ลำนำรักก่อนฤดูเหมายันสีชาดแดง

ภายในห้องเก็บของขนาดเท่ารูหนูของจวนตระกูลหลิน 'หลิงซานหยาง' เสียชีวิตลงไปอย่างเงียบเชียบในวัยเพียงสิบเจ็ดปีด้วยทุกขเวทนา ไร้การจดจำจากผู้คนอื่นใดนอกเสียจากแม่นมที่ตกทุกข์ได้ยากกันมาหลายสิบปีเท่านั้น 

นาง..ที่ก็เป็นถึงบุตรสาวของอดีตแม่ทัพฝีมือฉกาจและมารดาผู้ที่มีชื่อเสียงเรื่องลือว่ารูปโฉมงดงามแห่งจงหยวน ไฉนเลยเพียงสิ้นบิดามารดาจึงตกต่ำได้ถึงเพียงนี้ หรือเพราะบิดาเป็นบุตรฮูหยินรอง ทำให้ถูกฮูหยินใหญ่ผู้อาวุโสที่สุดในบ้านรังเกียจเดียดฉันท์ 

หากว่านางตายตอนนี้ ก็คงตายไปในฐานะคนไร้ค่า ไร้วาสนา การศึกษาไม่มี สุขภาพก็รังแต่โรคร้ายรุมเร้า เช่นนี้ก็สมควรเย้ยหยันในโชคชะตาว่าสมควรกระมัง? 

หาไม่หรอก!...คนอย่าง 'เฉิงหย่งหยาง' จะยอมให้เป็นอย่างนั้นได้ยังไงกัน เธอเป็นถึงหลานสาวสุดรักของผู้บัญชาการใหญ่ ชีวิตเดินตามความเป็นระบบระเบียบและความสำเร็จอยู่เสมอ ยศนายทหารหญิงที่ติดบ่าก็ได้มาอย่างสมศักดิ์ศรีก่อนตนจะสละชีพจนสิ้นใจตาย ถึงจะหมดลมหายใจไปแล้วแต่เธอก็ตายอย่างมีเกียรติยศติดตัวมา ดังนั้นทุกความลำบากของหลินซานหยางที่เธอสัมผัสมันอย่างลึกซึ้งในฐานะดวงวิญญาณมาถึงเจ็ดคืน จวบจนกระทั่งคืนนี้ที่เธอได้มีโอกาสใช้ชีวิตอีกครั้ง 

'หากครั้งนี้จะต้องตายแล้ว..ไฉนเลยจะต้องตายอย่างเดียวดาย ชีวิตเธอจะต้องดีขึ้นกว่านี้ จะตายก็ต้องตายเพราะสู้จนฝืนไม่ไหวแล้วเท่านั้นหลิงซานหยาง!' 

…………………………………………………………………………… 

**นิยายเรื่องนี้สร้างสรรค์มาเพื่อความบันเทิง และเกิดขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียน 

มิได้มีเจตนาลบหลู่ตำนานหรือเรื่องราวใดอันนำมาซึ่งผลร้ายหลังจากเผยแพร่ออกไป 

**ตัวละคร เมือง เหตุการณ์ล้วนเป็นสิ่งที่แต่งขึ้นมา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

***ภาพประกอบค้นหาจากgoogle และ Pinterest ซึ่งอาจมีเครดิตเจ้าของภาพ ทางเจ้าของสามารถแจ้งลบหรือแจ้งชื่อเครดิตได้ทุกเมื่อนะคะ🙏🏻 

***สามารถติชมนิยายเรื่องนี้ได้โดยใช้ความสุภาพ และต้องขออภัยหากมีข้อผิดพลาดประการใด ทุกอย่างสามารถแจ้งผู้เขียนได้ทันทีในช่องคอมเม้นท์ค่ะ 

…ผู้เขียน นามปากกาแมวน้อยตัวนั้น