พิงค์ เวียงพิงค์
เพราะความอ่อนโยนเอาใจใส่ของเขาทำให้เธอแอบรักเขา แต่เขากลับให้เธอได้แค่น้องสาวเพราะเขามีคนที่ซ่อนอยู่ในหัวใจอยู่แล้ว และเพราะเธอมีส่วนคล้ายคนในใจของเขาด้วยทำให้เขามองเธอเป็นแค่ตัวแทนของผู้หญิงคนนั้นเป็นได้แค่เงาในใจใครจะอยากเป็น
ผู้กองธนินทร์
เพราะหน้าที่เขาคอยดูแล ปกป้องเธอด้วยดีมาตลอดเห็นว่าเธอเป็นเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง แต่ความจริงแล้วเขาคิดกับเธอมากกว่าน้องสาวไม่เคยคิดว่าเธอเป็นตัวแทนของใคร
เป็นได้แค่เงาในใจใครจะอยากเป็น
“เพราะพี่คิดว่าหนูเป็นตัวแทนของแฟนพี่เหรอคะทุกคนบอกว่าหนูเหมือนแฟนพี่ แม้แต่พี่ก็คิดอย่างนั้นถึงได้ทำดีกับหนู”
“ไม่ใช่นะพิงค์ คุณกับช่อเป็นคนละคนกันไม่มีใครแทนที่ใครได้ที่ผมทำทุกอย่างกับคุณเพราะผมอยากทำอยากดูแลคุณด้วยใจของผมเองไม่ได้เห็นคุณเป็นตัวแทนใคร”
“ค่ะไม่มีใครแทนที่ใครได้หนูก็ไม่สามารถแทนที่แฟนของพี่ได้เหมือนกัน”
คนที่รู้สึกมากกว่าย่อมเป็นฝ่ายที่เจ็บกว่าเสมอ แต่ไม่เสมอไป
“ฮึก อย่าบอกเลิกหนู ฮึก ฮือ อย่าพูดมันออกมา พี่จะมีใครก็ได้ฮึก จะรักคนอื่นก็ได้ ฮือ พี่จะลืมหนูก็ได้ แต่ขอร้องอย่าบอกเลิกหนู ฮึก ฮือ”เวียงพิงค์ร้องไห้กอดเขาสะอื้นจนตัวโยนขอร้องไม่ให้เขาบอกเลิกเธอออกมา แต่ไร้การกอดตอบของคนตัวโต
“เพื่ออะไร”ผู้พันธนินทร์ต้องใจแข็งแค่ไหนที่จะไม่กอดปลอบคนตัวเล็กเขาต้องบังคับไม่ให้เสียงตัวเองสั่นเครือ
“ฮึก ฮือ เพื่อ ฮึก เพื่อที่หนูฮึกจะได้รู้ ฮึก ฮือว่าหนูยังมีพี่อยู่ ฮือ ฮือ”
“ไม่สายไปหน่อยเหรอที่คุณอยากมีผมอยู่ในวันนี้ในวันที่ผมไม่อยากมีคุณในชีวิตแล้ว”
“ฮือ หนู ขอโทษ ฮึก ขอโทษ ฮือ ฮือ”
ผู้พันหนุ่มแหงนหน้าขึ้นหลับตาลงปล่อยให้น้ำตาไหลออกจากหางตาใครว่าคนที่เข้มแข็งกว่าเจ็บไม่เป็นเขาอาจจะเจ็บกว่าเป็นร้อยเท่าก็ได้
Guest
