"ปลาหมึก ปลาหมึก ปลาหมึก" เด็กผู้หญิงตัวน้อยมองตัวเองในกระจกพลางขยับใบหน้าดุ้กดิ้กไปมา
"ทำไมเราถึงได้สวยแล้วก็น่ารักขนาดนี้กันนะ"
"นั้นสิค่ะลูก" มารดาเห็นคล้อยตามลูกสาวอย่างนึกเอ็นดู
"วันนี้ใครจะไป.."
"ปลาหมึกไปค่ะ" เด็กสาวรีบยกมือขึ้นด้วยความกระตือรือร้น
"ปลาหมึกจะไปกับคุณพ่อคุณแม่จะไปที่บ้านเลี้ยงเด็ก"
"จ้ะลูก" มารดาสาวเอ่ยถามพลางลูบศีรษะเล็กด้วยความเอ็นดู
"เรามาสัญญากันก่อนนะคะเด็กดี ห้ามดื้อห้ามซน"
"ปลาหมึกไม่เคยซนนะ ไม่ดื้อด้วยไม่เลย" เด็กน้อยโต้แย้งพร้อมกับรีบวิ่งไปสะพายกระเป๋า
"เราจะออกจากบ้านไปกันหรือยังคะ"
"ลองถามพ่อของลูกดูสิจ้ะ"
"คุณพ่อ~ ปลาหมึกอยากไปเล่นแล้ว" เสียงเล็กตะโกนบอกผู้เป็นพ่อด้วยความตื่นเต้น
~~~
"ลัลลา~ ลัลลา ปลาหมึกเป็นเด็กดี" เด็กผู้หญิงตัวน้อยร้องเพลงไปพร้อมกับช่วยพี่เลี้ยงยกถาดข้าวไปวางบนโต๊ะอย่างระมัดระวัง
"พี่สาวตักเร็วๆอีกสิปลาหมึกจะได้ขนไปวางไว้ตรงนั้นอีก ตักเร็วๆเข้าค่ะ"
"ค่ะคุณหนู" พี่เลี้ยงรีบพยักหน้าคล้อยตาม หญิงสาวรีบตักข้าวใส่ถาดก่อนที่จะรีบยื่นให้กับเด็กน้อยทันที
"ขอบคุณค่ะ" เด็กน้อยรีบเดินเอาข้าวไปวางไว้บนโต๊ะอีกเหมือนเคย
"ตรงนั้นมีเด็กนั่งร้องไห้ด้วย"
"คุณหนูจะไปไหนคะ" พี่เลี้ยงสาวมองตามหลังเล็กด้วยความตกใจ เมื่อเห็นว่าเด็กน้อยไม่ได้ไปไกลถึงได่คลายกังวล
"ที่แท้ก็ไปหาเพื่อนเล่นนิเองสงสัยจะช่วยเราจนเบื่อแล้วสินะ"
"สวัสดีค่ะฉันคือปลาหมึก นายร้องไห้เหรอ" เด็กผู้หญิงตัวน้อยแนะนำตัวเองพร้อมกับเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
"ไม่ได้ร้องไห้ครับ"
"ไม่ร้องก็ไม่ร้องสิ" ปลาหมึกน้อยเอียงหน้ามองชายหนุ่มทางด้านซ้ายทีด้านขวาที เด็กสาวนั่งลงข้างๆพร้อมกับถอดกระเป๋าสะพายออก
"น้องปลาหมึกน่ารักไหม"
"ครับ"
"ใช่ไหมละปลาหมึกตัวนี้คุณพ่อซื้อให้นะ" เด็กน้อยบอกพร้อมกับแกะตุ๊กตาตัวลูกที่เป็นปลาหมึกให้
"อ่ะปลาหมึกให้อันนี้นะ ไม่ต้องร้องไห้แล้วนะโอ๋ๆ"
"ไม่ได้ร้องสักหน่อย" เด็กผู้ชายตอบพลางนิ่งปล่อยให้อีกฝ่ายกอด สายตาคมก็พลันก้มมองตุ๊กตาลูกปลาหมึกที่อีกฝ่ายให้
~~~
"บอกว่าอย่าไง!" ชายหนุ่มเงยหน้ามองหญิงสาวที่เอาตัวเข้ามาขวางด้วยความตกใจ
"ถอยไปนะถ้าพวกนายทำร้ายหมอนี่ฉันจะให้คนมาจัดการให้หมดเลย"
"ถอยไปสิฉันทำจริงนะ บอร์ดี้การ์ดฉันอยู่ใกล้มากลองไหมละ"
"ไปพวกเรา ฝากไว้ก่อนเถอะมึงไอ่"
"นิสัยไม่ดีที่สุดเลย นี่นายเจ็บไหม" หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
"อย่าทำแบบนี้อีก" ชายหนุ่มตอบไม่ตรงคำถามก่อนที่จะมองกลับด้วยความนิ่ง
"ช่างเถอะฉันหวังดีแท้ๆ"
"หมับ!"
"อย่าทำแบบนี้อีกเข้าใจไหมปลาหมึก" สายตาคมจ้องมองร่างบางตรงหน้าไม่วางตา
"อย่ามาสอนฉันนะ" ปลาหมึกสะบัดแขนออกก่อนที่จะรีบเดินชิ่งหนี เธอช่วยเค้าแท้ๆดูสิ่งที่ได้สิ
"คลื่นบ้าคลื่นบออะไร รึว่าที่ชื่อคลื่นก็เพราะนิสัยเหมือนคลื่นที่ซัดไปซัดมา โอ้ยเธอปวดหัวกับเค้าแล้วนะ
~~~~
Guest
