สะดุดรักพ่อเพื่อน

​ 

 เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นประมาณ 40,000 คำ+++ 

****อัปไม่จบนะคะ อัปเป็นตัวอย่าง 50% ค่ะ**** 

อัปทุกวันวันละ 1-2 ตอน 

อีบุ๊กมาต้นเดือนกันยายนค่ะ 

***************************************************************************** 

สะดุดรักพ่อเพื่อน 

(ฌอร์ณ & จันทร์เจ้า)  

'จันทร์เจ้า' แอบหลงรักใครคนหนึ่ง 

ที่เคยขับรถเฉี่ยวเธอไปเมื่อหลายวันก่อน 

แต่เมื่อได้มีโอกาสพบกันอีกครั้ง 

เธอจึงได้รู้ว่า 'ฌอร์ณ' เป็นบิดาเพื่อนรักของเธอเอง 

โปรยปราย... 

จันทร์เจ้ายกมือขึ้นทาบบนหน้าผากของคนที่นอนนิ่งอยู่นาน อย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่เพียงแค่มือบางสัมผัสกับผิวของเขา หญิงสาวก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อเขาลืมตาขึ้นมาแล้วคว้ามือเธอไว้ 

“คุณจะทำอะไร” 

“เอ่อ...หนูแค่จะดูว่าคุณมีไข้รึเปล่า ถะ...ถ้าคุณไม่เป็นอะไรแล้วก็ดีค่ะ หนูขอตัวกลับก่อนนะคะ” 

“แล้วไม่รอรินเค้าแล้วหรือไง” 

“มะ...ไม่แล้วดีกว่าค่ะ เอาไว้หนูค่อยโทรหารินอีกที” 

“แล้วจะกลับยังไง” 

“หนูจะเรียกแท็กซี่ไปค่ะ” 

“งั้นเดี๋ยวผมไปส่งคุณเอง รินเค้าจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง” 

“ไม่เป็นไรค่ะ รบกวนคุณเปล่าๆ” 

“แค่ขับรถไปส่งเพื่อนของรินไม่รบกวนอะไรหรอก ถ้าผมไม่ไปส่งคุณน่ะสิ เธอคงได้บ่นผมแย่แน่” 

“น่าอิจฉารินจังเลยนะคะ” 

“อิจฉา? คุณจะอิจฉาเพื่อนไปทำไม” 

“ก็อิจฉาที่รินเค้ายังมีคุณพ่อให้คอยบ่นไงคะ แต่หนู...ไม่มีโอกาสนั้นแล้ว” จันทร์เจ้าบอกด้วยรอยยิ้มแสนเศร้า 

“คุณพ่อ? ใครพ่อใคร” 

“อ้าว ก็คุณฌอร์ณไงคะ คุณเป็นพ่อของยัยรินไม่ใช่หรือไงกัน” 

“ใครบอกคุณ?” 

“ก็ยัยรินไงคะ เธอบอกหนูเองวันที่เราเจอกันครั้งแรก” 

“อ้อ...อย่างนี้เองสินะ มิน่าล่ะ...” ฌอร์ณนึกอยากจะลงโทษคนต้นเรื่องให้หนักๆ ที่ไปบอกเพื่อนแบบนั้น 

“มิน่า...อะไรเหรอคะ” 

“ก็มิน่าล่ะคุณถึงดูกลัวผมนัก ทั้งที่แอบชอบผมอยู่แท้ๆ” 

ได้ยินอย่างนั้นจันทร์เจ้าก็ถึงกับตกใจมาก เธอจึงต้องรีบปฏิเสธจนลิ้นแทบจะพันกันอยู่แล้ว 

“ไม่นะคะ ไม่จริงเลยสักนิด หนูไม่ได้แอบชอบคุณซะหน่อย อย่ามากล่าวหากันแบบนั้นนะคะ” 

“กล่าวหางั้นเหรอ? งั้นคุณตอบผมหน่อยสิว่าเวลาที่ผมมองตาคุณแบบนี้ สัมผัสคุณแบบนี้...คุณไม่ได้รู้สึกอะไรเลยจริงๆ” 

เขาออกแรงรั้งเธอเข้ามาในอ้อมแขนก่อนจะมองสบตาเธอนิ่ง เล่นเอาหัวใจของสาวน้อยเต้นตึกตักไปหมด แต่เมื่อระลึกได้ว่าเขาเป็นคนที่เธอควรอยู่ห่างให้ไกลที่สุด เธอก็รีบดันอกกว้างให้ออกห่าง แต่มันกลับยากเย็นเหลือเกิน 

“ปละ...ปล่อยหนูนะคะ หนูจะกลับบ้านแล้ว” 

“คุณยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลยนะจันทร์เจ้า” 

“หนูไม่มีอะไรจะตอบคุณค่ะ” 

“งั้นก็แปลว่าคุณชอบผมจริงๆ” 

“คนบ้า! อย่ามาทึกทักเอาเองนะคะ หนูไม่มีวันชอบสามีของคนอื่นหรอก ปล่อยนะ!” เธอดิ้นขลุกขลักแต่เขาก็ไม่คิดจะปล่อยมือ 

“แล้วถ้าผมจะบอกคุณว่าผมไม่เคยเป็นสามีของใคร และไม่เคยเป็นพ่อของใครด้วยล่ะ คุณจะยอมรับว่าชอบผมรึเปล่า” 

“นี่คุณ...หมายความยังไงคะ” 

​ 

​ 

​