ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ จะพยายามอัพทุกวันค่ะ
นิยายเรื่องนี้เขียนสด และเนื้อหาที่อัพให้อ่านจะไม่ตรวจคำผิดและรีไรท์ค่ะ เพราะเป็นการอัพให้ทดลองอ่านเฉยๆ ค่ะ
ต้นฉบับแบบสมบูรณ์ไม่มีคำผิดและรีไรท์จะมีในรูปแบบอีบุ๊กเท่านั้นค่ะ
“ทำไมชอบเถียงฉันนักหนูณิ”
“ก็คุณกันต์พูดไม่ถูกนี่”
“ไม่ถูกยังไง เธอเป็นของฉันมันไม่ถูกต้องตรงไหน หรือต้องให้ทำให้ดูด้วยไหมว่าเป็นของฉันยังไงแบบไหนท่าไหน”
“ณิไม่คุยกับคุณกันต์แล้วค่ะ”
“ไม่คุยกับฉันแล้วจะคุยกับใคร หรือให้ฉันบอกแม่ฉันไหมว่าเราสองคน ‘ได้กันแล้ว’ แถมได้กันในคอกม้าตอนไปเที่ยวเขาใหญ่ด้วย วันนั้น….” กันต์ยังพูดไม่จบเสียงเล็กของน้องน้อยก็พูดแทรกขึ้นพร้อมกับยกมือปิดปากเขา
“หยุดพูดเลยนะคะคุณกันต์”
“งั้นคืนนี้ก็ให้พี่ไปนอนด้วยสิ รู้ไหมว่าพี่อยากได้หนูณิทุกวันเลยนะ ตั้งแต่วันนั้นพี่ก็อยากก็หิวแต่หนูณิ” ยิ่งสองแก้มนวลแดงระเรื่อก็ยิ่งอยากพูดแกล้ง
“คนทะลึ่ง ณิไม่คุยกับคุณกันต์แล้ว และณิอยากบอกให้คุณกันต์รู้ไว้ว่า ‘มันจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแน่นอนค่ะ’ คุณกันต์ก็ลืมมันได้แล้วค่ะ คุณกันต์ก็มีสาวๆ เยอะรอบข้างเต็มไปหมดจะมาสนใจเด็กในบ้านอย่างณิทำไมคะ”
“เธอไม่เหมือนใครแบบนี้ฉันยิ่งอยากให้มันเกิดขึ้นอีก” จะคว้ามือเล็กแต่มือน้อยก็ถกถอยหนีอย่างรู้ทัน
“ฉลาดรู้ทันฉันด้วย”
“ก็คุณกันต์ชอบถึงเนื้อถึงตัวณิตลอด ณิต้องปกป้องตัวเองค่ะ”
“น่าสนใจนะ ปกป้องตัวเองจากผัวตัวเองเนี่ย หึหึ”