ป่วนรักหมอมาเฟีย

ป่วนรักหมอมาเฟีย

ภายใต้เสื้อกาวน์สีขาว และใบหน้าคมนั้นยังซ่อนตัวตนอีกด้านของเขาเอาไว้...

“แป้งหอมอยู่ไหน”

“น้องแป้งขอลางาน แล้วก็เพิ่งออกไปเมื่อกี๊เองค่ะ”แสงดาวเอ่ยขึ้นและนั่นก็ทำให้เท้าเรียวกล่าวออกไปจากภาพด้วยความเร็วเช่นกัน

“แป้งหอมหยุดเดี๋ยวนี้”ไทป์ตะโกนตามหลังคนที่เดินออกมาจากร้านแต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ยอมหยุดเดิน

“โอ๊ย...ปล่อยหนูแป้งนะคะ”แป้งหอมร้องออกมาเมื่อแขนของเธอถูกมือเดียวกะชากเอาไว้

“ฉันบอกให้เธอหยุดทำไมไม่หยุด”

“หนูแป้งลางานแล้วและตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลางานดังนั้นคุณไม่ใช่เจ้านายของหนูแป้งคุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งหนูแป้ง”

“ทำไมจะรีบไปรับจ๊อบที่ไหนเหรอ”ไทป์เอ่ยขึ้นเมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอคุยกับแสงดาวก่อนหน้านี้ และไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรทำไมเค้าถึงได้รู้สึกโกรธที่เธอมีความคิดแบบนั้น

“ค่ะ...หนูแป้งต้องรีบไปรับจ๊อบที่อื่นเพราะตอนนี้หนูแป้งต้องการเงินต้องการหาเงินให้ได้มากที่สุด เพื่อที่จะได้มีเงินไปรักษาคุณแม่ทีนี้ปล่อยแขนหนูแป้งได้หรือยัง”แป้งหอมเอ่ยขึ้นอย่างประชดพร้อมกับพยายามดึงแขนของตัวเองออกจากการเกาะกุมของคนตรงหน้า

“เธออยากได้เงินมากขนาดนั้นเลยเหรอ เธออยากได้เงินจนยอมขายศักดิ์ศรีของตัวเองเลยใช่ไหม”

“ค่ะ...หนูแป้งทำได้ทุกอย่างเพื่อที่จะได้มีเงินมารักษาคุณแม่ ขอแค่มีเงินไว้รักษาคุณแม่ไม่ว่าจะแลกกับอะไรหนูแป้งก็ยอมทั้งนั้น”แป้งหอมยังไม่เลิกประชดคนตรงหน้าเพราะตอนนี้เธอก็เสียใจที่ถูกเค้ามองว่าเป็นผู้หญิงใจง่ายยอมขายได้แม้กระทั่งศักดิ์ศรีเพื่อแลกกับเงิน

“ดี...ในเมื่อเธอกล้าขายศักดิ์ศรีแลกกับเงินงั้นฉันจะซื้อเอง”

“ไม่...หนูแป้งไม่มีทางขายมันให้กับคุณ ปล่อยหนูแป้งเดี๋ยวนี้หนูแป้งจะกลับแล้ว”

“ทำไมล่ะฉันก็มีเงินจ่ายให้เธอเหมือนกันในเมื่อเธออยากขายฉันก็จะช่วยซื้อ อีกอย่างฉันไม่ใช่แค่จะช่วยซื้อนะแต่ฉันจะช่วยดูแลแม่เธอด้วย ตราบใดที่เธอเป็นคนของฉันแม่ของเธอก็จะได้รับการดูแลอย่างดีที่สุด”ไทป์เอ่ยขึ้นเพราะตอนนี้เขาอยากที่จะเอาชนะคนตรงหน้า

“คุณหมายความว่ายังไง!!!”

“ถ้าเธอจะขายก็ขายให้ฉันแต่ถ้าเธอขายให้คนอื่นพรุ่งนี้เธอก็เตรียมตัวย้ายแม่ของเธอไปรักษาที่อื่นได้เลย”คราวนี้ดูเหมือนว่าคำ พูดของเขาจะทำให้คนตรงหน้านิ่งอึ้งไปในทันที

“คุณทำแบบนี้ไม่ได้นะคุณไทป์”

“ทุกอย่างมันขึ้นอยู่ที่เธอ ถ้าเธอยังยืนยันว่าจะไปก็ถือว่าเธอได้เลือกแล้ว”ไทป์เอ่ยขึ้นก่อนจะหมุนตัวและเดินกลับไปที่รถยนต์คันหรูของตัวเอง แค่ได้ยินว่าเธออาจจะไปทำเรื่องที่เคยพูดไว้ก็ทำให้ใจของเขาร้อนราวกับไฟ และเขาก็ไม่ต้องการที่จะให้ใครหน้าไหนก็ตามได้แตะต้องตัวเธอเป็นอันขาด

“ถ้าเธอคิดได้เมื่อไหร่หรือว่าเปลี่ยนใจก็ไปหาฉัน ภายในคืนนี้ฉันต้องได้เห็นเธอแป้งหอม แต่ถ้าไม่พรุ่งนี้เธอก็ย้ายแม่ของเธอไปรักษาที่อื่นได้เลย”ไทป์เอ่ยขึ้นอีกครั้งพร้อมกับทิ้งนามบัตรที่มีที่อยู่ห้องเขาลงบนพื้นก่อนจะขับรถออกไปด้วยความเร็ว...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

นิยายและตัวละครเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน มีฉากรักร่วมเพศNC+++

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

นิยายที่แต่งขึ้นทุกเรื่องในนามปากกาของVivienne/Punrak

ห้ามลอกเรียนหรือดัดแปลงเนื้อหาในนิยายนี้โดยเด็ดขาด

📌📌📌📌📌📌📌📌📌

สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมาย