เมื่อเขากลายเป็นเธอ
เพราะโดนสามีพูดทำร้ายจิตใจ ชนัญชิดาจึงไปบนบานศาลกล่าว
หากคําอธิษฐานเป็นจริง เธอจะเลิกเล่นหวยไปตลอดชีวิต!
+++++
ชนัญชิดาได้ยินเสียงรถสามีขับเข้ามาจอดจึงรีบวางสายแล้วเดินไปเปิดประตูบ้าน แอบตกใจเล็กน้อยที่อยู่ ๆ เขากลับมาก่อนเวลา
เตชินท์เดินดุ่ม ๆ เข้ามาในบ้านพร้อมของที่ซื้อมาฝากลูกชาย แต่สายตาหันไปเห็นผลงานบนผนังถึงกับกุมขมับจึงหันไปบ่นภรรยา ทำไมไม่ดูแลลูกให้ดี เขากลับบ้านเร็วเพราะเพื่อนมีนัดด่วน
“แล้วจะขัดยังไง ดาอยู่บ้านแบบไหนถึงไม่ดูลูก”
“ดามีงานบ้านอย่างอื่นต้องทำนะคะ ไม่ได้ดูแค่ลูกอย่างเดียว”
“งานอื่นมันจะทำนานแค่ไหนกันเชียว ไม่ได้เรื่องเลย”
“ลองทำบ้างไหมล่ะ แล้วจะรู้สึก คอยดูนะสักวันพี่ต้นต้องขอโทษดาที่พูดจาไม่ดีกับดา”
ชนัญชิดาเอ่ยด้วยความน้อยใจ งอนตุ๊บป่อง ๆ หนีหายเข้าไปในห้องนอนของลูกชาย ทิ้งสามียืนหัวเสียกับภาพวาดบนผนังอยู่เพียงลำพัง ก่อนจะหลับตาเธอได้แต่หวังว่าคำอธิษฐานจะเป็นจริงในเร็ว ๆ วันพรุ่งนี้เลยยิ่งดี
+++++
“ฮือ แม่ ฮือ ฮือ แม่”
“เป็นอะไรครับลูก พ่ออยู่นี่ไม่ต้องร้อง”
“แม่ ฮือ แม่ หาแม่ ฮือ”
“แม่ไม่สบายไงครับ วันนี้หนูอยู่กับพ่อนะ”
“ฮือ ฮือ ฮือ ฮึก ฮึก”
ลูกชายติดแม่หลับหูหลับตาร้องไห้ทำให้คุณพ่อใจเสีย เพราะไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน
เมื่อไม่รู้จะทำอย่างไรจึงตัดสินใจอุ้มลูกขึ้นมากอดแนบอก แล้วตบตูดเบา ๆ กล่อมให้ตะวันฉายหยุดร้องไห้
Guest
