คุณไปยุ่งกับคนอื่นอีก แต่ถ้าคุณเจอคนอื่นที่พอใจกว่าผม อยากเลิกหรืออะไรก็ให้บอกก่อน ผมจะยอมหลีกทางให้ดีๆ ไม่ต้องมาคบซ้อนแบบนี้ ผมไม่ชอบใช้ผู้หญิงร่วมกับผู้ชายคนอื่น”  

รอยยิ้มของกรุณาค่อยๆ ลดเลือนลงไปอย่างรวดเร็ว และเมื่อเขาจบประโยค ใบหน้าของกรุณาก็เรียบตึง ทำให้ภีมภัทรเพิ่งรู้ตัวว่าได้เผลอพูดสิ่งที่ทำร้ายจิตใจหล่อนเข้าให้แล้ว แต่นั่นมันเป็นเรื่องจริงที่เขายึดถือมานานและจะยึดถือต่อไปไม่มีอ่อนข้อใดๆ ทั้งนั้น 

“เข้าใจค่ะ ฉันรู้เหมือนที่คุณรู้ เพราะฉันเองก็ไม่ชอบใช้ผู้ชายร่วมกับคนอื่นเหมือนกัน” หญิงสาวก้าวลงจากเตียง ขยับเสื้อให้เข้าที่เข้าทาง ดวงหน้าหวานปราศจากรอยยิ้ม ก่อนก้าวไปหยุดกลางห้อง แล้วมองออกไปยังบานกระจกที่มองเห็นท้องทะเลสีดำยามค่ำคืน ก่อนจะหันมาสบตาเขาอีกครั้งแล้วบอก 

“ถ้าคุณอยากจบความสัมพันธ์ของเราในคืนนี้เลยก็ได้นะ ฉันจะไม่ว่าอะไรสักคำ เพราะการที่ต้องฝืนคบกันต่อไปทั้งที่ไม่เชื่อใจกันอีกแล้วมันก็มีประโยชน์”  

พูดจบหญิงสาวก็เดินตรงไปยังประตูห้อง 

“เดี๋ยวกุ๊ก”  

หญิงสาวหยุดเดิน พลางเลิกคิ้วและหันกลับมา 

“อ้อ จะว่าไปแล้วด้วยสถานะของเราตอนนี้ จะเรียกว่าต่างคนต่างโสดก็ยังได้นะคะ อย่าลืมเสียล่ะว่าเราต่างมีอิสระต่อกัน แต่ก็ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆ ที่มีให้ ฉันประทับใจมาก จริงๆ นะ”  

ภีมภัทรยืนนิ่ง ฟังที่หล่อนพูดอย่างสงบ เขารู้ตัวว่าผิดอยู่เหมือนกันที่พูดแรงไปหน่อย แต่ถ้าหล่อนเป็นเขาก็คงเข้าใจความรู้สึกลึกๆ ที่ทำให้เขาต้องพูดแบบนั้นออกไป 

“โอเคกุ๊ก ผมขอโทษ”  

 

 

 

พบกันเร็วๆ นี้นะคะ  

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว